❝There is a charm about the forbidden that makes it unspeakably desirable.❞
~A greek book
H Ελ Κάρτερ έχοντας βιώσει την πιο τρομακτική εμπειρία της ζωής της στέλνεται έπειτα από δικαστική απόφαση στην ακαδημία Μιράντα στο Βέλγιο. Πρ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1789
Το χιόνι έπεφτε απαλά, κάτασπρο και αγνό αγκαλιάζοντας τους πέτρινους δρόμους του Παρισιού φωτίζοντας το σκοτάδι της νύχτας. Ο ουρανός φορούσε το μαύρο καλό του κοστούμι με τις μικρές πινελιές ακαθόριστων συννέφων σε σκούρη μπλε απόχρωση.
Σήκωσε το κεφάλι και με το βλέμμα της κάρφωσε τον ουρανό. Νυφάδες χιονιού προσγειώνονταν στον κόκκινο καταρράκτη των μαλλιών της. Τα χέρια της αυθόρμητα τυλίχτηκαν γύρω από το σώμα της σε μία προσπάθεια να το προστατεύσει από το τσουχτερό κρύο
Το μακρύ της φόρεμα, γαλάζιο, λες και ήταν κεντημένο από το ύφασμα του ουρανού σερνόταν στο χιόνι. Τα μακριά φλογερά μαλλιά της ανέμιζαν κόντρα στον ψυχρό άνεμο, και το βαθύ μπλε χρώμα το ματιών της ξεχώριζε στην θύελλα της νύχτας. Όσο για το χλωμό της δέρμα ταίριαζε στο χρώμα του χιονιού.
Είχε διασχίσει τους δρόμους του Παρισιού, αντικρίζοντας το κρύο, τη φτώχια και τον θάνατο. Μία θλιβερή εικόνα κόντρα με την ομορφιά της χειμερινής φύσης. Η ψυχή της είχε σφιχτεί πάμπολλες φορές. Όλοι της έλεγαν ότι ήταν αδύνατον να αλλάξει τον κόσμο, μα εκείνη ποτέ δεν άκουσε. Σταμάτησε έξω από τα ανάκτορα του παλατιού των Βερσαλλιών. Οι άνθρωποι γύρω της κοιτούσαν έκπληκτοι το θέαμα της απόλυτης χλιδής και του πλούτου της βασιλικής οικογένειας της Γαλλία, μα εκείνη δεν την συγκινούσε. Κοίταξε την μάσκα που κρατούσε σφιγμένη στην παλάμη της. Ήταν στην ίδια απόχρωση του φορέματος της με χρυσαφένιο περίγραμμα. Έκλεισε τα μάτια της και την στερέωσε στο πρόσωπο της, χάνοντας για μια βραδιά την πραγματική της ταυτότητα. Ένας χορός μεταμφιεσμένων. Ένας χορός περικυκλωμένος από την ομορφιά του μυστηρίου οπού ο καθένας μπορεί να πλάσει τον εαυτό του από την αρχή, δημιουργώντας κάτι καινούριο από το μηδέν. Διότι με τη μάσκα μπορείς να είσαι όποιος θέλεις. Κάποιος άλλος. Κάποιος διαφορετικός. Κάποιος αλλιώτικος. Κάποιος λιγότερο αληθινός. Γιατί πίσω από τις μάσκες ακόμα και οι δαίμονες γίνονται άγγελοι. Έτσι και αυτή μπορούσε να κρύψει τους διαβόλους του σχεδίου της.
