BENİMLE KAL

Bölüm 45

Öğle arasındayken telefonuma gelen mesajla dalgın düşüncelere tamamen gömülmüştüm. Dünden beri Kayranın söyledikleri aklımı yeterince meşgul ederken şimdide Yağızın araya girip kendini hatırlatması tümüyle beni yoruyordu. Geçen haftasonu yaptığı teklif çoktan aklımdan çıkmıştı. Ama şimdi tekrar beynime yer edinmişti. Daha önce hiç aklım ve kalbim arasında kalacağımı düşünmezdim. Oysa şimdi öyle bir yerdeydim ki vereceğim karar beni nereye götürecek bilemiyordum.

"Asya beni duyuyor musun?"

Gözümün önünde Demirin meraklı suratı yer edindi. Az önce anlattığı hiçbir şeyi hatırlamıyordum.

"Efendim"dedim düşüncelerimden sıyrılarak.

"Nerelere daldın?"

Durgun durgun ona bakmaya devam ettim. Sonra kendimi toparlamayı denedim.

" beni boşver...az önce ne anlatıyordun?"

"Cici babamla tanıştım"

İşte bu ilgimi çekmişti. "Öyle mi nasıl geçti?"

"Sandığım kadar kötü değildi." dedi gülümsedi.

"benim yaşıtlarımda bir oğlu bile varmış ama uzun zamandır birbiriyle görüşmüyorlar bildiğim kadarıyla."

Kolumla omzunu dürttüm. "Varla yok arası bir de kardeşin olacak ha!"

"Sayılır ve ikinci haberim annem bizden iki ay sonra evleniyor."

Neredeyse bütün haberler Demirde toplanmıştı. Yinede annesiyle arayı bulmuş olmasına sevinmiştim.

"Artık annenle aranız düzelmiş gibi."dedim.

"Her şey karşılıklı diyelim."

"Öyle görünüyor." Diye ona katıldım.

♥

♥♥♥

♥

Akşama hazırlanmak için İzelin yardımına ihtiyacım vardı. Kendi başıma tam bir faciaydım. Odama döndüğüm andan itibaren bir yığın kıyafeti dökmüş sonra da geri toplamıştım. Baştan beri kendi başıma böyle bir işe kalkışmamın tek sebebi İzelin öğrenmesini istemememdi. Yağıza olan tavrını biliyordum ve beni fikrimden vazgeçirmek için uğraşacağını da. Her iki düşünceminde büyük bir saçmalıktan ibaret olduğu apaçıktı. Çünkü İzelin beni olduğumdan farklı bir şekilde süslenmiş vaziyette görmesi benim bile ondan bir şeyler sakladığımı anlaması için yeterliydi. Komik ve korumacı yanının dışında fazlasıyla kurnaz ve anlama becerisi yüksek bir tarafı da vardı.
Bu yüzden pes edip on beş dakika önce bütün gerçeği mesaja döktüm. Birazdan heyecanla kapıdan içeri gireceğinden emindim. Koridorun başından gelen koşuşturma seslerini duyabiliyordum. İçimden saymaya başladığımda kapı hızla açıldı.

Soluk soluğa odanın içinde gözleri beni aradı. Yüzüne dökülen kıvırcık buklelerini geriye atıp beni göz hapsine aldı.

"Vay vay vay birileri parti kızı olmaya karar vermiş." dedi tahmin ettiğimden daha yüksek bir sesle.
Benimle bu şekilde dalga geçeceğini biliyordum.

"Bana sosyalleşmemi söylemiştin al işte" diye karşılık verdim.

"Sosyalleşmek için her zaman yanlış kişileri seçtiğini de söylemiş miydim?"

Yatağımda ters dönüp oturdum.
"Yağızın kötü biri olmadığını biliyorum."

"Onu çok fazla tanımıyorsun Asya."diye uyardı. Sırt çantası ayak ucumuzdaki masanın üzerine bırakıp tepemde dikildi.