I'm His Property

CHAPTER 4

The Unforgettable Wedding

Zahara's POV

Unang pasok ko palang sa Arterio University ay hindi ko na gusto ang pagmumukha ng alien na nasa harap ko ngayon. I live silently pero ano bang nagawa kong kasalanan at pinagsama kami ng hinayupak na to?!

"F*ck your dumbass face!"-taas boses ngunit kontrolado kong sigaw sa mukha nya.

Temper? It seems like nawala na ito sa akin ngayon. At gusto ko lang mangyari eh sugatan ang mukha nya! No, hindi lang sugat. Kung maaari ay pabagsakin sya ngayon din! URGH!

"How could you showing no respect to your SC President?", I rose my eyebrows.

So pinagmamalaki pa rin nya hanggang ngayon ang posisyon nya? PRESIDENT YOUR ASS! "Wala tayo sa Arterio ngayon at wala akong paki kung SC President ka. Now, can't you just stay away from me?"

And lapit na nya sa mukha ko at parang ilang inches nalang ay mahalikan na nya ako. Tsk! Not with this bastard! Kung alin man sa buhay ko ang pinakamalas, yun ay ang makasama at makaharap ang mokong at kutong lupa at hinayupak at nakakainis at bastos at demonyong walang modong manyak na taong to!

"Tch. Miss Evans, don't talk like you're too brave.", sabay alis ng mukha nya sa harap ko.

I was about to talk and reply him ng may nagsalita. Bakit ba palagi nalang may pumipigil kapag papatulan ko ang pesteng taong to? Urgh! I am willing to ruin my cousin's wedding just to kill him. I badly wanna kill him through my bare hands! Walakumpaki kung ano mang mangyari sa akin!

"Hey! Got to be on your line, papaso na kayo. Ikatatlo.", naunang pumunta sa linya ang litseng yun at sumunod nalang ako ng tahimik. Hindi ko pa sya nalagpasan ay huminto ako sa harap nya. "You've just ruin the precious chance of my life!"

Alam kong naguguluhan sya pero ano bang paki nya eh nagagalit ako sa pagka paki-alamero nya? "Next time, don't ever try to ruin it or else I'll deliver you in hell.", nag lagablab na apoy sa mata ko ang pinukol ko sa Organizer nato at alam kong natakot sya sa hindi alam na dahilan.

Mukhang mamatay tao na nakasout ng angel gown akong tingnan habang papunta sa linya beside this complicated oh-so-called demon. At hindi ko alam kung kailan ko matitiis ang presensya ng animal na to. When I notice na papaso na kami, I never planned to put my hand around his arms because that would be hell! So what kung hindi kami gagaya sa naunang pumaso sa amin? Ha? Problema ko pa yun? Problema na nila yun! Ka bwiset.

"Don't be too freak, little bitch. Hold my arm. Right now.", walang epekto sa akin yang bossy mong boses. Mamatay ka dyan sa kakautos mo sa akin. Ha! Kausapin mo yung pare. Tch.

"If you won't, then mapipilitan akong isigaw dito tungkol sa nangyari kahapon doun sa dressing room.", I quickly put my arms on his. What the hell?!

"Hindi ka na makakabalik sa Arterio bukas.", nagbabanta kong sabi sa kanya. If I would be him? I will be writing my last message to my loved ones later. Alam mo yung nasa kasal ka pero ang nasa isip mo eh yung paslangin ang partner- no. Let me rephrase that, the word 'mortal enemy' would be perfectly define his connection to me.

After this wedding, hindi ko na ulit haharapin ang taong to. I'll promise to the last stone in the world. "As if you can, Miss Two-piece."

"WHAT THE HELL IS YOUR F*CKIN PROBLEM WITH ME?!", wala na akong paki kung nasa gitna kami ng aisle, so what if I had enough with this person beside me?!

I heard everyone's reaction to what I did. And I don't give a damn to it. All I am focusing now is this person with an innocent look infront of me. Napahinto ang lahat sa kanilang ginagawa at sa amin natoun ang lahat ng attention. Oh, that damn nonsense attention again! "Zahara!", I heard Mom calling me from behind this f*ckin person infront of me.