Bölüm 14| 3. Kısım

62 1 3
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Saatler önce...



            "Bunun işe yarayacağına emin misin? " diye sordu Ceyhun.

            "Bilmiyorum. " dedi Kamer. "Bakalım. "

            "Fenasın." dedi Ceyhun. "Korkulur senden."

            "Zorum diyelim." Başını düzenlediği plandan kaldırırken, dudakları kıvrıldı. "Düşecek mi, göreceğiz."

            "Ağabey?" diye sordu, Zişan. Bakışlarını sehpaya bıraktığı tepsiden çekerken, "İçmemişsin."

            "İçmez olur muyum?" diye sordu Kamer, Zişan'a dönerken.

            "Aferin." dedi Ceyhun. "Güzel olmuş. Nasıl olmuşsa?"

            "Ne sandın? " diye sordu Kamer. Ceyhun'u çiçekli montundan tutup, kendisine çevirirken, "Kimin kardeşi? "

              Zişan, elinde tepsiyi köşeye koydu. Hızla Kamer'e sarılıp yanağından öptü ağabeyini.

            "İyi aman kıskandık." dedi Ceyhun.

             Kamer, Zişan'ı kendinden uzaklaştırmaya çalıştı. "Hastayım. Sana da bulaşır."
Omuz silkti Zişan.

             Güldü Kamer. "Atın ölümü arpadan olsun, diyorsun yani?"

           "At arpa yediğinde ölüyor mu?" diye sordu, Zişan. Bu sırada evden kaçan Ayla geri dönmüş ortama ürkekçe bakıyordu.

           "Şu kıza deyimleri öğretmeyin." dedi Ceyhun. 

           "Gel, Ayla." dedi Kamer. Bakışları salona giriş yapan Ayla'ya döndü. "Çizimleri böyle bırakıyorum. Kimse dokunmasın." diye açıklamıştı.

             Başını yavaşça Ceyhun'a çevirirken dil çıkmıştı Zişan. Hâlâ Kamer'e sarıldığı için Kamer görmemişti.

            Ayla başını sallayıp, "Peki." demişti.

            Ceyhun kaşlarını kaldırarak bakışlarını Zişan'dan çekerken, " Çıkalım artık. " dedi. "Geç kalıyoruz."

          "Tamam. " dedi Kamer. Bu sırada Zişan, elinde kumandayla koltuğa geçmişti. Ayla'ysa ortalığı bezmiş yüz ifadesiyle topluyordu. Kumandayı eline alıp çizgi film açtı Zişan. Sonra kapattı. Eskiden seyretmekten mutluluk duyduğu şeyler bile anlamsız geliyordu, artık. Vakit kaybıydı. Oysa o süreyi ezberleyemediği sureleri çalışarak geçirebilirdi. Sıkılarak ekranı kapatırken, etrafa bakındı. Kamer'in çıkarken, telefonunu unuttuğunu gördü.

Reyyan |Ölmeden Önce Yaşa Seri #1|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin