Direct To The Point Act
Zahara's POV
Parang nanigas ako at hindi maigalaw ang katawan dahil sa sakit. Ano bang nangyari sa'kin?
I tried to open my eyes only to find out that I'm in a bed, a white bed and a white sorroundings. Wait, this is a familiar place. Saan nga ba to ulit?
"Uy! Gising ka na pala!" sabay na pumasok sina Rosyl at Crystal tsaka lumapit sa akin na may bitbit na pagkain.
Uh, ngayon pa nag sink in sa utak ko. Nasa clinic ako dahil nahimatay ako kanina. "Anong nangyari sa akin?" gusto kong makasigurado kong ano ba talagang nangyari sa akin.
"Nahimatay ka dahil sa sobrang init, pagod at gutom." sagot ni Crystal tsaka inabutan ako ng tray na may lamang pagkain.
"Yung doctor umalis. Kaya kami na ang nagbantay sayo instead na si Na--" naputol ang kanyang sinasabi nang tinakpan ni Rosyl ang bibig nya.
"Buti nalang at may nakakita sayo bago ka bumagsak." sabi ni Rosyl. Galit namang iniwaklis ni Crystal ang kamay ni Rosyl na nakatakip sa bibig nya. Sino ba namang matino ang tatakip sa bibig mo kapag may sinasabi ka?
Akala mo close sila, yun pala hindi. Pero baka, baka magkaka-close din silang dalawa, bestfriend material kasi sila pareho eh.
"Sinong nagsabi sa inyo na nandito ako?" nagtataka kong tanong. May tanong talaga ako para dyan. Kaso ito nalang muna, para hindi nila mahalata.
"Sinabihan kami ni Na--" ngayon, si Crystal na naman ang tumakip sa bibig ni Rosyl. Ano bang problema nitong dalawa?
Hinatak sya ni Crystal papuntang sulok at may ibinulong, kaso narinig ko rin naman. Walang kwenta. "diba sabi nya huwag nating banggitin kay Ara tungkol sa kanya?" iritang bulong ni Crystal. "Ikaw kaya ang unang muntik mabuking!" bulong ni Rosyl pabalik kay Crystal.
Hays, mukhang pinagtagpo talaga ang landas ng dalawang baliw na to. I just sighed. "I can hear you."
"Tsk. Boses mo kasi eh." pagrereklamo ni Crystal kay Rosyl. Wow, perfect match ang dalawa.
I wonder, close na kaya sila dati pa? Kung ganun, buti pa sila. I throw my thought away at tumayo. Ayokong magmukhang masakitin, tss.
"Oh? Saan ka pupunta?" mula sa pagka-upo ay tumayo sya upang magtanong. "Ayokong manatili dito, Rosyl." sagot ko at akmang lalabas ng clinic. Alam ko namang susunod lang din sila eh.
"Oops! No." sabay hatak sa akin pabalik sa kama. Seriously? Anong problema ni Crystal? "You can't go outside unless! You'll eat these food." Sana alam nila na hindi ako baboy -_-
Ang dami kasing binili eh, akala mo naman mauubos ko lahat to. "Ang dami nyong binili." walang gana kong saad at hindi natitinag ang posisyon sa kama.
"Sa tingin mo ba kapag kami ang bumili, bibilhin namin yan lahat?" ang hilig talaga ni Rosyl sa logic. Oo! Logic na yun sa akin pero naintindihan ko pa rin naman ang ibig nyang sabihin. Kasi naman po, hindi ako bobo.
"Eh sino pala ang bumili nyan?" Crystal composed her hand in the air like telling me 'knowing that person is not important'. That's why I hate these two idiots, tsk. -_-
"Ang importante...eh magtulong-tulongan tayo." napakunot naman ang noo namin ni Crystal sa sinabi ni Rosyl. "Tulong-tulongan sa?"
She wickedly smile. "Tulong-tulongan sa pag-kain ng lahat ng to." I didn't know na my side pala si Rosyl ng pagka-takaw.
"Sabi ko na nga ba eh. Masama yang binabalak mo." at naka tanggap ng hampas si Rosyl kay Crystal. Ang ganda ng palabas dito sa clinic ah?
"Urgh! Mang hampas daw ba? Umalis ka na nga dito!" naiinis na sabi ni Rosyl. Alam mo yung mas nakakainis? Yung alam kong gusto kong tumawa kaso, I have to follow my rule--not to laugh genuinly.
BINABASA MO ANG
I'm His Property
Teen FictionTila parang impyerno ang buhay ni Zahara Evans nang nanatili siya dito sa mundo. Isa lamang ang gusto at hiling nya--ang mamatay. Lahat ng kanyang naranasan, paano nga bang hindi makapagsabi na "gusto ko ng mamatay"? Ngunit isang bagay ang kanyang p...