O köye gitmemeliydim

Bölüm 24

Sana diyorum ne dikiliyorsun lan başımda, hala ses vermiyor, koluna dokundum şş sana diyorum lan, ama bir tuhaflık vardı elime birşey bulaşmıştı sanki, elime baktım ananı avradını kül lan bildiğin kül amk, o halde dondum kaldım, çığlık falan atamadım sonra yüzüne bakayım diye kafamı kaldırdım, yok olmuştu yani kardeşimin silueti gitmiş kaybolmuş, kendime tokat attım rüya mıydı lan diye, tekrar elime baktım elimde kül vardı kesinlike vardı, rüya falan olamazdı, kalktım ışığı açtım, oturdum yatağın içine sigara yaktım düşünüyorum, bir taraftan elimdeki küle bakıyorum, diğer yandan tuvalete gitmem lazım ama tırsıyorum zira tuvalette ayna var, sabaha kadar gitmedim uyumadım da, kısa süre sonra sabah oldu zaten, kardeşim de uyanmıştı, erkencisin dedim, hiç uyumadım abi dedi, niye uyumadın lan hem dün gece benim odamda napıyordun dedim, ne diyorsun abi gece arkadaşlarla oyun attık sabaha kadar diyor, oğlum uyandım baş ucumdaydın diyorum, yok abi rüya görmüşsün girmedim odana falan dedi, şunun için soruyordum akşamki gelen kardeşim miydi, bir büyünün falan etkisinde olabilirdi yani o da büyülenmiş olabilirdi, yoksa kardeşimle alakasız başka bir varlık onun şekline mi girmişti, cevabımı almıştım kardeşimin olan bitenden haberi yoktu, şerli varlığın biri onun şekliyle gelmişti odama, artık emindim bunlar karahasanın basri ve yasak köydeki mahlukların işiydi, zira o gece banyo aynasında gördüğüm dayımın evleneceği gelin bunu destekler nitelikteydi, tamam dedim ben gidiyorum annemlere söylersin işlerim var, tamam abi dedi, çıktım atladım arabaya hocamın köyüne vardım, köyün girişine parkettim arabayı, vardım varmasına ama dünkü köy harabeye dönmüş, birkaç ev harici bütün evler yanmış her yer kararmış yangından ve dumanın etkisinden, karahasanın basrinin köyden beter olmuş, acaba dedim hiç hocama bakmadan geri dönsem mi, boyumdan büyük işlere kalkışıyor gibi hissettim o an, bir sigara yaktım 10 dakika köyün girişinde harabe haline gelmiş köyü izledim.
Girdim köyün içine, birkaç sağlam kalmış ev harici hiçbir hayat belirtisi yoktu, yasak köyden beter olmuştu, hocamın evine baktım yamaca doğru, ev hala sağlamdı demek ki hocamın evine zarar veremedi şerli mahlukatlar, tam hocamın evinin olduğu yamaca çıkmaya hazırlanırken omzuma bir el dokundu, irkildim bir an arkamı döndüm yavaşça, kimse yoktu ama emindim birkaç saniye evvel birisi omzuma dokunmuştu, bir karartı gördüm karşı tarafta yarı yıkık ve yanmış halde duran samanlıkta, evet bir karartı vardı ayakta duran bir karartı ama samanlığın henüz yıkılmamış kısmında olduğundan ve o kısım karanlık olduğundan net seçemiyordum, sanki beni bekliyordu oradaki şey, kimsin diye bağırdım ses vermedi, tekrar kimsin diye bağırdım yine ses vermedi, son kez kimsin diye bağırdım bu birden adım attı ileri doğru hala samanlığın içindeydi ama bu kez görünüyordu sureti, şok oldum dondum kaldım, o ilk gece gördüğüm çobandı, 2 köyü ve birsürü şerli varlığı yok edip öldürülen çoban, o an düşündüm bu çoban kötü birisi olsa o varlıklarla savaşmazdı demek ki bu çobanla aynı istikamette idik, gittim samanlığa doğru bu geri çekildi içeriye doğru, girdim karanlık tarafına samanlığın, selam verdim selamımı aldı, rahatladım selamımı almasıyla, bana baktı normal bir insan görüntüsü vardı, akşam dedi çok kötü şeyler oldu, hala bu köydeler, eliyle bir yeri işaret etti, yıkılmayan evlerin olduğu yeri gösteriyordu, bu yıkılmayan birkaç evde binlercesi var geceyi bekliyorlar dedi, ben dinliyordum ama ona soracağım çok şey vardı çoban emmi dedim sen o yasak köyde öldürülmedin mi, hayır dedi beni öldürdüklerini sandılar ama öldüremediler, ben de peşimi bırakmayacaklarını bildiğim için öldüğümü sanmalarını istedim, sen dedim insan mısın, insanım oğlum dedi, lakin bir nebze ilimli bir insanım, fazla soru sorup konuşacak zamanımız mevcut değil dedi, hocanın evine mi gidiyorsun, evet çoban emmi dedim hocamın yanına gideceğim.

~AÇIKLAMA~
An itibariyle Üniversitemin başlama nedeniyle hikaye biraz daha yavaş ilerleyecektir.