Hand Killer (On Going)

Chapter 11

"Zack okay ka lang ba?" napatingin ako sa gawi nya.

"steven.. hindi ko alam pero nakita mo ba kahapon, kaya ko ng tumingin sa kahit anong bagay. Kaya ko nang humawak nang walang namamatay." Takang sabi ko habang nakatingin sa bintana.

"Yan nga ang gusto kong sabihin sayo. Pano nangyari iyon." Humarap ako sa kanya.

"Lalo na nang mahawakan ko yung libro kahapon."

Buong gabi akong hindi nakatulog nang dahil lang doon Kakaisip. Ewan ko ba pero, mahirap paniwalaan na dahil sa babae kahapon o Dahil sa libro nya?

"Hey, okay ka lang?" nag aalalang tanong nya. Tango lang ang naisagot ko.

"Hey, what's up bro!" Gulat kaming napaharap sa pinto at nakita namin ang tatlo.

"Anong ginagawa nyo dito? At naka uniform pa talaga?" Takang tanong ko.

"Kahapon lang namin natanggap ang tawag ng principal sa school na papasukan namin, kaya ngayon' pwede na kaming pumasok." Masayang sambit ni Rheyven.

"Don't worry, may dala kaming kotse kaya hindu kami makakaabala." Dagdag pa ni Jeremy.

"Ano! pano ka Rheyven? Cyrus! Nag aalala lang ako." Galit na sabi ni steven.

"Alam namin steven, pero hindi namn pwedeng mag tago na lang kami sa bahay. Gusto rin naming mag aral. Si louie nga kinaya, syempre kami kakayanin din." sabat namn ni Cyrus.

Andito lang ako sa gilid at pinagmasdan silang tatlo. Hindi ko na kailangaan sumabat pa dahil makakadag dag lang akk. Alam kong nag aalala lang si steven sa kalagayan nila, ako' pero walang magagawa si steven kundi bantayan ang mga galaw at kilos namin. Salamat na lang at may makakasama sya. Si Jeremy. Tanging ako si Cyrus at Rheyven lang ang naiiba sa aming lima.

"Ano pa bang gagawin ko? Nakabihis na kayo." Sambit ulit ni steven.

"May kailangan pala kaming sabihin sa inyo ni cyrus." Mabilis na sabinni Rheyven. Inaantay lang namin na sinimulan nya yun. Wala umaalis sa pwesto at nakatutok lang kami kay rheyven na nakatayo.