Jongensinternaat

Het verwerken van liefdesverdriet

Ik stap in de lift en druk het knopje in waar een 6 op staat, verdieping 6. De deur begint te sluiten, maar als de deur bijna dicht is steekt iemand zijn hand ertussen. Ik weet niet wie het is, tot ik diegene zijn gezicht zie. Een gezicht dat ik liever niet zie.

POV Alana

Lorenzo staat grijnzend voor me. Hij is echt de laatste persoon die ik wil zien in terwijl ik in deze staat ben. Ik veeg snel mijn tranen weg hopend dat hij ze überhaupt niet heeft gezien maar ben natuurlijk te laat.

"Is onze Alana een beetje verdrietig?" Vraagt hij op een kinderachtige toon.

"Alsof dat jou iets boeit." Reageer ik bot.

"Natuurlijk boeit mij dat iets jij bent wel mijn persoonlijke hoertje toch. Jou gevoelens zijn heel belangrijk voor mij." Verteld hij sarcastisch terwijl hij zijn handen op zijn borst legt.

"Hou toch je bek." 

"Nou nou kan wel wat netter."

Ik voel een woede in me oplaaien maar probeer de woede de kop in te drukken. Maar alleen al die stomme kop van hem maakt me al boos. Nee, jij staat hier boven Alana, blijf rustig, jij kan dit. 

"Dus hoe gaat het met jou en die eh, wat is zijn naam ook alweer? Johnny toch?" Zegt Lorenzo.

"Eigenlijk is het Giovanni." 

Ik vertel hem maar niets over dat het uit is want anders gaat hij zich daar ook nog eens mee bemoeien. 

Nadat is de woorden heb gezegd gaat de liftdeuren eindelijk open en ik loop naar buiten, een verbaasde Lorenzo achterlatend.

De weken gaan snel voorbij. Het is inmiddels zes weken sinds het uit ging met Giovanni en ik heb hem nog steeds niet gesproken. We ontwijken elkaar tijdens de lessen, tijdens het eten en zelfs in de kamer. Ik weet dat de rest van de jongens het er moeilijk mee hebben maar ik kan hem gewoon niet onder ogen komen.

Ik kijk op van mijn schrift als Mason voor me staat.

"En hoe gaat het met Alana?" Vraagt hij met een grote glimlach.

Ik kijk of Giovanni in de buurt is en zie hem op de bank zitten en praat daarom nog luider.

"Het gaat heel erg goed Mason. Maar wat is er het lijkt alsof je iets wilt vragen, ofzo?"

"Ja, er komt een groot feest aan en ik wilde vragen of jij ook gaat want zonder jou is er toch geen pret aan. En je mag ook iemand meenemen als je wilt." Hij kijkt hoopvol terwijl hij het vraagt.

"Ehm, ja tuurlijk kom ik. Ik laat je toch niet zonder mij feesten en ik neem zeker iemand mee." Zeg ik.

Ik weet dat ik lieg terwijl ik dat zeg maar ik moet er gewoon voor zorgen dat Giovanni zich jaloers gaat voelen.

"Oeh wie?" Mason kijkt nieuwsgierig .

"Oh, gewoon een jongen hier van school. Je iet hem op het feest, samen met mij, waarschijnlijk dansend, want we zijn op het feest, samen, terwijl we dansen op het feest." Aan het einde van de zin praat ik steeds zachter omdat ik steeds meer besef dat ik onzin aan het uitkramen ben.

"Als je hem ziet weet je wel wie ik bedoel." Zeg ik maar om het niet te ongeloofwaardig te laten lijken.

Ik sta op en kijk nog een keer naar Giovanni, die snel weer weg kijkt wanneer ik naar hem kijk, en gooi mijn haar naar achter om daarna de kamer uit te lopen. 

POV Giovanni

Ik zit al de hele tijd naar Alana te staren en kijk snel weg wanneer ze een blik op me werpt. Ik schrik als ze zegt dat ze een jongen heeft om naar het feest te gaan. Ik hoopte dat ze nog bij mij wilde blijven. Ik wacht tot ze de kamer uit is gelopen en spring of de rugleuning van de bank heen om zo snel mogelijk bij Mason te komen.

"Weet jij meer over die jongen?" Vraag ik vluchtig.

"Nee, maar waarom wil jij daar over weten. Je bent geen deel meer van haar leven. Ze wil je niet eens zien. Laat het toch." Zegt Mason geïrriteerd.

Ik loop een beetje verward en verdrietig de kamer uit en ga op zoek naar Mika, hopend dat hij me kan helpen. Als ik hem uiteindelijk vind vraag ik hem gelijk om advies.

"Hé, Mika vind jij het vreemd dat Alana nu al een nieuwe jongen heeft gevonden?" Vraag ik langzaam aftastend.

"Nou, ze is het enige meisje hier en ze is knap. Dacht je soms dat ze het moeilijk zou gaan krijgen."

Ik weet dat Mika gelijk heeft maar ik wil zo graag dat hij het fout heeft.

"Maar wat met ik nu doen. Ik wil niet lijken op een of andere loser die geen meisjes kan krijgen." 

"Zorg dat je een meisje meeneemt naar dat feest, ze zal sowieso jaloers worden als ze je met een ander ziet." Zegt Mika overtuigd.

Ik geloof Mika bij zijn woord en loop weer terug naar onze kamer.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hallo allemaal,

Ik weet dat ik jullie echt veel te lang zonder nieuwe uploads heb laten zitten daarom ga ik het nu weer een beetje goed maken. De laatste paar hoofdstukken komen er deze week en volgende week aan. Ik wil echt een eind maken aan dit boek omdat ik er al ongeveer een jaar mee bezig ben ( Ik begon vorig jaar zomer ). Dus sorry voor alle trouwe lezers maar dit gaat toch echt een van de laatste hoofdstukken worden. Dus geniet ervan en ik hoop dat jullie het leuk vinden. En even een dingetje. Ik hou er echt van om jullie comments te lezen dus geef de a.u.b. en ook als je ideeën hebt stuur die. Ik probeer zo veel mogelijk nog in het boek te verwerken voor jullie.

xxx Nieniecorn