AŞK YOKUŞU

3-Gül Goncam

MERHABALAR :)

Nasılsınız ? Keyifler yerinde mi ? Okullar açılıyor son durumlar nasıl ?

Varlığınız daim , yokluğunuz uzak olsun..

Bir emek harcıyorum sizlerde görüyorsunuz rica ediyorum beğenmek için o ufacık yıldıza bir kez olsun tıklayın ve yorumlarınızı da benden eksik etmeyin..

Yeni gelen okurlar hepiniz HOŞ GELDİNİZ..Ne iyi ettiniz de geldiniz ;)

İYİ OKUMALAR ;

..................

Eskiden bu evin her köşesinde şen kahkahalarımız yankılanırdı bizim..Babamın bağırışları eşlik ederdi daha sonra..Öyle kızmak için bağırmazdı,kahkahalarımız arasında sesini duyurmak için bağırırdı ve her gün farklı bir hitapla süslerdi dilini..Ama en aklımda kalanı 'Gül goncam' dı..Hiç unutmam bir keresinde Selma'yla saç baş birbirimize girmiştik hem de dişimizin kavuğunu doldurmayacak bir sebepten ötürü,daha 10 yaşındayız ,sınıfta Ertuğrul adında bir çocuğa vurulmuşuz ikimizde..Kendi aramızda kime baktığı hakkında tartışırken bir an da o bana ben ona bağırmaya başladık.Tam biz kendimizden geçmişken sınıfın kapısından içeri ela gözleri esmer teniyle Ertuğrul girdi.Tabi biz anında bir toparlanma çabasına girdik.Ama nafile,meğerse Ertuğrul da sınıfta ki başka bir kızı seviyormuş..Getirdi gözümüzün önünde kıza bir avuç dolusu şeker verdi, bir de öpücük kondurdu saçlarına tabi biz bunu görünce bir duraksadık sonraysa sanki hiç bir şey olmamış, az önce kavga eden biz değilmişiz gibi kol kola kantine doğru ilerledik..İşte o günün akşamı babama aşkı sorduğumda bana 'Gül goncam' diye hitap etmişti..O an anlamı o kadar önemsizdi ki benim için ,çünkü istediğim cevap o değildi..Yalnızca babamın anneme olan aşkını dinlemek istiyordum..Babam o zamanlar bir şeyler anlatmıştı ama çocuk kalbim kazıyıvermişti dimağına..Çok iyi hatırlıyorum şöyle başlamıştı cümlesine ; Gül goncam, aşk kocaman bir bataklık gibi seni içine ansızın çekiverir ve öyle bir an da kıyıya vurursun ki timsahlar sıraya girmiş seni yok etmeyi bekliyor olur.Aşk güzel kalplerin işidir gül goncam, eğer kalbini temiz tutarsan emin ol bir gün seni de bulur'..Bu söylenenlerin üzerinden yıllar geçmişti.Fakat bana o aşkı yaşatacak biri çıkmamıştı karşıma,hatta aşkı bırak aklımda kalıcı hiç bir şey kalmamıştı kimseye dair..Ama garip bir biçimde bir buçuk haftadır o kahve gözler işleyivermişti dimağıma, çepeçevre sarıvermişti göz bebeklerimi.Gözlerimi kapatsam o gözler, açsam yine o gözler..Ama hayalimde ki gözler gerçeği kadar kızgın bakmıyordu ne tuhaf ki..Umut dolu,aşk dolu,hayat dolu bakıyor ve ben günlerdir bu durumdan kurtulamıyordum..

Geçen hafta izin kullanmadığım için bu haftanın iki günü evdeydim.Şimdiyse durmuş derin derin o kahveleri düşünüyor oradan babamın sözlerine ulaşıp çıkarımlar yapmaya çalışıyordum.Aşk böyle ilk görüşte olur muydu ? Bilmiyordum..Çünkü ben çevremdekilerden her görüşte aşkın tanımını dinlemiştim hep , ama ilk görüşte olan şeyin bir adı olduğunu duymamıştım henüz..

Kafamın içi kazan gibi olmuşken atıverdim kendimi odanın dışına üzerimde ki tiril tiril çiçekli elbisemle beraber zıplaya zıplaya iniverdim evimizin merdivenlerini..Mutfaktan gelen kokularla yönümü ilk olarak mutfağa çevirdim..Canım annem yine kolları sıvamış birşeyler hazırlıyordu.Yavaşça arkasından yaklaştım ve geldiğimi hissetmemesi için ayrı bir uğraş gösterdim.Tam arkasına geçtim kollarımı beline doladım..Kızdığında olduğu gibi hemen Karadeniz şivesine kayıverdi dili..

"Uy fışkı yiyen sen beni öldürmek istersin herhal..Allah canuni almasun he mi ?!"

Yanımda annem olsun bana bir şey olmaz dedirten bir anneyle bir ömür aşk olmadan yaşlanıp giderdim canım..Ne olmuş ?!