O köye gitmemeliydim

Bölüm 17

Gel tabi yeğenim dedi, anneanneme sorup bu gelini onlara kimin bulduğunu öğrenmek maksadındaydım, hocanın dedikleri aklımdan çıkmıyordu, yapanı bul sebebini öğren, çıktık yukarı dayım zili çalmadan kendi anahtarıyla kapıyı açtı, o da ne anneannemlerin evde ne kadar tabak çanak var kırılmış, herşey yerde evi görmeniz lazım harabe olmuş, anneannem oturmuş televizyon izliyor gayet normal bir şekilde, şoka girdim resmen bu ne hal anneanne dedim, hangi hal diyor, dayıma döndüm dayı görmüyor musun? neyi yeğenim diyor, evinizin altı üstüne gelmiş noluyor diyorum, birşey yok evde her zamanki hali salak salak konuşma diyor, hiçbirşey demeden banyoya koştum hüngür hüngür ağlıyorum, resmen o köye gittiğim insanlar yani kendi ailem delirmiş gibi davranıyorlardı, nasıl normaldi ya nasıl, ev harabeye dönmüş kadın oturmuş herşey normal gibi tv izliyor, dayım ev normal hep böyleydi zaten diyor, elimi yüzümü yıkayıp sigara yaktım banyoda yarısına kadar içip attım klozete odaya geri döndüm, dayım bana dönüp senin neyin var iyi misin diyor, ulan yoksa ben mi deliriyordum, aklımı oynatmak üzereydim, artık neyin ne olduğunu bilemez olmuştum, ya onlar normal ve ben deliysem? ya o köyde varlıklar onlara hiçbirşey yapmayıp sadece bana yaptılarsa? Ya büyülenmiş olan bensem ve olmayan şeyler görüyorsam? ama görüyordum işte herşey kırık dökük haldeydi, bu düşünceler aklımı kemiriyordu, oturdum on dakika koltukta o harabenin içinde sessizce bekledim, bunlar televizyon izlemeye devam ediyorlardı sanki görmüyorlardı hiçbirşeyi, ev yıkılsa farkedecek durumda değillerdi, biran önce sorumun cevabını öğrenip evlerinden gitmek için kendimi toparladım aslında o gece orada kalma niyetim vardı ama hallerine bakınca bırak kalmayı 5 dakika daha durulacak gibi değildi, anneanne dedim, bu gelini sana kim önerdi, birden televizyondan gözünü ayırıp nefretle bana baktı.
Pisliğin dölü dedi benim gelinime bahane bulup duruyorsun oğlumla gelinimin yuvasını mı yıkacaksın ha, defol git bu evden kuduz köpek girme evimize uğursuz, ne diyorsun anneanne sana noluyor, sen kimsin anneannem olamazsın, basbas bağırıyordu defol çık evimden seni istemiyoruz çık git, anneannem bunları bana sayarken dayım tv izlemeye devam ediyordu sanki duymuyordu bile bu bağırışları, sinirlerim o kadar yıpranmıştı ki koştum çıktım evlerinden, merdivenleri inmem 10 saniye sürmemiştir, arabaya bindim kimsesiz kalmış hissediyordum, direksiyona kafamı koydum ağlayamıyorum da zombi gibi bakıyorum sadece, çok büyük bir şok yaşamıştım birkaç dakika evvel, sigara yaktım eve doğru sürdüm, parkettim evin önüne vardım eve annemle babam yemek yiyordu, gel oğlum tabak koyayım dedi annem, duymamazlıktan geldim, oturdum direk konuya girdim, anne dedim gelini size kim buldu?, dayına bulduğumuz kızı mı diyorsun oğlum dedi, evet dedim, betül yengen buldu oğlum hayırdır dedi, annem normal görünüyordu o günün en pozitif olayı benim için buydu en azından üçünden biri normaldi, annemin sorusuna cevap vermeden kalkıp odama gittim, betül yengen dediği büyük dayımın karısıydı, yurtdışındalardı bu huur bize niye bunu yapmıştı, ayda yılda bir gördüğüm bu kadın bizi şerlilerin içine yasak köye neden sokmuştu, neyin hırsıydı bu, hocamın dediği gibi bize bunu yapanı bulmuştum ama sebebini nasıl öğrenebilirdim, binlerce km uzaktaydı kadın, telefonda böyle birşey nasıl sorulurdu, sorsam bile bu kötülüğü aileme yapan kadın doğruyu söyler miydi, ne yapacağımı bilemedim ertesi gün hocamın yanına gitmeye karar verdim erken gideceğim için uykumu alayım düşüncesiyle yattım lakin sabaha karşı 4 civarı bir mırıldanma ile uyandım, çok hafif bir sesti, sonradan farkettim ninni sessiydi gözlerimi açtım yanıyordu hafif uykum bölününce öyle olurdu, ovdum biraz rüya mı gerçek mi ne oluyor diye, baktım rüya falan değildi gerçeğin ta kendisiydi, annem yatağımın başucunda bana ninni söylüyor yüzü yere bakıyor bana yan şekilde oturmuş saçlarından yüzünü göremiyorum, anne dedim, ses vermedi, anne dedim tekrar.