The New Special Princess

#27

POV Alpha
Emma heeft me een mand gegeven. Om mijn nek heeft ze een kokertje gedaan met daarop bakker. Op twee andere kokers staat iets anders. Ik trippel rustig naar het dorp aan de voet van de berg. Noir komt mee voor de zakken meel. Ik kijk haar nog een keer aan en ga de bakker binnen. Daar staart iedereen me aan. Ik blijf rustig zitten. Er staat een lange rij voor de balie en de mensen waren druk in de weer. Een van hen komt naar me toe. Ik loop weg en ga acheraan de rij staan. De man snapt het en helpt eerst de andere klanten. Als ik zie dat al het brood bijna op is en er net een klein meisje binnen komt krijg ik medelijden. Dit is geen rijk dorpje en zo ziet het er ook niet uit. Ik ben aan de beurt als er nog maar 1 brood ligt. Het meisje achter me laat haar hoofdje hangen. Ik ga achter haar staan en duw haar voorzichtig met mijn snuit naar voren. Ze geeft me een aai en koopt het brood. De bakker kijkt me aan alsof ik ieder moment kan gaan praten. Ik wijs naar mijn kokertje. Hij pakte het en leest de brief.
'Dus, waar is dat paard,' zegt hij met z'n zak meel in de hand. Ik liep hem voor tot aan Noir. Hij stopte wisselgeld terug in de koker en legde de drie bakken eieren in mijn mandje. Ik knikte en liep door naar de melkboer. Daar was ik de enige dus was het met de kaas snel afgehandeld. Bij de slager stonden er ook drie mensen voor me. Bovenin de hoek hing een tv die aan stond.
'Wij onderbreken dit programma voor een belangrijk nieuwsbericht.' Jonathan kwam in beeld.
'Beste mensen zoals jullie misschien wel gemerkt hebben speelt er al een tijdje iets rond koningin Emma. Ze zonderde zich af en sommigen wisten dat zij het liefst nooit mee deed aan de wedstrijd van een half jaar geleden. Vandaag, op haar verjaardag, is ze weggelopen en we vrezen dat ze niet terug komt. Wij willen nu graag jullie hulp. Mocht u iets vreemds zien, meld het dan zo snel mogelijk. Help ons onze samenleving sterker te maken.' Het orginele programma sprong weer aan. Ik kreeg van de slager mijn bestelling en ging zo snel mogelijk met Noir naar de berg. Daar vertelde ik Emma wat ik had gehoord.
'Dus hij heeft een oproep gedaan omdat ik vannacht ben weggelopen?' Ik knikte.
'Hij leek bezorgd. Het is niet verstandig om mij naar het dorp te laten gaan.'
'Ikzelf kan niet gaan. Dan is het meteen over. Jonahan heeft veel zorgen over mij en dan ook nog al zijn werk. Dat is geen goede combi. Het kan best nog een week of twee duren. Blijf maar om de week gaan. Als het er op aan komt, kan ik mijn mannetje staan. Bedankt voor je hulp.' Een tikkeltje gestrest liep ze naar haar bibliotheek. Vanmorgen miste ze boeken toch net iets te veel. Ik liep naar buiten en ging voor de trap liggen. Emma is in paniek. Ik lag een paar minuten buiten en ging toen naar haar toe.

POV Emma
Ik liep de bibliotheek binnen en begin te ijsberen. Ik ben hier net en val nu al op. Dat was niet mijn plan. Ik zou hier heen komen, niet opvallen en rustig hier blijven. Herrijzen betekent een nieuw begin. En daar kom ik hier voor. Een nieuw begin. Geen verleden dat me inhaalt. Blijf kalm. Anders gaat het mis. Rustig. Alles komt goed. Jonathan gaat achterlopen, hem kennende. En het is moeilijk hier te komen. Ik moet rustig blijven. Kalm. Kalmeer. Geen angst. Alles komt goed. De elementen beheerste je vanacht al en duistere magie gaat de goede kant op. Geen angst het komt goed. Noets voelen. Rustig. Adem in, adem uit. Ik zag in mijn ooghoek mijn verf en kwasten. Ik pakte ze en begon met schilderen. Het kasteel en zijn tuinen. Met het bos er naast, waar Jonathan en ik picknicken op de open plek. Aan de andere kant een hockeyveld waar Yvela en ik op staan. Langzaam gaat het over in de keuken waar we vroeger met z'n vieren spelletjes speelden. Mijn sterkste herinneringen. Ik keek het aan en liet mijn armen hangen. Wat heb ik  gedaan? Ik kom nooit van mijn verleden af op deze manier. Ik gooide mijn spullen aan de kant en begon met de verf er af halen.
'Is loslaten te moeilijk,' vrieg Alpha.
'Ja. En nu Jonathan me op de hielen zit en wie weet misschien ook wel Cealin en Neil. Wat moet ik doen?'
'Niets. Kalmeer gewoon. Ga je mee naar de bomen hier binnen? Daar is de rest ook.'
'Ja, is goed.' Ik zuchtte diep. Wat ik nu het beste kan doen, is naar het advies van Alpha luisteren. Hij is hier om me te helpen. En die hulp heb ik nodig.