POV Alana
Wanneer ik mijn ogen weer open zie ik twee hoofden boven mij hangen. Ze kijken opgelucht. Ik voel een vervelende pijn in mijn achterhoofd. Ik wrijf met mijn hand op de plek waar het pijn doet. Ik hoor vage stemmen. Langzaam wordt alles weer duidelijk en zie ik ook weer voor me wat er was gebeurd. Langzaam ga ik rechtop zitten. De dreunende muziek die ik eerst niet hoorde begint steeds luider te worden.
"Jongens, ze is bijgekomen."
In het geroezemoes van stemmen hoor ik nu duidelijk van wie welke stem is.
"Wat was er gebeurd?" Vraagt Louis met een bezorgde stem.
"Oh, nee. Niets. Het werd gewoon een beetje druk dus de claustrofobie sloeg toe. Niets aan de hand." Mijn stem is nog een beetje wazig.
Ik sta een beetje klungelig op en wanneer ik stevig sta pak ik Louis en Giovanni bij de hand.
"Kom we gaan dansen." zeg ik op een zo vrolijk mogelijke manier.
Ik loop met beide jongens aan de hand de dansvloer op en begin te dansen. Eerst kijken de jongens heel erg verbaast maar al snel kunnen ze wel mee dansen. We staan zeker een uur op de dansvloer als de hoofdpijn een beetje terugkomt. Met een moeilijk gezicht roep ik wat over de muziek heen en loop ik ze zaal uit. Giovanni volgt me. Ik stop met lopen wanneer ik alleen nog maar het zachte geruis van het feest in de zaal hoor. Ineens hoor ik het geluid van voetstappen boven at geruis uit. Giovanni komt de hoek om met telefoon in zijn hand.
"Je had je telefoon laten vallen."
"Oh, dank je."
Hij krabt zichzelf heel schattig in de nek. Zet zoals hij deed toen we elkaar bijna hadden gekust. Ik loop naar hem toe om de telefoon aan te nemen maar natuurlijk moet ik weer door mijn voet heen gaan. De hakken zijn duidelijk iets te hoog. Ik maak me klaar om te vallen maar wordt al voor de tweede keer vandaag opgevangen door twee sterke armen. Ik kijk in zijn prachtige, donkerbruine ogen. Zijn gezicht komt steeds dichterbij en tot mijn eigen verbazing gaat mijn gezicht ook iets naar voren. Ik sluit mijn ogen en voel zijn zachte lippen op de mijne. Dit is dus eigenlijk mijn eerste kus maar daar denk ik niet over na. Het moment lijkt wel eeuwig te duren en ik geniet van elke seconde.
Ik hoor meerdere voetstappen naderen en Giovanni's lippen laten de mijne los. Ik open mijn ogen weer en zie de andere jongens waar ik mijn kamer mee deel in de gang staan. Iedereen staat helemaal stil. Ik begin met ongemakkelijk met mijn haar te spelen en Giovanni krabt zichzelf weer in zijn nek.
Ineens begint Mason te gillen.
"OMG! Zijn jullie een koppel?"
Zijn stem slaat over van vreugde en hij begint te springen terwijl hij in zijn handen klapt. Ik moet enorm lachen van zijn reactie. Hij komt op me af lopen en haakt zijn arm in de mijne.
"Kom, wij moeten even praten. En de jongens trouwens ook."
Hij trekt me mee de gang uit. Nog net voor ik de hoek om ga kijk ik achterom en zie ik Giovanni nog lichtjes zwaaien ik kan nog net mijn hand een klein beetje optillen al ik de hoek om ga.
"Dus..... Jij en Giovanni, hé? Jullie zijn wel leuk samen. Zijn jullie nu een koppel? Of zijn jullie gewoon vrienden die graag met elkaar zoenen? Hoelang is dit al bezig en waarom heb jij mij er niets over verteld?"
"We zijn geen koppel, maar ook geen vrienden die elkaar graag zoenen. En dit was de eerste keer dus ik kon het je nog niet vertellen."
"Dus dit was je allereerste kus? OMG! Nog romantischer."
Lachend knik ik. Samen lopen we kletsend naar de kamer en gaan daar door met ons gesprek op mijn bed.
POV Giovanni
"Dus jij en Alana, hé." Vraagt Mika.
De jongens lijken er niet al te blij mee dat ik Alana heb gekust. Maar dat is ook wel te begrijpen. Ze is het enige meisje hier op het internaat dus elke jongen wilt haar.
"Nou ja, we hebben nog niets. We hebben alleen nu gekust."
Het wordt helemaal stil. Na lange tijd verbreekt Noah de stilte.
"Als jij er blij mee bent en als Alana er blij mee is moeten jullie er vooral voor gaan."
"Ja, man. Als jullie maar gelukkig zijn." Zegt Louis.
"Dus hoe gebeurde het eigenlijk." Vraagt Noah.
"Oh dat weet ik wel." Zegt Louis.
Hij legt zijn hand op zijn borst en zet een hoog stemmetje op.
"Ohw, Giovanni. Kus me!"
Ik begin te lachen als hij ineens een hele lage stem maakt.
"Alleen als jij dat wilt."
Hij draait zich naar ons om en slaat zijn eigen armen om zich heen en maakt kus geluiden. We beginnen allemaal te lachen en lopen terug naar onze kamer.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hey allemaal,
Zoals beloofd weer een hoofdstukje voor deze week. Giovanni had eindelijk de moed om haar te kussen. Ik ga een paar van jullie vragen beantwoorden die over mijn gaan. Dus een soort Q&A. Jullie mogen vragen wat je wilt. Ik kies de leukste vragen uit en beantwoord die aan het einde van het volgende hoofdstuk. Ik hoop dat jullie konden genieten van dit hoofdstuk ook al was hij niet zo lang.
xoxo Nieniecorn
JE LEEST
Jongensinternaat
Fiksi RemajaAlana is op haar vijftiende verkracht en is sindsdien doodsbang voor jongens. Zelfs haar vader mag haar kamer niet meer in. Haar ouders hebben genoeg van haar angst en hebben besloten haar van haar angst af te halen. Daarom sturen ze haar naar een j...