Nakaupo ngayun si Eisuke sa sala habang nanonood ng tv. Halos hindi siya makatulog kagabi dahil sa sobrang pagiisip ng bagay na hindi niya dapat iniisip. Hanggang ngayun ay hindi pa din siya matapostapos sa pagiisip na halos hindi na nga mapanood ang palabas.
"Hey Eisuke" nakabalik siya ulirat ng tawagin siya ni Ota na tumabi sa kanya.
"What are you thinking, you seem too preoccupied" Napabuntong hininga na lang siya.
"You also find it weird having Luke here,arent you?" dugtong ni Ota.
"I dont know, i really cant predict his mind, hes so undefinable,you wont know what exactly in his mind behind those angelic smile"
"Do you really think hes here to visit, or another plan to get you out of the way"
"Time changed me, I swear that to you"
Bigla silang napatigil sa paguusap ng sumabat si Luke sa usapan.
"Luke" saad ni Ota
"I understand how you feel, Im actually here to ask for another chance" napangisi lang si Eisuke
"Its not that easy"
"I know, thats why im here, to prove to you that i already am"
"Luke" lahat silanapatingin kay Yumi na bigla bigla na lang sumulpot sa usapan nila. Binigyan ni Luke si Yumi ng isang ngiti
"Pwede mo ba akong samahan sa labas,may bibilhin lang ako" napatayo agad si Eisuke sa sinabi niya.
"No! your not leaving" protesta nito
"Pakialam mo ba"sagot pabalik ni Yumi
"Then i'll go with you"
"Si Luke ka ba,Luke ba pangalan mo" sarkastikong tanong ni Yumi kay Eisuke
"No"
"Yun naman pala eh, why dont you just sit there and grouch, dun ka naman magaling eh" dugtong ni Yumi
"Why Luke? you can ask Baba or Ota"
"Gusto ko si Luke okay" hindi na hinayaan ni Yumi na makapagsalita pa ang lahat at hinila na si Luke palabas ng bahay.
Napakuyom na lang si Eisuke ng makalabas ang dalawa.
"What the hell, is she doing?!!! DAMN IT!" mabilis na dumiretso si Eisuke papasok sa kwarto niya at nagpalit, sabay labas ng bahay at sinundan ang dalawa. Mabuti na lang at dahan dahan lang silang naglalakad at naabutan pa ni Eisuke ang dalawa.Nakasakay siya ngayun sa kotse habang pinapanood ang dalawa.
"Do you really think this is funny?!" nagpipigil ng inis si Eisuke habang sinsabi niya iyun at halos magasgasan na ang steering wheel ng sasakyan sa sobrang higpit ng hawak niya dito
Kitang kita niya sa labas ng kotse niya kung gaano tumawa si Yumi. Kung nakamamatay ang tingin, paniguradong pinaglalamayan na ngayun si Luke.
"Fuck!" hindi napigilan ni Eisuke ang sarili niya at lumabas siya ng kotse. Malakas niyang isinara ang pinto nito...pero bago pa siya tuluyang makalayo sa kotse niya ay napahinto siya.
"What the hell i am doing?!" Napasabunot siya sa buhok niya habang pinipigilan ang sarili niya.
"Get a grip Eisuke" pilit niyang kinakausap ang kanyang sarili
Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang gawin, gusto niyang puntahan si Yumi, hawakan ang kamay nito at hindi na pakawalan.Gusto niya ring pagsusuntuking ang lalaking nakahawak na ngayun kay Yumi, si Luke. Pero hindi niya magawa dahil sa sobrang taas ng pride niya.
" Damn it!!"
sa huli ay pumasok pa rin si Eisuke sa kotse at iniuntog ang sariling ulosa steering wheel ng kotse niya habang mahigpit na hawak dito at mabilis na pinaharurot ang sasakyan.
-------------------------------------------
Nakaupo ngayun si Eisuke sa isang itim na upuan. Napapaligiran siya ng halos puti lahat na pader. Isang lamesa ang nasa harap niya at matandang lalaki na puti ang buhok dahil na rin sa pagkatanda,pari rin ang balbas. Nakaputi din itong mahabang damit na pangdoctor at nakasalamin.
"Ano bang problema mo, ijo?" mahinahong tanong ng matanda.
Oo, dumiretso si Eisuke sa isang psychologist para komunsulta dahil hindi niya na rin maintindihan ang nararamdaman niya, o sadyang manhid lang siya.
"Doc, am i crazy?" simula niya dito
"Iyan lagi ang itinatanong ng mga pasiyente ko,pero hindi ko malalaman kung hindi ko alam ang buong detalye"
napailing lang si Eisuke
"Its just that, these past few months, ive been feeling so different, its so strange, im not stupid not to know, but it is really different from the feeling i have felt" pagaamin ni Eisuke, sa lahat ng tao, sa psychologist lang nagpakatotoo.
"And what is this feeling?" hindi pa rin nawawala ang pagkakalma ng doctor habang nakasandal sa swivel chair niya.
"My heart beats fast,like running horses every time that woman comes near me, especially when we touch, i dont know why, Am i going to suffer from heart attack"
Hindi naiwasan ng doctor na mapatawasa sinabi niya.
"Whats so funny? Am i really crazy?"
"Young man, you are wise, but still too young"
"What do you mean?" naguguluhang tanong ni Eisuke
"You are not crazy, you are perfectly normal, but this beating, this woman you are referring to, what was she like" interesadong tanong ng doctor.
"Well..." biglang gumuhit sa labi ni Eisuke ang isang ngiti habang naiisip ang babaeng tinutukoy niya "...shes different. I have met a lot of girls but shes the only one who make me feel this, shes sweet, but sometimes wild, i like it when she gets mad because she look so beautiful, i like it when she smiles because it makes me smile too..."
napatigil ng konti si Eisuke habang tinitingnan ang kamay niya.
"And every time we touch, i feel something burning inside me..."
Napangiti ang doctor habang naglakad papunta sa kanya at umupo sa upuan na malapit sa kanya. Binigyan siya nito ng isang manipis na libro.
"This will help you son, read it and you will know the answers to your questions" yun lang ang sinabi ng doctor bago siya napatingin sa libro na binigay sa kanya.
"UNDEFINABLE: Love Struck" hindi niya alam kung bakit biglang tumibok ang puso niya ng mabasa niya ang salitang 'love'
Napatayo na lang siyang bigla at mabilis na nagpaalam sa doctor. Dumiretso siya sa kotse niya bago binigyan ulit ng madaling tingin ang libro.
"Love?"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
YOU ARE READING
KISSED BY THE BADDEST BIDDER (fanfic) SEASON 2 - THE UNEXPECTED TWIST OF FATE
Random" Whats youre punishment" ngumisi si Eisuke "Be my girlfriend for real, and i'll make you feel of wanting not to leave me"
