Biglang naitulak ni Yumi si Eisuke palayo.
"Anong pinagsasabi mo" bulalas niya. Napatawa na lang ng mahina si Eisuke.
"I shouldnt have said that" napatingin na lang sa ibang direksyon si Yumi.
"Well, ill wait them in the lobby" yun na lang ang sabi ni Eisuke bago tuluyang lumabas ng kwarto. Napaupo na lang sa kama si Yumi at napabunton hininga.
"Ano bang nangyayari sa akin" yun na lang ang taging nasabi niya sarili habang pinipigilang ang saya na namumuo sa utak niya.
Napahawak sa dibdib niya si Eisuke ng makapasok siya sa elevator.
"Why?" tanong niya sa sarili. Hindi niya pa din alam kung ganun na lang kabilis ang tibok ng puso niya kahit isang taon silang hindi nagkita.
Hindi niya maiwasang hindi mapangiti habang naiisip ang katotohanang hindi totoo ang kasal. At hindi niya man aminin ay masaya siya na pinlano ito ng mga kapatid niya.
"Those bastards" nakangti niyang saad habang masayang umiiling.
Nang makarating siya sa lobby ay umupo agad siya sa sofa at hinihiling na sana ay hindi na sila dumating.
--------------------------------------------
lumabas si Yumi mula sa cr pagkatapos niyang maligo. Aminin niya man o hindi ay inexpect niya na makita si Eisuke doon pero mukang hindi pa ito dumadating.
"Pupuntahan ko ba siya?" tanong niya sa sarili niya habang pinagiisipan kung sasamahan ba si Eisuke na hintayin ang mga kapatid nito at si Luke o hindi.
"Well, di na siguro" sagot niya din sa tanong niya.
"But, he might needed accompany"
"Maybe not" paulit ulit niyang saad sa sarili niya.
"Maybe he wont need me there" yun na lang ang huling sinabi ni Yumi at umupo sa sofa at binuksan ang tv. Dito niya na lang hihintayin ang pagdating nila.
------------------------------------------
Nagsimula nang mainis si Eisuke dahil magdadalawang oras na siyang kakahintay ay hindi pa din ito dumadating. Nakakailang tawag na siya ay out of reach pa din sila.
"where the hell are they" tanong niya sa sarili niya at napatingin sa wall clock. Magaalas-onse na pero wala pa din siyang napapala sa kakahintay niya.
ilang minuto pa ay nainip na si Eisuke at umakyat na pabalik sa kwarto. Maybe he'll talk to them tomorrow.
habang nakasakay siya sa elevator ay nararamdaman niya na ang pagod at antok. Nang malakalapit siya sa pinto ng kwarto nila at pagbukas niya ng pinto ay narinig niya na agad ang tunog mula sa tv. Siguro at nanonod pa ito, sabi niya sa isip niya. Lumapit si Eisuke sa upuan pero napangiti lang siya ng makita na tulog na pala ang babae na hindi man lang patayin ang tv.
Dahan dahang lumapit si Eisuke sa sofa kung saan ito nakahiga at lumuhod para mapantayan ito. Hindi niya maiwasang hindi mapangiti.
"You must be tired waiting for me" bulong niya sa natutulog na si Yumi.
Biglang umangat ang kamay ni Eisuke at hinagod ang buhok na nakatakip sa mukha nito. Napatigil siya ng ilang segundo nang makita niya ang mukha ni Yumi na sobrang himbing na natutulog. Hanggang ngayun ay walang batid pa din ang bilis ng tibok ng puso niya.
"I love you" mula sa kawalan ay nasabi niya ang mga salitang iyon. "... its been a year but i still do, maybe i was insane but i cant help it, my heart sill belongs to you" patuloy niyang bulong kay Yumi. Hinawakan ni Eisuke ang kamay ni Yumi sabay bulong.
"If i ask you to marry me, will you take me?" tanong niya, pero wala siyang narinig na sagot nito dahil tulog ito.
Napabuntong hininga na lang si Eisuke bago tumayo. Kinuha niya ang remote at pinatay ang tv. Binuhat niya si Yumi at inihiga sa kaya. Sabay din kinumutan. Hindi na siyang nagabala na matulog sa tabi nito. Kumuha siya ng kumot at unan at inilagay sa sofa. Doon siya matutulog sa gabing iyon.
pero hindi pa nga nakakahiga si Eisuke ay lumapit ulit siya kay Yumi, sabay halik nito sa noo
"Good night" mahinang saad niya at tumalikod, pero napatigil siya ng maramdaman niya may humawak sa kamay niya. Pagtingin niya ay Si Yumi na hawak ng dalawang kamay ang kaliwang kamay niya. Sa una akala nya ang gising ito pero hindi.
"please stay, kahit ngayun lang" saad ni Yumi na nakapikit. Nagsasalita ito ng tulog. Napatigil si Eisuke ng makita niya ang luha na tumulo mula sa mga mata nito.
"Please, stay just for the night" napayuko si Eisuke para lapitan si Yumi at pinunasan ang mga luha nito. Humiga si Eisuke sa tabi ni Yumi nang hindi man lang binibitawan ang kamay nito.
"Dont leave me alone" mahinang saad ni Yumi habang patuloy sa pagluha. Niyakap niya ito ng mahigpit.
"I wont, i will never" bulong niyang pabalik dito sabay halik sa noo. Napatigil na lang si Eisuke nang maramdaman niya ang kamay ni Yumi na yumakap sa kanya at isnubsob ang mukha sa dibdib niya. Napayakap na lang siya pabalik. He misses her so muc...so much that he doesnt want to let her go.
"Will you marry me?" ang huling sinabi niya bago nabalot ng katahimikan ang buong kwarto.
YOU ARE READING
KISSED BY THE BADDEST BIDDER (fanfic) SEASON 2 - THE UNEXPECTED TWIST OF FATE
Acak" Whats youre punishment" ngumisi si Eisuke "Be my girlfriend for real, and i'll make you feel of wanting not to leave me"