Hand Killer (On Going)

Chapter 25

“nasan kana ba…” mahinang sambit ko. Mahigit dalawang oras na kaming naghahanap sa kanya pero wala parin, hindi namin sya makita.
“sigurado ka bang dito sya dumaan kanina?” napatingin namn ako sa direksyon ni rheyven.

“kumusta kaibigan?” napalingon ako sa aking likuran ng may mag salita roon.

“manong..?” tawag ni cyrus sa kanya. “manong! May nakita po ba kayong babae? Maputi, matangkad at mahaba ang buhok.” Dagdag nya pa.

“ayon ba yung tumatakbo kanina? Naka kulay maroon na gown?”

“oo ayon nga po. Nasan sya?” tarantang tanong ko.

“naku iho, hindi ko alam. Hindi ko na sya nakita dahil nag kakagulo nasa labas. Delikado na sa lugar na ito.” Sagot nya.

Pag katapos naming tanongin si manong, nag paalam na kami na mauuna na. pumunta ulit kami sa court at nag babakasakaling andoon sya ngunit tanging tahimik na court ang bumungad sa amin.

“mas mabuti pang mag
hiwa-hiwalay tayong tatlo. Hindi natin sya makikita kong sama sama tayong nag hahanap sa kanya.” Sumang ayon namn ako sa sinabi ni cyrus.

“magkita na lang tayo sa may parking lot.” Dagdag pa nya.

Saktong pag kalabas nila ay sumunod na ako. Hindi ko na napansin na napadpad na pala ako sa may garden ng school.
Nakarinig ako ng kaluskos, at dumampi ang malamig na hangin sa aking balat.

“sino yan?” sambit ko. Pinakiramdaman ko lamang ito nang maramadman ko na may nag mamasid ng kilos ko. Hindi lang isa kundi…

“tangina!  tatlo…” bulong ko nang lumabas na sila isa isa. Dalawang lalaki at isang babae. “fuck!” napamura na lang ako nang sabay sabay silang lumapit sa akin. Unti unting nag bago ang kulay ng kanilang mata. At ang mas napansin ko ay kakulay ng sa akin. Ang babaeng yun.

“Do you know me? I guess hindi.” maarte ang tono ng boses nya.
“bakit naman kita kikilalanin? Sino kaba?” pumalibot na silang tatlo at para kaming ferris wheel na dahan dahang umiikot sa kanya kanyang puwesto.

“kami lang namn yung taong binubully mo noon. Pero ngayon? Makakaganti na kami sa lahat ng ginawa mo.”pilit kong iniisip kung sino sila. Oo masama akong tao dati, ayoko nang may nakatingin sa akin. Ayokong tinatawag ako sa first name ko lalo na kung hindi naman kita lubusang kilala. Ayokong may humaharang sa dinadanan ko at higit sa lahat ayokong may lalapit sa akin na akala nila na isa akong sikat na artista.