AŞK YOKUŞU

23-Saç Uçlarımdan Ayak Parmaklarıma Kadar !

Merhabalar !

Keyifler nasıl sevgili ailem ?

Bölüm ithafları ; HlyaDemir523 , gulgrgl16 , sungu3737 , zehramylmz daimi ve yeni okuyucularıma..

Geçen bölüm de yapılan yorumlara bir güzel kahkahalarla güldüm..Yazarken bu kadar gülmemiştim :D

Bu bölüm Narin'in çelişkileriyle dolup taşarken Koral Alp'in sinir patlamalarıyla geçiyor..Ama hiç merak etmeyin sonunda vuslat var ;)

Bu arada yorumlara doluşmayı unutmayın olur mu ? :D

Sizi en merhametli olana emanet ediyorum..Varlığınız daim yokluğunuz uzak olsun.

İYİ OKUMALAR ;

.............................

Karakoldan çıkışımız girişim kadar sorunsuz olmamıştı ne acı ki..Polislerin kolunda içeriye giren densiz salaklardan biri bana laf atmış yetmezmiş gibi üzerine bir de el kol yapınca Koral Alp'in kafası tamamen atmış adamın üzerine atlayıvermişti.Neyse ki birkaç polis araya girmiş ayırmıştı da olay daha da büyümeden sonuçlanabilmişti.Şuan da ise tüm pansuman ısrarlarıma rağmen bana kıpkırmızı olmuş gözleri ve boğa gibi duruşuyla karşı çıkıvermiş, hatta karşı çıkmakla yetinmemiş beni arabanın içerisine doğru savurmuş bir adet Koral Alp'le diptimdibeydim.O yüzden dakikalardır sessizliğimi koruyor ve ürkek bakışlarla ona bakıyordum.Bir elbisenin başımıza bu kadar iş açacağını bilsem giymezdim.Tüm intikam oyunum burnumdan gelmişti resmen..Bunların hiç biri olmasaydı şimdi ben Koral Alp'i de peşim sıra eve sürükleyecektim ve güzel bir yemek yiyor olacaktık.Hayallerim yine hayal olmuştu, fakat bu sefer payım büyüktü.

Yolculuğumuz aynı sessizlik ve stresle devam ederken Koral Alp bir an da arabayı durduruvermişti.

"Amacına ulaştığını var sayıyorum.İstediğin gibi delirttin beni..Mutlu musun ?! Bitti mi eziyetlerin ? Hayır, çünkü bitmediyse beni en temizinden Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine yatırıver, biraz daha devam edersen birimiz mezara birimiz de hastane odalarına düşeceğiz."

Şuan konuşurken ki ses tonu öyle sert ve öyle güçlüydü ki bir şey söylemekten çekiniyordum.Haklılık payı vardı elbette ama bu onu tamamen haklı da çıkarmazdı ya.Ben sadece bana çektirdiklerini tatlı tatlı burnundan getirmek istemiştim ama ne bileyim harbiden adamın burnundan kan getireceğimi..

Bana bağırırken kendini nasıl zorladıysa yumruk yediği burnu yeniden kanamaya başlamıştı..Bu adama içim gidiyordu.Ona zarar gelince benim canımdan can gidiyordu ama ona ne zaman yaklaşsam en çok ben üzülüyor en fazla ben göz yaşı akıtıyordum.Ne yaparsam yapayım arada kalıyordum anlayacağınız.

"Burnuna bakayım izin ver.."

"Beni deli etme yeter artık yoruldum anladın mı ?! Bakma burnuma falan sen bana bu elbiseyi giyerken ki amacına yaraşır hareket edip edemediğimi söyle ?! Bıktım bu koşturmacadan ve karmakarışık yaşantımızdan.Bir haftadır yüzünü görmüyorum, bekarken daha fazla beraberdik..Benden kaçmak için öyle bir sistem kurmuşsun ki aklım almıyor.."

Söyledikleri biter bitmez arabadan çıkıvermişti, iki seferdir aynısını yapıyordu söyleyeceğini söylüyor sonra da çekip gidiyordu.Ama bu kez istediğini yapmak da özgürdü.Bıkmıştı öyle mi ? Peki o zaman paşa gönlü bilirdi.

Eteğime dikkat ederek yolun kenarına park ettiği arabanın sürücü koltuğuna geçmiştim.Ona isyan nasıl edilir şimdi gösterecektim..Arabanın anahtarını çevirir çevirmez çıkan o sesle gaza basıvermiştim..Bir yandan yola odaklanırken diğer yandan da arkamdan sinirle bağıran Koral Alp'e bakıyordum.