The Empress of the Gangsters [Season 1 COMPLETED]

Chapter 22: coffee?

Zeyn's POV

"I'll go ahead dude..."sabi ni Lorence ng tawagin na ang flight nya....Yeah...He's leaving pero 3 days lang naman...Pinatawag sya ng Mama namin na nasa Korea......I think it's all about his marriage...Yeah tama na naman kayo ng basa about  sa little bro ko...As in arrange marriage....At ewan ko lang kung ano ang magiging reaksyon nya dahil dun...

"Be safe okay??Dont worry ako na bahala sa mga may topak nating Gang Members..."tumango lang sya...As expected...Di naman kasi yan palangiti...Minsan lang...

"Good bye...See you when i come back!!"sabi niya at umalis na....

Hinintay kong mawala na talaga si Lorence sa paningin ko bago ako naglakad papuntang exit ng Airport....Pero bago pa ako makalabas ng airport...

...Bogsh.....

May nakabangga akong babae...Hay

"im sory mis___gail??"napatingin sya sakin at dun ko nakumpirma...Si Gail nga...

"Dave..
What are you doing here??"tanong nya sakin.....

"May hinatid lang....So ikaw bakit ka andito??"tanong ko naman

Tiningnan ko sya....Maganda parin sya gaya ng dati...

Gail's POV

"hinatid ko si shan...She's going to Korea.."sabi ko

He is here....And I'm damn nervous...After so many years....Nagkita uli kami....And at wala pa ring pinagbago ang tama kl sa kaniya.. Ganun parin ang pakiramdam sa tuwing magkokrus amg lamdas naming dalawa...

"Oh....So parehas pala silang pupunta ng Korea ni Lorence....."sabi niya at tumango tango pa....Hindi ko alam pero napangiti ako sa inakto nyang yun....Just like before....

"Oh...Ano pala gagawin ni Chaneia sa Korea??"tanong niya sabay tingin sakin...Kaya agad kong iniwas ang tingin ko baka makita nyang nakatingin ako sa kanya ng nakangiti....

"Pinatawag sya ng Empire...I think the Empire needs the presence of our Empress.....And she also wants to visit our parents....Since napunta sya dito sa pilipinas ng walang natatandaan di na niya nakita sina Mommy and Daddy..."napatingin ako kay Dave....He's looking at me like he is listening of what i am saying...Napatawa naman ako....Masyado ako naging madaldal...

"I'm sorry...Masyado ata ako naging madaldal...."sabi ko at tumawa ng mahina.....

"Not really.....You're just like before.......walang pinagbago ...."then he chuckled...Napahinto naman ako sa sinabi niya....I miss my life before...My life with him...I miss him...I miss him so much na hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako hinantungan ng relasyon naming dalawa...I look at him....At tahimik na sya ngayon na nakatingin sakin......Nakaramdam ako ng pagkailang kaya nag iwas ako ulit ng tingin.......naging tahimik ang paligid namin.....Walang nagsasalita...I must leave right now....Di ko gusto tong senaryo...Nakakailang.....Magpapaalam na sana akong aalis kaya lang nagsalita sya...

"Ammm...Coffee??"napatingin lang ako sa kanya....

"Ammm I mean....Maaga pa naman...Gusto mo magcoffee??My treat!"papayag ba ako...Di naman masama diba??..

"S-sure..."sabi ko at ngumiti...

He smiled too....At bigla nalang hinawakan ang kamay ko at hinila ako palabas ng Airport......Hindi ko alam pero napapangiti ako...Pakiramdam ko ang saya ko ngayon....Dahil siguro mahal ko pa sya......I know bata pa kami nung time na yun at hanggang ngayon syempre...Nung time na kami pa hanggang sa wala ng kami........Im turning 16 that time and my sister turning15....No one knows our relationship except Shan......We are together for almost 1 year...I thought I'm not going to be hurt... Na hindi ako kailan man masasaktan sa relasyon iyon...because it is just a teenage love or puppy love but...I almost die because I have to break up with him........And I know I hurt him too....At mas masakit para sakin ang makitang nasasaktan siya dahil sa ginawa ko.. Bata man kami pero our feeling ay hindi pambata.. We knew that our relationship was real at walang halong biro...