KISSED BY THE BADDEST BIDDER (fanfic) SEASON 2 - THE UNEXPECTED TWIST OF FATE

EP 44: DIFFERENCE

Naglalakad si Yumi kinaumagahan sa office nila. Hindi niya maiwasan na hindi maiinisa dahil sa mga matang nakatingin sa kanya. pero hindi man lang siya makapagsalita dahil hindi naman niya ito maiiwasan, ang sinabi niya kagabi ay nagpaingay sa buong mundo, at halos ng mata ng social media ay nasa kanya. Sobrang nakakagulat ang balitang sinabi niya sa buong mundo.

Dumiretso si Yumi sa conference room at lahat ng committee ay naroroon na, hinihintay na lang siya. Pagpasok niya ay nagsitahimikan ang mga tao. 

" Goodmorning"  bati niya ng makaupo siya, pero hindi man lang makita sa mukha niya ang pagkamaganda sa umaga.

"Ms. Yumi, we cannot accept your claim just like that, this company is a huge deal for us, and we cannot just put company on your hand because of meanly childish reason"  hindi lang nagsalita si Yumi sa pahayag ng isang board member,sa halip ay tiningnan niya ang tito niya parang walang nangyayari, na parang siguado siya na hindi mawawala sa pangalan niya ang kompanya.

"And besides, how can we guarantee that you have that skills and the right"  

   Napangisi si Yumi, sumenyas siya sa kasama niya at inilapag nito ang last will of testament na iniwan ng ama niya na nagsasabing, lahat lahat ng ariarian ng mga Haruno ay nakapangalan sa kanya, at  maaari niya itong kunin kahit ano man sa kagustuhan niya. 

"That will explains everything, this company is name after my name, isnt that an enough reason"   nakita niya kung paano napaalis sa sandalan ng upuan ang likod ng tito niya na halatang hindi inaasahan ang ipapakita niya. 

"Are you sure this isnt a fraud"  tiningnan ni Yumi ang tito niya.

"Of it is.."  sabi ni Yumi, at nagsasabi siya ng totoo dahil kopya lang ang ipinakita niya.

"That is just a copy of the original will,  i was in a very high caution, if ever some one steal it from me and burn it, mahirap na" saad niya habang nakatingin sa tito niya. Napatayo si Yumi.

"Whether you like it or not, i will be the new owner of the Haruno company, dont be worried about the skill cause i have that, i once worked at ochiniya company in amerikaafter all..."  kahit na hindi siya nakapagtrabaho ng actual sa amerika ay nadaan niya kung paano mapamalakad ng isang kompanya, matalino si Yumi kaya madali niya iyon na napagaralan.  "... so i dont want to hear any complains from you, if you dont want me as your boss, well i will gladly accept your resignation papers, hindi kayo kawalan"   

      nagsibulungan ang mga tao sa loob pero wala sa mukha nila ang may balak na umalis. 

"As for you, my beloved uncle.." baling niya sa tito niya. 

"I know your name will never be erased from the company, but now that im here, i will make sure, that youre name will never be forgotten.."  napangisi si Yumi  ".. and i dont if that means in a good way"   isang linya na binitawan ni Yumi bago siya tuluyang umalis sa conference room. 

     Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng ginagawa niya, pero wala na siyang pakealam. Her world has gone mad, and it explodes just like what happen 6 years ago. 

----------------------------------------------------------

     Nakatulala ngayun si Eisuke sa opisina niya. Walang ingay o kung ano man ang nakapalibot sa kanya. Hindi din siya nagbukas ng tv o nakinig ng kahit anong balita dahil lahat lang naman ay tungkol kay Yumi at ang pagiging bago nitong presidente sa kompanyang gusto niyang ibagsak. Pero sa mga oras na iyon ay hindi niya na alam kung ano ba ang dapat gawin. Hindi mawala sa isip ni Eisuke ang nangyari sa kanila at hanggang ngayun ay ramdam niya ang sakit n sampal nito. Hindi yung sampal na pisikal kundi yung sampal na tumagos hanggang puso niya.

    Bigla niyang naalala nung pumasok siya ulit sa venue at pinanood si Yumi, hindi niya na ito kilala, nawala yung dating liwanag sa mukha nito. Nawala yung mga ngiti sa mata nito. At dahil iyon sa kanya. Siya ang pumatay kay Yumi, at isa iyon sa pinagsisisihan niya. Gusto niyang ibalik ang gabing iyon at kung maulit man  ay mas pipiliin niyang yakapin na lang ito. 

"DAMN!!"   Napasuntok si Eisuke sa lamesa ng sobrang lakas, pero parang wala lang sa kanya kahit dumugo ito, dahil sakit lang ang paguusapan ay wala ng titindi pa sa nararamdaman niya ngayun. 

-----------------------------------------------------

Magkaharap ngayun sina Ota at Baba, habang iniisip ang lahat ng nangyari. Sinabi na sa kanila ni Yumi ang totoo pero walang mas nakakagulat sa kanila nung makita nila ang expression nito sa TV.

 Halos hating gabi na ay hinihintay pa din nila si Eisuke. Hindi ito umuwi kagabi at hindi sila matutulog hanggat hindi nila ito nakakausap. Nung hapon na umalis si Yumi sa bahay nila ay sinabi nito na hahanapin niya si Eisuke at siya mismo ang magsasabi  rito kaya wala silang dalawang sinabi. Pero hindi nila malaman kung ano ba ang nangyari sa dating ningning nito.

Magiisang oras pa ang lumipas bago nila narinig ang kotse ni Eisuke na pumarada sa parking lot kaya agad silang tumayo at dumiretso sa sala para salubungin si Eisuke. Pagpasok nito ay agad nilang tinanong kung anong nangyari at hindi man lang pinansin ang magulong  buhok nito o kaahit an sugat sa kamay nito.

"What the hell happened Eisuke"  tanong agad ni Ota.

"Tell us what happened, Why is Yumi like that, she has losy her spirit"  dugtong ni Baba.

"Just leave me alone, i dont wanna talk about it"  saad ni Eisuke at ibinagsak ang katawan sa sofa.

"You dont want to talk about it, Damn it! Eisuke!  Yumi seems dead back there and you dont want to talk about it!!"  hindi mapigilan ni Ota ang magreact.

"I said i dont want to talk about it"

"We cant leave this out Eisuke, and i dont fucking care if we have to torture you just to say what happened, tell us!"

  pero wala silang narinig na sagot mula dito.

"Tell us!!"  

   isang nakakabinging katahimikan ang bumalot sa kanila ng ilang minuto bago nila marinig ang isang hindi nakakapaniwalang hikbi mula kay Eisuke. 

   Hindi nila namalayan na umiiyak na pala ito. Lumapit silang dalawa kay Eisuke at niyakap ito. Ngayun lang nila nakitang umiyak ito ng  ganoon kaya kahit gulat sila y  nagawa pa din nilang yakapin ang kapatid.

"Eisuke"  saad ni Baba na sobrang nagaalala rito na mas lalong nakapagpaiyak sa kanya.

"Its my fault..."   saad niya sa gitna ng hikbi niya   "...I did that to her, i hurt her, i hurt Yumi"  mas lalong napahigpit ang yakap nila sa kapatid. Alam nila na sobrang nasasaktan ito dahil kita nila sa itsura nito. Si Eisuke ang taong napakaayos sa sarili pero ngayun ay hindi mo alam kung siya pa ba ang taong yun. 

"Eisuke..."

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------