I'm His Property

CHAPTER 17

He's Still Damn Sick

Zahara's POV

I slowly opened my eyes kahit na medyo mabigat ito. Uh, I was crying before I sleep kaya mabigat. Nah! Sanay naman na akong ganito--gumigising na namamaga ang mata.

Bumangon ako galing kakahiga at pagka-upo ko pa lang, naaalala ko na naman ang ginawa ni Nate kanina. Did he just said "I'm sorry"?

Kung tignan mo sya sa hitsura nya, tsaka na din sa ugali nya, it's impossible for him to say that word. Except nalang kung....nakokonsensya sya?

I erased that thought away and shook my head. I grabbed my phone na nakalagay sa desk beside me and checked the time. 10:46.

Tignan mo nga naman. Nakatulog na pala ako ng diritso ni hindi man lang nag-ayus sa sarili. Tsk.

Lumabas muna ako sa kwarto para kumuha ng tubig pero, napabalik agad ako sa loob ng kwarto ng binuksan ko palang ang pinto. Damn! It's so dark.

Agad kong kinuha ang phone ko at ni-On yung flashlight. Kaya mo to, Ara. I went out like a ninja dahil sa kaka-tiptoe. Kasi naman! Baka may makasalubong akong Alien di--"why are you still awake?" isang bou at walang kabuhay-buhay na boses ang yumanig sa kaluluwa ko.

"What the f*ck!!" kasabay sa pagsigaw ko ang pagkahulog ng cellphone sa sahig kaya mas lalo akong natakot dahil wala ng nagsilbing liwanag.

I heard him mumbled, nasa couch ata sya. Who the hell is this person?!

Kinuha ko ulit yung cellphone na nahulog at pinuntahan ang dingding na kinarorounan ng switch.

When I turned on the light, isang Nate Kian Sparks ang nakita kong nakatalukbong sa kumot na nakahiga sa couch.

"Sa couch ka natulog?"

Hindi man lang sya kumibo o nagmulat man lang ng mata. Nababaliw ba sya? Paano sya nakatulog ng komportable dyan? Nilapitan ko si ungas at idinampo ang kamay sa noo nya.

"Sabi ko na nga ba."

A nursing student like me can sense easily if that person is not feeling well. I immediately look for a hand towel na nakita ko kanina doun sa kusina. Mga bago pa naman ang mga yun kaya malinis pang gamitin.

Ang init nya eh, kulang nalang maluluto yung kamay ko dahil sa init ng balat nya. Hindi ba sya umiinom ng gamot? Bakit hanggang ngayon nilalagnat pa rin sya? Kanina umaga pa yang lagnat nya eh. Ugok talaga! Kung hindi nalang kasi sana sya sumama edi sana nakapagpahinga sya ng maayos sa bahay nila.

Kumuha na din ako ng tubig mula sa gripo at nilunod ang tatlong hand towel dun, tsaka lumapit ulit sa malapit ng mamatay na si Nate. Sana nga.

"What are you doing?" reklamo nya ng napansin ang lamig sa noo nya. Nilagyan ko na kasi ng basang towel.

"Isn't it obvious? I'm giving you a cold compress." hindi na din sya nagmatigas.

Naka half-open yung mata nya at kitang-kita mo ang mga luhang namomou sa loob ng mata nya. Which is normal reaction of the eye when body temperature is high. Muli kong idinampo ang kamay ko but this time, sa leeg na nya. At this point, his body temperature is at 40°C.

No need na ng thermometer, ano pa't naging top ako sa klase namin kung hindi ako kabisado sa mga ganitong bagay. Naka-upo lang ako sa sahig katapat nya at hinawakan ang towel na nasa kanyang noo.

"Gago ka kasi. Sumama ka pa."

Ok, ako na ang baliw. Mukha na nga akong timang dito. Nagsasalita ni hindi nga rin nagsasalita tong kausap ko tss. This is so not me.