BENİMLE KAL

Bölüm 75

Boğucu bir günün ardından akşamında Kayranın babasının düğününe katılmak içten içe beni huzursuz etmeye başlamıştı. Babasıyla karşılaştığımda ne cevap verecektim hiçbir fikrim yoktu. Belki de cevap benden önce Alaz beye ulaşmıştı.  Yinede elimden geleni yaptığıma emindim, ilişkimizi tehlikeye atmış olmam yeterince cesurcaydı. Ve şimdi de Kayranın bana olan öfkesini dindirmek için evimde oturmam gerekirken o düğüne katılıyordum. Fazlasıyla yanlış anlaşılacağımdan emindim. Kayrala aramızda yaşananları, babasıyla olanların büyük kısmını anneme açıklamış olsaydım şu anda bu davete hayır demek benim için kolay olacaktı. Ama kaybetmemek uğruna sakladığım gerçekler bu şekilde önüme engeller çıkarıyordu.

Şimdi ise parlak ışıkların altında göz kamaştıran yalının girişine doğru annemle beraber yürüyorduk. Havanın ılık serinliği  her fırsatta tenime çarpıyordu.  Üzerimde taşıdığım boyundan bağlamalı ve sırt kısmı açıkta bırakılan siyah elbisenin içinde kendime baktım. Uzun eteğin bir yerinden açık vereceğini tahmin ederek ayağımdaki topuklularla birkaç adımdan fazla atmadım.  Pekala sadece bir iki saat bununla baş edebilirdim.

Kapının girişinde davetli listesini kontrol eden grubu da atlattıktan sonra kendimi yalının  bahçesindeki iştihama kaptırdım. Bahçeye doğru giden kemerli yol çiçeklerle süslenmişti. Küçük beyaz spot ışıkları her yeri sarıp sarmalamıştı. Kırmızı halı merdivenlerden evin giriş kapısına kadar uzanıyordu. Kendimi adeta bir film yıldızı gibi hissediyordum. Sanırım bu gece böyle devam edecekti. Evin antresine girdiğimizde  karşıdan bize doğru gülümseyerek gelen Ahsen hanımı fark ettim. İçinde bulunduğumuz kalabalığa göre bu kadar  çabuk fark edileceğimizi düşünmemiştim. Annem birkaç adım atıp aradaki mesafeyi kapattı.

"Çok güzel görünüyorsun şimdiden tebrikler."

"Teşekkür ederim gelmenize çok sevindim."

Karşılıklı kucaklaşmalarını orada durup  izledim. Ahsen hanım baştan aşağı beyaz bir melek gibiydi. Başına taktığı parıltılı tacından, taşlı ayakkabılarından, arkasından uzanıp giden elbisesinin kuyruğuna kadar özenle  seçiliydi. Gelinlik giymemişti ama üzerindekiler  beyaz bir gelinlikten fazlasıydı. Ve bugüne daha özel hazırlandığı belliydi.

"Bu düğün kaçmazdı her şey harika ötesi."dedi annem yüzünde tebessüm dolu bir gülümseme vardı.

"Senin katkılarınla daha da güzelleşti her şey."

"Sanırım bana  iltifat içerikli bir söz bırakmadınız."diye  ikisinin karşılıklı  övgülerinin arasına girdim.  Ahsen hanım bana dönerken yüzünde mutlulukta derece yapmış bir gülümseme vardı.

"Senin burada olmandan daha güzel bir iltifat mı var Asya muhteşem görünüyorsun."

Beni kollarına çekip sarıldığında küçük bir sarsıntı geçirdim. Böylesine bir tepki beklemiyordum. Alışık olmam  gerektiğini biliyordum ama hala bu konuda uzmanlaşmış değildim.

"Teşekkürler ve tebrik ederim her şey göz kamaştırıcı olmuş ."dedim.

" Bunu senden duymak  güzel. " geri çekilip tekrar normal haline döndü.

"Alaz  nerede?"diye sordu annem etrafı incelerken. Sanırım damat beyin bir yerlerden çıkıp gelmesini bekler gibiydi.

Ahsen hanım biraz duraksar gibi oldu ama  oldukça neşeli bir ses tonu kullanarak cevap verdi.

" Henüz yolda küçük bir işi varmış onu hallettikten sonra gelecek."