KISSED BY THE BADDEST BIDDER (fanfic) SEASON 2 - THE UNEXPECTED TWIST OF FATE

E P 19 : SIGN NO. 2

 Nagising si Yumi kinaagahan pero hindi niya alam kung saang kwarto siya nakatulog. Ibinaba niya ang paa niya.

"Aray!" bulalas niya agad ng maramdaman ang sakit sa binti niya. Nakalimutan niya agad yung sugat niya sa binti niya. Tiningnan niya ito. Mas lalo itong humahapdi.  Naalala niya kagabi yung nangyari. Napatahi si Luke ng sugat niya ng wala sa oras dahil sa mas lalong paglala ng sugat niya. Kaya ngayus hindi siya makagalaw  galaw man lang. 

"Ma'am!"    biglang nagulat si Yumi ng may dalawang malaking lalaki na parehong nakasuot ng tuxedo ang biglang pumasok sa kwarto niya.

"S- sino kayo!!!!"   bigla sigaw ni Yumi, pumasok naman bigla sina luke at Ota.

"Yumi?"  tanong agad ni Luke

"Sino sila"  tanong din ni Yumi.

"They're your body guard Yumi, from now on they'll be with you wherever you go"  nagkasalubong ang kilay ni Yumi dahil sa sinabi ni Ota.

"Bakit naman?"

"You dont have to know"   saad lang ni Ota

"Dont worry  Yumi, why dont you join us for breakfast" sabi ni Luke sabay lahad ng kamay niya para alalayan si Yumi. Ibinigay ni Soryu ang dalawang kahoy na ginagamit para makapaglakad siya.

"You need this, dont worry, were here until you get better" saad ni Soryu.

"Salamat" nakangiting saad ni Yumi.  

           Binuhat ni Luke si Yumi para makababa sa hagdan dahil nasa second floor sila.

           Nakaupo na silang lahat sa dining table, pero lingon na lingon pa din siya sa kung saan saan dahil di niya makita si Eisuke pati na rin si Amina. Napayuko na lang siya. Baka magkasama lang ang dalawa. 

"You are looking for them, arent you?"  napatingin siya kay Luke kasabay ng pagtingin ng iba pang lalaki sa kanya na para bang nagtatanong din sila ng parehong tanong.  Mas lalo lang na  napayuko si Yumi. 

           Napabuntong hininga si Luke.

"I guess is unfair to you if you dont know."  simula ni Luke

"Luke"  saad ni Soryu na para bang pinipigilan siya.

"She has to know"

"Its not for you to decide"

"Ano ba ang dapat di ko malaman"   biglang kinutuban si Yumi dahil sa mga tono nila.

"May kailangan ba akong malaman"

"Yes..No"   sabay na saad  nina Luke at Soryu. 

"She should know"  saad ni Ota

"I agree, Soryu and besides we have no choice, you already gave the feeling that we are hiding something from her" saad ni Baba

"But Baba, Eisuke told us not to do so"  paalala ni Soryu.

"Ano ba kase yang tinatago ninyo"   nagsisimula nang tumaas ang tono ng boses ni Yumi.  

"Hes in the hospital"  nagkasalubong ang kilay ni Yumi

"Sino?"  naninigurado niyang tanong

"There were three men last night in your room Yumi, we dont know exactly what they want from you, but Eisuke tried to find out but..." 

           tahimik lang si Yumi habang hinihintay ang susunod na linya nito.

"...His head were hit, good thing that we found him in time, but he was hit too hard for him to handle, now hes in the hospital, his head were badly hurt"   nanlaki ang mata ni Yumi sa mga narinig niya. Nagsimula nang manginig nag katawan niya habang inaabot ang pagsuporta sa paa niya.

"Where are you going?"  tanong ni Luke sa kanya habang inaalalayan siya.

"Sa ospital, kailangan niya ngayun ng magaalaga sa kanya" 

"Its okay Yumi, you have to rest, your legs is not a good condition" pigil sa kanya ni Luke

"Wala to Luke, si Eisuke ang kailangang bantayan" 

"Yumi, its okay, there are nurses,"  nakatayo na saad ni Soryu.

"Yeah, and besides  Amina is there too, she will take care  of him" napatingin bigla si Yumi kay Luke na nakaalalay sa braso niya. Inalis niya bigla ang braso niya mula sa pagkahawak ni Luke. Bigla na lang nagbago ang mood ni Yumi nang marinig niya ang pangalan ni Amina. 

"Yumi?"  tanong ni Ota ng mapansin nito na napatahimik si Yumi. Kilala ni Ota si Yumi, alam niya kung bakit ito biglaang nanahimik.

"Eisuke did only to protect me, wala siyang ginawa kundi ang ilagay sa alanganin ang buhay niya para sa akin..."  nagsimula nang mamuo ang luha sa mata niya.

"...alam ko na lagi niya akong inaaway pero hindi ko maibabaliwa lang angg lahat ng sakripisyo niya para sa kaligtasan ko, at nagyun na siya naman ang nasa masamang kalagayan, ang gusto ko lang naman ay sana nandoon din ako para alagaan siya sa mga oras na kailangan din niya ng magaalaga sa kanya."  

"Yumi..."

-------------------------------------------------------------------------------------

Nakatayo ngayun si Yumi sa harap ng pintuan kung saan nagpapahinga si Eisuke. Sa huli ay sinamahan din naman siya nina Luke at ng iba pa papunta sa ospital.

"Go inside Yumi,  well be waiting for you here" saad ni Baba habang nakahawak sa balikat niya para pagaanin ang loob niya.  Tumango siya bago pinihit ang pinto. Pagbukas niya ay nakita niya agad si Eisuek na nakahiga sa hospital bed at natutulog. May bandage na nakapalibot sa ulo niya. 

          Lumapit si Yumi sa kanya at tumayo sa gilid nito sabay hawak sa ulo niya ng sobrang ingat. 

"Eisuke..."  mahina niyang simula..pero hindi naman nasundan ng  biglang bumukas ang mata ni Eisuke. Naialis niya agad ang kamay niya rito.

"I see, they didnt listen"   saad ni Eisuke. Nabaling ang tingin nito sa kanya. 

"Are you okay?"  tanong nito nang makaupo na higaan. 

"Y-yeah" nauutal na saad ni Yumi.

"You sure, you seem so badly hurt" 

"Ayus lang ako, ikaw nga ang dapat tinatanong ko, you are badly hurt"  hinawakan bigla ni Eisuke ang kamay niya at maingat na hinila siya palapit sa kanya sa siguradong hindi siya masasaktan.

"Eisuke"  pero naulat na lang siya ng bigla siya nitong yakapin.

"Im glad youre okay"  sad nito habang nakayakap sa kanya.

"Eisuke?"   pero naramdaman niya lang na mas lalong humigpit ang yakap nito.

"Yumi, promise me one thing..."  saad nito na nakayakap pa din sa kanya

"... that will take care of yourself, no matter what"   hindi alam ni Yumi kung bakit bigla na lang tumibok ang puso niya. 

"Eisuke.."

"Say it" bigla na lang umangat ang braso ni Yumi and hugged him back. 

               Eisuke need no words, hugging him back was more than enough.