" Where is she?" tanong agad ni Eisuke ng magising siya.
"She's at home" sagot agad sa kanya ni Ota.
"Alone?'
"No, Soryu is with her" tumango naman si Eisuke.
"Take care of my discharging papers, i want to go home" sabi ni Eisuke
"You cant go back, you have to stay here" biglang saad ni Amina na kakapasok pa lang sa kwarto niya.
"What are you doing here?" tanong ni Eisuke sabay tingin sa bintana.
"Im here to take care of you of course, if i wouldnt, who would, that Yumi is worthless, i mean she has an injury too, and beside, im the only woman in your life, right" confident na saad ni Amina.
tiningnan lang siya ni Eisuke ng mabilis at binaling ang tingin kay Ota.
"Do what i say Ota, i want to go home as soon as possible" saad ni Eisuke at binaliwala ang sinabi ni Amina.
"I said no!" inis na saad ni Amina. Biglang tumalim ang tingin ni Eisuke kay Amina.
"And who are you to make a decision for myself!" biglang sumbat sa kanya ni Eisuke.
"Eisuke" gulat na saad ni Yumi. Natahimik agad si Eisuke ng ma realize niya kung ano ang naging inasta niya.
"I-im sorry" yung na lang ang tanging sinabi ni Eisuke
"I just, i just feel offended on how you talked to me, its like you dont care for me anymore" saad nito habang pinupunasan ang mata na wala namang luha.
"No, Amina, i do care, im sorry for what i acted a while ago, im just tired i guess" lumapit si Amina kay Eisuke at umupo sa higaan nito.
"Then take a rest sweetie, ill take care of you" sabi nito habang nakalagay ang kamay niya sa pisngi niya.
------------------------------------
Hindi tuluyang nakapasok si Yumi sa kwarto kung saan nakassign si Eisuke dahil sa eksenang nakita niya. Hindi niya alam kung paano magrereact doon.
Tumalikod na lang siya at handa nang umalis.
"Yumi" napatigil siya ng makasalubong niya si Soryu na papunta din sa kwarto ni Eisuke.
"S-soryu" gulat na saad ni Yumi. Nakita niya pa kung paano napasuyap ang mata ni Soryu sa loob ng kwarto at ang naging expression nito.
"I'll take you home" yung na lang ang tanging nasabi ni Soryu habang inalalayan siya palabas ng ospital.
"Soryu, mauna kana may pupuntahan lang ako" saad ni Yumi bago pa sila makapasok sa kotse.
"Where, ill take you" umiling si Yumi
"No, kaya ko naman eh, saka mukang may pupuntahan kang importante" sabi ni Yumi habang tinnuturo ang suot na damit ni Soryu, nakaformal attire kase ito.
"its nothing important, and besides i have to look after you, your safety is more important" marereaact na sana si Yumi para tumanggi pero naunahan siya nito.
"I will accept NO for an answer so dont try" dugtong agad ni Soryu at pinapasok na si Yumi sa loob ng kotse.
wala naman na nagawa si Yumi kundi ang pumasok doon.
"So, where should i take you?' tanong ni Soryu bago pa niya paandarin ang kotse.
"Sa KN restaurant, may kakausapin lang ako"
"Attorney Larson?" tanong ni Soryu at tumango naman si Yumi.
"I have to talk to about something"
"Something important" pagkumpleto ni Soryu.
"Yeah" yun na lang ang tanging nasabi ni Yumi at tumingin sa labas ng kotse.
"Dont worry, well be here to support you, ill be here" tiningnan ni Yumi si Soryu at ngumiti.
"Thank you"
------------------------------
Pumasok si Yumi sa restaurant at nakita na niya agad si Atty. Larson, lumapit siya dito.
"hi" bati ng abogado.
"Have a seat" saad nito at umupo naman siya.
.........................
Naghihintay sa labas ng restaurant si Soryu habang binabantayan si Yumi. Kitang kita niya silang dalawa dahil glass wall lang ito.
Tumunog ang cellphone niya habang nasa kalagitnaan siya ng pagbabantay.
"Hello" sagot niya sa kabilang linya.
"Sir, the board is waiting for almost 30 min, they are asking where you were" mayroon board meeting ang kompanya nila kaya siya nakasuot ng ganoon.
"Tell the board that the meeting is canceled, ill tell you when we resume it but reassure them that it will be early, i just have a very important matter to take of" sabi ni Soryu sa secretary niya.
"But sir, this meeting is very important, the head are already here" halata na sa boses ng babae sa kabilang linya ang kaba.
Napatingin si Soryu sa babaeng nasa loob ng restaurant. Si Yumi.
"There is nothing more important that where i am now, tell them that the meeting has been canceled" yun na lang ang hulling sinabi ni Soryu bago ibinaba ang telepono.Hindi niya alam kung ano ang maaabot niya sa pagkansela ng meeting, alam niyang magagalit ito sa kanya, lalo na si Eisuke dahil siya ang humahalili kapag wala ito at ang meeting na iyon ay napakaimportante.
Pero sa kabila noon ay hindi niya pa rin magawang hayaan si Yumi lalo na at alam niya na nasa panganib ang buhay nito.
"Why can you make me do this?" mahinang tanong ni Soryu habang nakatingin kay Yumi mula sa malayo.
.................................
"I want everything, that belongs to me" matigas na pahayag ni Yumi,
"I want that too, pero hindi tayo pwedeng magpadalos dalos, hindi sila ganun kadali sa inaakala mo, kung nagawa nilang ipapatay kayu noon, kaya rin nila ngayun lalo na at nasa kanila ang kapangyarihan"
"hindi niyo ba sila pwedeng kasuhan"
"Kung pwede lang sana ay ginawa ko na noon pa, pero hindi ganun kadali yun, malinis sila sa harap ng iba"
"Malinis?! pinatay nila ang mga magulang ko, they should be in jail"
"Wala tayong sapat na ebidensiya, kaya mahirap"
"Then i'll look for evidence, makukuha ko ang hustisya"
tiningnan ng abogado si Yumi.
" Listen to me Yumi, you have to stay hidden as for now, hindi ka pa handa, at habang inaayos ko ang lahat, do so"
"Pero"
"Do it okay, ill be in touch, sasabihin ko din kay Soryu kung ano ang dapat mong gawin since he knew about it" tumango na lang si Yumi.
" This is a big fight for you, you have to be prepared, mentally, emotionally, especially physically, you can be so sure in the people around you"
----------------------------------------------------------------------------------
YOU ARE READING
KISSED BY THE BADDEST BIDDER (fanfic) SEASON 2 - THE UNEXPECTED TWIST OF FATE
Random" Whats youre punishment" ngumisi si Eisuke "Be my girlfriend for real, and i'll make you feel of wanting not to leave me"