ZOMBİ:İNSANLIĞIN SONU

44.7K 1K 254
                                    

BÖLÜM 1:İŞLERİN KARIŞTIĞI GÜN.

(İlk bölüm olduğu için hatalarımı mazur görürseniz sevinirim okumaya devam edin pişman olmicaksınız)

Benim adım David Clarke Amerikada yaşıyorum.Günlerden cumartesiydi yorgundum kendime sıcak bir kahve yapıp televizyonun karşısına oturdum.Haberlerde ülkenin Ruslarla olan sorunları vardı.Yorundum göz kapaklarımın ağırlaştığını hissettim ve daldım, tabi buna dalmak denilirse uyandığımda saat 09:07 i gösteriyordu televizyon hala açıktı ve hiçbir kanal açılmıyordu televizyonda "sinyal yok" yazıyordu.Çanağı kontrol etmek için çatıya çıktım şehrin üzerinde helikopterler uçuyordu sokakda birkaçtane sarhoş gibi yürüyen adam gördüm kimisi yerde yatıyordu.Hemen aşağı indim televizyonda her kanalda askeri yayın açılmıştı bir spiker kimsenin evden çıkmamasını ve tanımadığı kişilere kapıyı açmaması gerektiğini söylüyordu.Rusların bir saldırı içinde olduğunu idda ediyorlardı.Hemen içeri gidip bıçak, demir sopa,konsarve yiyecekleri,suyu,el fenerini ve telefonumu bir köşeye koydum bodrum katına indim, babamla küçüklüğümden beri ava çıkardım hemen Baretta silahımı,tüfeğimi ve mermileri aldım yukarı çıktım kapıdan tıkırtıkar geliyordu hemen sopamı elime aldım o sırada televizyondaki adam size saldırmaya çalışan kişileri etkisiz hale getirmek için kafasına vurmanın gerektiğini söyledi.Televizyonun sesi biraz fazla açıktı ve kapıdaki tıkırtı artmaya başladı.Hemen televizyonu kıstım.Delikten baktığımda kapıda komşum olan Bay Lake'yi gördüm ama garip sesler çıkarıyordu ağzından kanlar akıyordu kapıya yaslandı bende o anlık korkuyla kapıyı açtım.Bay Lake içeri yığıldı hemen kapıyı kapattım Bay Lake ayağı kalktı ve yine o korkunç sesleri çıkararal üstüme yürüdü ona "İyimisiniz Bay Lake"dedim ama o tepki vermeden üstüme yürümeye devam ettim o sırada televizyondaki adamın söyledikleri aklıma geldi ve o anlık korkuyla Bay Lake'nin kafasına vurdum aksak yürüyordu sanki sarhoştu ve vuruğumdan hemen yığıldı ,ayağımı tuttu ben hemen çektim ayağımı ve üst üste birkaç kez daha vurdum kafası patladı ve hareket etmiyordu. Hemen kapıyı kitledim ve Bay Lake'nin yüzünü bir bezle kapattım üstünede halı serdim.Telefona doğru gidip polisi aradım ama çok yoğun aramadan olsa gerek hat düşmüyordu.Hayatta sevgilim Janeden başka kimsem yoktu annem babam trafik kazasında ölmüştü telefonu tekrar açıp Jane'yi aradım.

BÖLÜM SONU.

DİĞER BÖLÜMLER BİRKAÇ GÜNE SİZLERLE.

OYLAMAYI UNUTMAYINIZ TEŞEKKÜR EDERİM.

ZOMBİ:İNSANLIĞIN SONUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin