❝There is a charm about the forbidden that makes it unspeakably desirable.❞
~A greek book
H Ελ Κάρτερ έχοντας βιώσει την πιο τρομακτική εμπειρία της ζωής της στέλνεται έπειτα από δικαστική απόφαση στην ακαδημία Μιράντα στο Βέλγιο. Πρ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το αίμα της Ελ είχε παγώσει μέσα στις φλέβες της. Κάθε μυς του κορμιού της είχε κοκαλώσει κάνοντας αδύνατη την παραμικρή κίνηση. Οι χτύποι της καρδιάς της ήταν τόσο ανεξέλεγκτα δυνατοί που νόμιζε πως θα πεταγόταν μέτρα μακριά από τον θώρακα της. Τους τελευταίους μήνες είχε αισθανθεί μια τεράστια ποικιλία συναισθημάτων. Τον φόβο και την ανασφάλεια κάθε φορά που διέσχιζε τους σκοτεινούς διαδρόμους της ακαδημίας. Την απόρριψη από τους υπόλοιπους μαθητές που ήταν αρκετά άτυχοι ώστε να φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο. Την τρυφερή φιλία μαζί με τον καλοκάγαθο Ντίλαν. Το αίσθημα της περιπέτειας και της αδρεναλίνης με τον μυστηριώδη Ντέιβιντ. Και τέλος τον απόλυτο έρωτα με την αδερφή ψυχή της, τον Τζέισον. Ωστόσο ποτέ δεν είχε νιώσει κάτι παρόμοιο. Δεν είχε βιώσει τον απόλυτο τρόμο. Ο χρόνος είχε σταματήσει για εκείνη, μα και για όλους τους άλλους καθώς παρατηρούσαν αργά την σκοτεινή φιγούρα να αποκαλύπτεται μέσα από την κρυψώνα του. Τα τερατώδη χαρακτηριστικά του σταδιακά εξαφανίστηκαν και μετασχηματίστηκαν σε μία ανθρώπινη φιγούρα την οποία η Ελ γνώριζε πολύ καλά.
Το βλέμμα της στράφηκε στην Μιράντα και πρώτη φορά από όσους μήνες γνώριζε την ψυχρή διευθύντρια διέκρινε ίχνη ανησυχίας και αναστάτωσης να αποτυπώνονται πάνω στις ρυτίδες του προσώπου της. Τα μαύρα μάτια της είχαν γίνει ακόμη πιο σκοτεινά και φουρτουνιασμένα από ότι συνήθως καθώς αντίκριζε το τέρας απέναντι τους. Η στάση του σώματος της είχε επίσης αλλάξει. Είχε γίνει απότομη, επιθετική, έτοιμη για παν ενδεχόμενο. Όσο για τον Ντίλαν, η Ελ δεν μπορούσε να πει με σιγουριά αν είχε πλήρη αντίληψη του τι πραγματικά συνέβαινε. Αν είχε την παραμικρή ιδέα για τον μεταφυσικό κόσμο που κρυβόταν κάτω από την μύτη του όλα αυτά τα χρόνια. Αν είχε έστω υποψιαστεί κάτι. Η Ελ ίσως και να ζήλευε την άγνοια του εκείνη τη στιγμή. Το πόσο σαστισμένος έδειχνε μπροστά στην απόκοσμη φιγούρα. Διότι η Ελ αν δεν γνώριζε για όλα αυτά, ίσως να μην φοβόταν και τόσο.
