SANTİAGO : İsyanın Runeterra Yüzü

Bölüm 7 - Spherex ve Spherexis

“Sıra bana gelebildi sonunda! Beklemekten sıkılmaya başlamıştım.”
“Evet bu tüm savaşları bitirecek! Bununla beraber ikimiz de öleceğiz!”

Adam rapier’ini çekti ve seslendi:

“Daha nereye gidiyorsun, oğlum? Oturup dertleşseydik.”

Santiago bir adım geri attı. Bu adamdan oldukça yoğun bir büyü gücü seziyordu. Nedenini onun da merak ettiği bir titreme sardı vücudunu… Santiago gülümsedi.

“Hayır. Nedenini biliyorum. Bu adamı yenemeyeceğimin farkına vücudum benden önce vardı anlaşılan.” Dedi ve gülümsedi.

Adamın gözleri birden bire kırmızı bir şekilde parlamaya başladı. Bu Gölge Tekniği’ni kullananların kırmızısı değildi. Santiago ile aynı kırmızıya sahipti. Oldukça yoğun olan bu kırmızı, kalbini yerinden sökecekmiş gibi hissediyordu Santiago. Ama şimdi endişelenmeye zaman yoktu. Lyra’yı bir an önce bir sihirbaza veya doktora ulaştırmalıydı. Adam, Santiago’nun endişesini anlamıştı.

“O zaman fazla uzatmayalım değil mi? Yetişmen gereken bir yer var galiba? Hem elindeki gücü tam olarak kullanmayı bilmeden kullandığın için beni unutmuşa benziyorsun. Eğer bu gücün anlamını bilseydin, şu an elindeki kadın için endişelenmene gerek kalmazdı. Değil mi, Ostrum Spherex!”

Santiago, adamın tam olarak kime seslendiğini bilmiyordu ancak etrafta birini hissedemiyordu. Anlaşılan adam onunla şu an dövüşmek istemiyordu fakat adamın söyleyeceklerini dinlemeden Santiago’yu da bırakacak gibi görünmüyordu. Santiago seslendi:

“Bana bir şey söyleyeceksin anlaşılan. Beklediğin her saniye için içini yiyiyor galiba, yaşlı adam! Hemen söyle o zaman da gideyim!”
“Yaşlı adam mı?” adam sinirlenmişe benziyordu.

Santiago birden içindeki tüm gücün çekildiğini hissetti. Sanki biri onun büyü gücünü emiyordu. Tıpkı onun diğer insanlara yapabildiği gibi. Diz üstü çöktü. Tüm gücü tükenmişti. Artık hiçbir şekilde karşılık veremezdi. Adam galiba işini sağlama almak istiyordu.

“İnsan babasıyla böyle mi konuşur, ha?” dedi adam ve Santiago’nun yanında belirerek kılıcını Santiago’nun karnına sapladı. Santiago’nun görüşü birden bulanıklaştı ve Santiago hareket etmekte bile zorlanmaya başladı. Adam onunla aynı güce sahip gibi görünüyordu.

“Yıllar önce annene söylediğim şeyi annenin sana iletmiş olması gerekiyordu. Sonuçta o da bir Spherex’ti ve bir Spherex olan sana yardım etmeliydi. İleride ölmeni mi istedi acaba anlamıyorum?”

Santiago birden yıllar önce annesinin kendisine söylediği şeyi hatırladı.

“Aşağılık herif! Sen o şeyi nasıl biliyorsun. Orada annem, ben ve Ustamdan başka kimse yoktu.”

Adam Santiago’nun karnına kılıcını bir daha geçirdi.

“Babanla böyle konuşmaman gerektiğini sana söylememiş miydim? Yoksa beni unuttun mu? Dur. Sana hatırlatayım.”

Adam elini Santiago’nun alnına koydu. Bir iki kelime mırıldandı. Santiago bu kelimeleri son anda da olsa duyabildi:

“Cruentus Spherexis!”

Santiago bunları duyduktan sonra birden geçmişinden anıları geri gelmeye başladı. Annesini ve babasını hatırladı. Babasının Gangplank’in gemisinde öldürüldüğünü duyduğunu hatırladı.

“Sen ölmemiş miydin, baba? Nasıl?”
“Ha şöyle! İnsan babasına karşı biraz saygılı olur değil mi? Merak etme. Sphere hakkında daha çok şey öğrendiğinde bunun nedenini öğreneceksin.” Dedi babası.

“Beni şimdi dikkatlice dinle. Ben seni öldüreceğim, oğlum! Ölmemek için elinden geleni yap! Kaderimizde bu var. Tüm Spherex’lerin kaderinde… Sonsuz Uçurum’un yakınlarında oldukça büyük bir dağ var. Gözden kaçırman imkansız. “10.000 Adım Dağı” diye geçer. O tepenin zirvesine ulaşabilirsen eğer, oradaki keşişlere adını söyle! Santiago’yu demiyorum. Gerçek adını! O zaman sana bu gücü nasıl kullanabileceğini öğretirler. Eğer buradan sağ çıkabilirsen tabii, oğlum…”
Adam elindeki kılıcı Santiago’nun kalbine sapladı. İyice ittirdi. Santiago cansız bir şekilde yere yığıldı. Gözleri kapanırken ruhunun bedenini terk ettiğini hissedebiliyordu…