Chapter 17: her feellings

10.1K 229 3
                                    


Shan's POV

(a/n:yan na po ang gagamitin na name ng ating bida mula ngayon kasi nga diba???nakakaalala na sya....)

Shan's POV

    its been two days since lorence me told about his feelings i dont know if i should talk to him......Or what!!!ang hirap kasi eh....Di ko nga alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko......I need to
stay away from him.....Pero bakit ang hirap....Hndi dahil nasa iisang bahay lang kami kaya ganito ang nararamdaman ko....Pero dahil everytime na iiwas ako sa kanya.....Nasasaktan ako.....I feel like i was broken and it will never be fixed until lorence is with me......Pero ito lang ang alam ko para di na maulit ang dati......Ayaw kong ginagamit ng kalaban ang kahinaan ko.....Ayaw kong may mapahamak nandahil sakin......

"okay ka lang shan???"tiningnan ko ng seryoso si ate Gail....at huminga ng malalim

"i dont know....hndi ko alam...."umupo sya sa tabi ko.....Andito kasi kami sa terase ng bahay Nila ate na bahay ko na rin.....Ang sabi ko kay zeyn dito ang magsisleep over...sinabi ko rin na sya na bahalang magsabi kay lorence.....Ayaw ko kasing makita syang nalulungkot sa mga ginagawa ko....Sa paglayo ko sa kanya.....Alam ko..Nararamdaman ko.....Nalulungkot sya...Kasi everytime na titingnan ko sya.....Kahit poker face pa yang mukha nya.....Nababasa ko sa mata nya na nalulungkot sya.....

"Si lorence ba???"hndi ako sagot....Kahit kailan talaga alam ni ate kung ano iniisip ko....

"alam mo naman diba ang kwento namin ni dave diba??"tumingin ako kay ate...ngumiti siya ng malungkot.....

"mahirap shan....Mahirap ang malayo sa taong nagpapatibok nito"sabi niya at tinuro part ng dibdib nya kung nka place ang heart......I know anytime iiyak na sya....Pero dahil sya si lorraine gail sanchez...Nakakaya nyang magtago ng kahinaan...

"alam mo shan ang nangyari kung bakit kami naghiwalay...Kung pano masira ang buhay ko after ng hiwalayn na yun.....Pero ako yung nakipaghiwalay eh....Kailangan ko pang lokohin sya.....Pati narin ang puso ko...."nakita kong may tumulong luha sa mga mata nya"at hanggang ngayon nandito parin ang sakit...."sabi niya pa......

"ate.....Its not your fault...Di nya nmn alam ang dahilan kaya mo sya nasaktan...."Sabi ko at niyakap sya......Hndi na sumagot pa si ate....Pero alm kong imiiyak sya......Hndi ako sanay na ganyan si ate kasi bago sila maghiwalay ni zeyn....Napakajolly nya....Pambihira mo lng sya makitang malungkot o umiiyak.....Naramdaman kong humiwalay sya sa yakap kaya napatingin ako sa kanya....

"kaya ikaw shan hwag mo akong gagayahin....Bata kapa....You have time....."napakunot ang noo ko....

"but i cant do that.....Im not ordinary....Ate empress ako....At ayaw kong may madamay na ibang tao dahil sa gusto akong patayin ng mga taong kalaban ng empire natin.....Ayaw kong may mawala na naman nandahil sakin....."sabi ko at tumingin sa malayo....

"why dont trust your heart???kahit minsan lng pls open your heart let other people get in....At isa pa kilala mo si lorence...Kung sino sya at kung ano sya....Alam mong hndi sya mapapahamak.....Dahil hndi niya makukuha ang second place sa gangster world kung hndi sya malakas...Tandaan mo ito...Ayaw kong nahihirapan ka...Ayaw kong magaya ka sakin...Na hanggang ngayon ay nagmamahal sa malayo..!!"alam ko sinasabi niya.....Pero mahal ko na ba sya????pero diba bata pa ako.....Paano ko ba to malulutas....Nahihirapan na ako.......pero thank ful ako dahil may kapatid akong  kagaya nya....Nagtataka lang kung bakit di sya nagpakita sakin ng 2 years....Kung bakit nung nakalimot ako wala sya sa tabi ko......

Lorence's POV

Its sunday....Pero feeling ko holyweek ngayon.....Wala si shan dito....Sleep over raw sya kina gail.....di nga sakin nagsabi eh....Kay zeyn nya yun sinabi.....I know nilalayuan nya ako...I feel it....And its hurting me......Ngayon ko lng narealize na mhal ko sya.....Oo ang cheezy...Pero thats true.....Ang isang cold hearted na katulad ko ay nagmamahal.......nagmamahal sa babaeng nilalayuan ako....

Kinuha ko ang phone ko sa drawer malapit sa kma ko....Ng may mapansin akong kwintas......Its color blue half moon......Ito yung kwintas ni shan.....Nung una kaming magkakilala.....Habang tinititigan ko ang kwintas hndi ko mapigilang mapangiti.....Hndi ako makapaniwala....na maiinlove ako sa kaaway ko....Sa isang tao na pag kami nagsasama ay parang aso't pusa.....Hay nahihirapan n ako....Every time na lalapit ako sa knya ngayon ay palagi nlng syang lalayo....Iiwas....At nasasaktan ako....Ngayon lng ako nagkaganito tapos ganito pa kakumplikato.....Ayaw kong lumayo sya.....Oo niloko ko sya dati.......Yung sinabi kong gusto ko sya???totoo yun.....Pero yung sinabi kong joke ang lahat....Hndi yun totoo.....Kailangan ko lang kasing gawin yun....Para hndi sya puntiryahin ng mga ibang gang.....Yung mga gabg na gusting magpatumba sa amin......Ayaw kong mawala sya sakin.....Ayaw kong mawalan pa ulit......

flashback

8 years ago

"jin!!!"napatingin ako sa tumawag sakin......Ah si cha cha lang pala.....Hindi yun ang true name nya pero yun ang tinawag ko sa kanya.....Pang asar lang ang cute nya kasi eh... Lalo na pag Na aasar.....Tyaka bestfriend crush ko sya...Ganda nya kasi eh.....Nagpromise nga ako sa sarili ko na sya ang papakasalan ko paglumaki na kami...

Tumakbo sya papunta sakin.....
Pero teka....bat parang umiiyak sya.....

"Chacha...."sabi ko ng makarating sya sa harap ko....

"jinjin...."bigla nya nalang akong niyakap.....Teka umiiyak talaga sya???bakit kaya.....Humiwalay ako sa yakap nya at hinarap sya....

"chacha bat ka umiiyak???may umaway ba sayo???gusto mo resbakan ko???halika na ituro mo sakin.....aawayin ko sya kasi inaaway nya ang mapapangasawa ko...."hinila ko sya pero hndi sya gumagalaw.....Ano kaya nangyayari sa kanya....

"cha naman....tara na....Baka makatakas pa yun sige di ka makakaganti...."sabi ko pero nakayuko lang sya kaya nilapitan ko sya....

"jinjin....."umiiyak parin sya....

"sino ba kasing umaway say___"

"*snif* wala!!"tiningnan ko syang mabuti....

"kung wala??bat ka umiiyak??"

"aalis na kami jinjin......Sa US na kami titira.....Jin jin ayaw ko....Maiiwan ka dito eh...."halos mabiyak ang puso ko....aalis sya???

"jinjin.....Gusto ko dito..Pero kailangan namin punatahan si Lola...."napabuntong hininga at niyakap nalang sya.....Wala akong masabi kailangan nya talagang umalis kasi sa pagkakaalam ko may sakit ang lola nya.....

"babalik ka naman diba???magpapakasal pa tayo...."sabi ko at nguniti sa kanya...Ngumiti rin sya....

"oo naman promise.....Mamatay kaman!!"

"bakit naman ako mamatay???eh pag nangyari yun???sino na ang groom mo??"tumawa naman sya bigla kaya napatawa narin ako.....

"basta ha...wag moko kakalimutan......"sabi niya at pinusan ang luha nya....

"oo naman kaya ikaw.....Tumawah ka ha???"sabi ko

"oo naman ikaw pa...."

Nagyakapan lang kami ulit.....

End of flahback..

hanggang ngayon di parin bumabalik si chacha......Di na sya nagparamdam o nagpakita man lang kaya ngayon gagawin ko ang lahat wag lang mwala si shan sa akin.....Mahal ko sya....Mahal na mahal....

(a/n: end na po ng chapy....I hope you like it......Next chappy po ay ipopost ko pag may time na ako....sorry po kung update ako....Hope na ivote nyo parin itong story ko at syempre basahin......
Pls vote and comment....)

plag ko po ang isa ko pang story...

i dare you to make him fall (gotwice and bangtwice)

pls read po....Thank you....

The Empress of the Gangsters  [Season 1 COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon