Hand Killer (On Going)

Chapter 21

 This night, everyones suffer. After the party? Happiness? and their love ones? Was popping like a bubble! It will gonna be happy and more exiting! Watching everyone playing in the blood while holding the knife.

Kasalanan ng isa? Kasalanan ng lahat! Pagkatapos kunin ang hindi sa kanila. Hindi pa sila nakuntento! Siniraan pa nila ang paaralan ko. Hindi ko inaasahan na sa unang araw pa lang ng pasukan, magiging istudyante ko pa ang anak mo. Nakakatawang tadhana.

“Mam lendsie? Okay napo ang lahat.”

“good manong.”
Lumapit ako sa bintana ng aking opisina at tanaw na tanaw ko lahat ng istudyante.masyado silang madami at hindi kakayanin ng school kapag ipinalibing na silang lahat.

“Buti hindi nalaman ng iyong kapatid sa pag pasok mo sa kanyang iskwelehan bilang guro.” Uminom ako ng kunting alak. Bago mag salita.

“matutuklasan ba nya ang anyo ko?” sabay harap kay manong na kasalukuyang nakaupo sa swivel chair ko.

“iba ka talaga lendsie! Pwede ko bang malamn kong paano? O anong ininom mo upang mag iba ang iyong itsura. Gusto ko rin yan upamg bumata ako katulad mo."  Lumapit ako sa harap ng mesa.

“mahal kong albert, ang iyong hiling ay aking tutuparin.” Sabay umalis sa harapan nya. “hintayin mo lamang  mahal.” At nilisan na ang lugar naiyon.

Tama kayo, Si manong ay ang aking minamahal sya ay si Albert Daeth ang aking asawa, na kahit kailan hindi tinanggap ng aking mga magulang para sa akin. Lalo na ang aking kuya na nag mamayari ng paaralaang pinapasukan ko, Si kuya Trisiano Mapia.

Ilang dekada na ang nakalipas simula ng mawala na sa listahan ng gobyerno ang aking tinayong paaralan. Ang University of Death. Dalaga palang ako nang makilala ko na si albert.

Isa syang magaling na studyante at sya ang palaging top one sa klase kaya sobrang hinangaan ko sya. laki ako sa mga pamilyang halos lahat ay guro pero ako, ay ang nais ko sa aking buhay ay maging isang doctor. Hanggang sa niligawan ako ni albert at hindi na ako tumanggi pa.

Isang buwan na ang nakalipas ng malaman ng aking ama ang aming tagong relasyon. Pinatalsik sya sa paaralan. Sa paaralan kung saan kami nag aaral at ang may ari nayun ay ang aking tita. Sobrang lungkot ang aking nadama. Hindi na kami kailanman nag kita hanggang sa isang araw.

“miss pwede bang paabot.” Napalingon ako sa lalaki na nakatayo sa harap ko. Isa pa lang akong ganap na Doktor. At kaharap ko ay isang guro.