BENİMLE KAL

Bölüm 21

Birgün açılıp birgün kapanan havanın durumunu anlamak mümkün değildi. Dün yağmur yağarken bugün güneşler açıyordu. Benim oturduğum yere kıyasla İzmirin batı yakası denizle dip dibeydi. O yüzden hava değişikliğini oradan kaynaklandığına karar kıldım. Ve ısınan havaya minnet duyup yoluma devam ettim.
Okulun kapısına yaklaştığımda siyah ürkütücü bir motor yoluma çıktı. Dikkatimi ona doğru çevirdim. Arkası dönük bir şekilde motora  oturduğu için yüzünü göremiyordum. Koyu deri ceketin arkasında değişik bir markaya ait karalamalar ilk gözüme çarpan şeyler arasındaydı. Yürümeye devam edip yanından geçip gitmeyi planladım. Ama bir anda bana dönüp baktığında bende ona baktım. Sonra yürümeyi kestim. Nasıl ilk görüşte onu tanıyamadıysam. Gerçi ilk bakışta yüzünü değil sadece motoru ve sırtını görebilmiştim. Bu yüzden tanıdığım birine benzetmem mümkün değildi.

"Asya bende seni bekliyordum." Yağız motorundan inip yanıma geldi. Kısa bir an bana sarıldı. Hem onu burada görmekten hem de ani sarılmasından  tepkisiz kalmıştım. Kendini geri çektiğinde ancak yüzüne bakabildim.

" bir sorun mu var?"diye sordum.

Hızla başını iki yana salladı. "Hayır bu akşam seni bir yere götürmek için geldim."

Evet şimdi daha fazla şaşırıyordum.

"Tam olarak nereye?"diye sordum hemen. Merakım beni hızla harekete geçiriyordu.

Rahat tavırlarla ellerini bol paltolonunun cebine  koyuşunu seyrettim.

"İlk tanışmamızda seni bir boks maçı izlemeye davet etmiştim hatırladın mı?"

Hatırlarım umuduyla yüzümü inceledi. Hafifçe başımı sallayarak onayladım.  Bir anlık aklımdan çıkmış  olabilirdi ama küçük bir hatırlatma her şeye yetiyordu.

"İşte bu akşam saat  yedi de senin için   uygun mu?"diye kibarca sorduğunda  sesindeki yumuşaklığı sezdim. Bana karşı tüm kibarlığını kullandığından emindim.

Daha sonra aklımdan gün içindeki planlarımı geçirdim. Ne yazık ki bana hayır dedirtecek hiçbir planım yoktu.

"Olabilir yani..başka bir planım yok. "

Memnun olmuş bir ifadeyle gülümsedi. "Güzel sana ulaşmam için telefonunu istesem."

"Bir dakika."

Çantama uzanıp telefonunu çıkarttım. Ve numarayı yavaş yavaş söyledim. O da yazarken tekrarladı.  Çabucak kaydettiğindeyse bana döndü. Yüzünde memnun bir gülümseme vardı.

"Akşam görüşürüz."

"Görüşürüz." dedim. Motoruna atlayıp kaskını tekrar başına geçirdi. Dönüp bana bir kez daha baktı. O sırada yanımdan geçen birkaç kişi okula girmek yerine bizi izlemeye koyulunca huzursuzlandım. İçimden gelen el sallama isteğini  bastırıp sadece gülümsedim. Ve Yağızın gözden hemen uzaklaşmasını izledim. Uzun uzadıya bir hazırlanıştan sonra geldiği gibi gürültülü bir şekilde gitti.
Rahat bir nefes alıp  okulun kapısındakileri dikkate almadan içeri girdim.

♥♥♥

Günün geri kalanı çok çabuk geçti. Demirle kendimizi bir dersten ötekine atarken konuşma fırsatımız olmamıştı. Ona Yağızla olan arkadaşlığımdan bahsetmek istiyordum. Hatta bu yolla onun hakkında bilmem gereken bir şey varsa da  öğrenmek istiyordum.  Nasıl olsa  Demirin bu okuldan deneyimli bir yılı vardı. Bana yardımcı olacağından emindim. Tasarım ilkeleri dersine girdiğimiz  de yine yan yana oturduk. Bilgisayarımı masanın üzerine koyarken konuya nasıl gireceğimi  düşündüm.
Ve sonra düşünerek daha çok vakit kaybettiğimi anlayıp Demire döndüm.