❝There is a charm about the forbidden that makes it unspeakably desirable.❞
~A greek book
H Ελ Κάρτερ έχοντας βιώσει την πιο τρομακτική εμπειρία της ζωής της στέλνεται έπειτα από δικαστική απόφαση στην ακαδημία Μιράντα στο Βέλγιο. Πρ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
«Λογικά βρίσκεται κάπου στο υπόγειο.» Απάντησε ο Ντίλαν στην ερώτηση της μετά από μερικά δευτερόλεπτα σκέψης. «Συνήθως εκεί πηγαίνουν αυτούς που τιμωρούνται για την προκάλεση τέτοιου είδους φασαρίας.»
Η Ελ κούνησε το κεφάλι της. Δεν ήθελε να μάθει τι έκαναν σε τέτοιου είδους παιδιά ή τι υπήρχε εκεί κάτω εξ αρχής, μα κάτι μέσα της την εμπόδισε να κάνει πίσω. Όσο τρελό και αν ήταν δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον Τζέισον ακόμα και αν από δικό του λάθος βρέθηκε σε αυτή την θέση. Η καρδιά της βροντοφώναζε πιο δυνατά από την λογική της και κάλυπτε την φωνή του μυαλού της. «Πως μπορώ να πάω εκεί;»
Ο Ντίλαν ακούγοντας την επόμενη ερώτηση της γούρλωσε τα μάτια του από έκπληξη. «Δεν μπορείς να πας εκεί. Απαγορεύεται ρητά η είσοδος εκεί στους υπόλοιπους μαθητές.» Βιάστηκε όπως πάντα να της εξηγήσει, μα αυτή τη φορά η χροιά της φωνής του ακουγόταν διαφορετική. Την περιέκλειε το συναίσθημα του φόβου. Φόβου της ανυπακοής ή του τι υπήρχε εκεί κάτω; Δεν μπορούσε να το προσδιορίσει.
«Δεν είσαι αναγκασμένος να έρθεις μαζί μου.» Του αποκρίθηκε τελικά. Ήταν αυτονόητο βέβαια. Δεν τον είχε ρωτήσει για να τον πιέσει να την συνοδέψει, ούτε για να λειτουργήσει ως κάλυψη της. Ποτέ δεν θα ζητούσε τίποτα τέτοιο από κανέναν. Ήταν από εκείνα τα άτομα που πρόθυμα θα αναλάμβαναν τις ευθύνες για τις πράξεις τους. και είχαν πλήρη επίγνωση των συνεπειών των πράξεων του. Για αυτό η Ελ πάντα απέφευγε τους μπελάδες. Κρατούσε την απόσταση της με τα προβλήματα, και φρόντισε να μείνει καθαρό το όνομα της. Πάντα σκεφτόταν τουλάχιστον δύο φορές την κάθε κίνηση και πράξη που έκανε, και φυσικά και τις συνέπειες που θα επέφερε το μέλλον. Δεν ήταν φίλη του αυθορμητισμού. Όμως πλέον δεν υπήρχε κάποιο νόημα σε όλο αυτό. Δεν μπορούσε να μπλέξει χειρότερα άλλωστε. Είχε χάσει κάθε φίλο που είχε, κάθε μέλος της οικογένειας της, κάθε θετικό χαρακτηρισμό που συνόδευε την φήμη της, και βρέθηκε σε μία ακαδημία σε μία άλλη ήπειρο. Τι πιο κακό μπορούσαν να της κάνουν από αυτό; Έτσι συμβιβασμένη με τον καινούριο της εαυτό δεν θα έμενε πίσω αυτή τη φορά. Θα έπαιρνε ένα ρίσκο για πρώτη φορά στην ζωή της. Ένα ρίσκο που μπορεί να της στοίχιζε πολλά, μα ήταν διατεθειμένη να το πάρει, κυρίως γιατί είχε την ανάγκη να απαντηθούν δεκάδες ερωτήματα που την βομβάρδιζαν.
