Papunta ngayun si Yumi sa kwarto ni Eisuke, kagagaling niya lang sa discharging area para makauwi na si Eisuke. Sabi kasi nito ayaw niyang magstay sa hospital na iyon.
"Yumi" napatingin siya sa tumawag ng pangalan niya.
"Amina" sagot niya.
"You really have the guts to show youre face here" biglang tumalim ang tingin niya kay Amina.
"Why shouldn't I ?" nakita niya kung paano nagbago ang expression nito.
"You are the reason why Eisuke is here. It i your fault, if it weren't for you we were at peace" napakurap lang si Yumi sa sinabi ni Amina, kasunod nun ang pagtawa niya ng mahina
" 'we' are you saying that Eisuke and you could be together if it wasn't for me"
"Exactly.."
"You cant blame me, kasalanan mo kung bakit hindi ka na niya gusto, you blew your chance to be with someone as great as him. You have your chance but you let it go, you let him go. At sa tingin mo ba na makukuha mo agad siya saakin, Not a chance..as long as im round" mahabang pahayag ni Yumi sabay talikod dito at iniwan ito.
"Then I have to get rid of instead" napatigil si Yumi dahil sa sinabi ni Amina. Napatingin siya dito at ang nakangising mukha ni Amina ang nakita niya.
"What?" gulat niyang tanong dito.
"Do you really i'll let him go that easy, im not as loser as you think Yumi, once I set my mind to what i want, expect that i will get what i want no matter what" nagkasalubong ang kilay ni Yumi.
"...Even if I get to the point of getting rid of you" kinilabutan si Yumi sa huling linya na pinakawalan ni Amina. Parang nanigas ang buong katawan niya na parang estatwa. Lumapit si Amina kay Yumi at hinawakan ang balikat dito.
"Relax Yumi, its not like i'll do it.. today" saad ni Amina at tuluyang nilagpasan si Yumi.
"Yumi" nakabalik sa ulirat si Yumi ng bigla siyang tawagin ni Soryu. Napatingin siya dito.
"S-Soryu"
"Are you okay? You seem so shocked when i call your name" saad nito sabay alalay sa kanya.
"Ayus lang ako, salamat"
"Come on, ill escort you to Eisukes room" tumango lang si Yumi sabay naglakad papunta sa kwarto ni Eisuke habang nakaalalay si Soryu sa kanya.
"Yumi" simula si Soryu habang naglalakad sila papunta doon. Napatingin siya dito.
"Bakit?" napatigil si Yumi dahil biglang tumigil si Soryu sa paglalakad.
"I missed you" natahimik si Yui. Hindi niya inaasahan iyon. Tiningnan siya nito sa mata.
"I missed you so much. I missed the way we live"
"Soryu"
"I know that doesnt make any sense but, i just..." hindi magawang maituloy ni Soryu ang sasabihin niya. Napabuntong hininga siya.
"... i told you before that I liked you, and i still do, i just feel so left out that i never have the time to spend more time with you.."
"Soryu.." bigla niyang dugtong sa kanya. Napatigil naman si Soryu.
"Im sorry. Hindi ko naisip na ganyan ang nararamdaman mo.."
"Wait, are you rejecting me already?"
"No! thats not what i mean"
"Then i still have a chance." napatahimik si Yumi nang ilang oras.
"Soryu..." biglang napatawa ng mahina si Soryu.
"Yumi, i know, you dont have to tell me, you like me, but not as same like how i look at you, dont worry, i understand completely" napahawak si Yumi sa braso ni Soryu.
"Thank you" yun na lang ang tanging nasabi niya, napangiti nalang si Soryu sa kanya.
"Come on, lets go" saad nito sabay hawak sa likod niya at nagsimula nang humakbang papunta sa kwarto ni Eisuke. Pero bago pa sila makapasok sa kwrto ay may tumawag na naman kay Yumi.
"Ms. Yumi" at sa pangatlong pagkakataon ay napatingin siya sa tumawag sa kanya. Pero sa pagkakataong iyon ay hindi niya kilala kung sino ito. Isang lalaki na nasa 50+ na ang edad na nakasuot ng itim na tuxedo at may hawak hawak na briefcase.
"Yes"
"Ms. Yumi Haruno" napatigil si Yumi sa tawag sa kanya ng lalaki.
"Uhm, mukang mali po kayo ng taong tinawag" bawi niya agad, pero hindi lang iyon ang napansin niya. Napatingin agad siya sa lalaki ng marealize niya kung ano ang tinawg sa kanya, hindi kaya yun ang totoong pangalan niya.
"I believe that i am talking to the right person" saad nito sabay bigay sa kanya ng papeles ng pagkatao niya kasama ang picture niya.
"Can i talk to you" sabi ng lalaki, tumango siya at sumund dito.
---------------------------------
Nakaupo sila ngayun sa resto ng hospital.
"How are you Yumi" panimula ng lalaki
"Ayus lang po"
"Im Atty. Cacoon Larson, i am your family lawyer" pakilala nito sabay lahad ng kamay na buo galang niya naman na tinanggap.
"Lawyer?" pagkaklaro niya.
"Your father and I are good friends ever since kaya ako ang kinuha niya ako para maging personal family lawyer niyo."
"Sandali lang po, hindi ko po kayo maintindihan"
"You have suffered from amnesia, i know kaya hindi mo maalala kung sino ka talaga, Ms. Yumi, we are looking for you for over 6 years now and i am so glad that i have finally found you"
kumunot ang noo ni Yumi.
"Ano po bang nangyari?"
"Yumi, youre life is a memory, but now that i found you things will change from now on"
------------------------------------------------------------------------------
YOU ARE READING
KISSED BY THE BADDEST BIDDER (fanfic) SEASON 2 - THE UNEXPECTED TWIST OF FATE
Random" Whats youre punishment" ngumisi si Eisuke "Be my girlfriend for real, and i'll make you feel of wanting not to leave me"
