Chapter 5 ( The Destiny moved)
[Grrrrrhhhhhhhhhhhhhhhggggggggg……
Oh My Gosh? Kaninong tyan yun?
Ummmm sorry. Nagutom ako eh, pasensya.
Okay..Russel magpapadala ako ng pagkain dito ilan tayo? 40? Okay.. tatawagan ko lang tropa ko. Um Sir Dylan tuloy mo na yung kwento.]
Next Day
Pupunta. Hindi. Pupunta. Hindi. Pupunta. Hindi. Pupunta. Hindi. Pupunta. Hindi. Pupunta.
Pss. Ilang bulaklak na ang inalisan ko ng petals para malaman ang sagot kong pupunta ba ako o hindi pero nakakainis na ah. Puro pupunta eh hindi naman yun ang gusto ko? Such a girly style but I don’t care I’m so very confused right now I need an answer.
“Yes, pupunta ako!!!” sigaw nung babaeng malapit sa akin. Andito pala ako sa park para mangubos ng bulaklak. Don’t pick flowers. Nuh, don’t care again.
“Huh?” sabi ko sa babae. Well, eavesdrop lang pala ako kasi may kausap siya sa phone.
“Ah, wala wala. May kausap lang ako sa phone” sabi niya. See, may kausap siya, inulit niya lang sinabi ko sa inyo.
“Teka lang…..” sabi ko.
“what?” sabi naman niya.
“Ahm, wala din” sabi ko sabay tawa.
That’s it. That’s could be the answer. Oo na sa tingin niyo, I’m stupid. Whatever.
“Dylan.” Sino naman to.
Okay sana di na ko na lang tinanong. Oh c’mon life, why your so rough.
“Ahm, Hi Casey”. Kinakabahan kong sabi.Info lang, si Casey Nieves ay Ahem ex ko. She’s every guys dream but for me she’s my nightmare, a really really worst nightmare.
“Are you alone?” tanong niya sa akin.
“Ummm..” yun lang nasabi ko. Kainis naman tong dilang to.
“Hi Cas? Who is he?” okay andito na ang bouncer niya. Not literaly, sa size niya lang. His so hunk not the girl thinks about the word hunk, I mean his urgh nevermind.
“He is Dylan.” Sabi ni Casey sabay smirk sa akin. What was that for.
“Oh siya pala.” Sabi naman ni alam niyo na si yabang laki katawan laki ulo kunti laman. Okay go laugh.
“Hmmmm..” sabi ko. My voice leave me. -__-
“Hi..Elan.” sino naman yun. Oops patay si AudreyT_T.
“Kanina pa kita hinahanap ah. May nakita akong Couple shirt ang ganda swear! Ummm sino sila?” after niyang magmonologue sabay turo naman kay Liit utak at kay Casey.
“Oh ! is she your GIRLFRIEND?” Sabi ni Casey.
“Yep, Why? Do you have any PROBLEM with that?” matapang na sagot naman ni Audrey.
“Wala. Bagay nga kayo eh. Loser and Ugly!” sabi niya. Naiinis na ako ah.
“ME? Loser? Ugly? Or you just referring to yourself.” Mataray na sabi ni Audrey. Hmmm. She’s taking it seriously?
“What…did…you say?” marahan na sabi ni Casey pero halata sa kanya na naiinis na siya. Uh-oh, Cat fight?
“You…are…Ugly….Loser….Stupid…Brat….and NUTS” sabi ni Audrey and then she burst out laughing.
“Audrey…” Sabi ko sabay hawak sa balikat niya. Humarap siya sa akin ang kumindat. Kay ? that’s for what?
“ YOU’RE SO DEAD, Carl get ‘em” okay I think I know what she mean get ‘em or kill ‘em.
“ARghhhh..” OmyG he lunged to us and
BOOM!
Audrey, give Carl a mouthful of fist . And kick, kick, punch, punch til Carl’s face was soaked with his own blood. Awesome right? Absulotely awesome, because I was just stand and stare there, while both of them we’re killing each other. Casey’s run away and screaming like a little girl. Go away and be gone I thought.
“Please, Stop” sigaw naman ni Carl kay Audrey.
“Tama na.” sabi ko kay Audrey sabay hila sa kanya. Nakaupo siya sa dibdib ni Carl. I look unto her and I see her eyes.She looked pleased to what she did. Blood to her clothes, to her hands, and also to her face.
“Are you okay?” tanong ko sa kanya.
“Yeah, feel so good” sabi niya sabay tayo.
“You scared me” sabi ko sakanya. Oo natakot ako sa kanya, hindi para masaktan kundi baka makapatay siya.
“Sorry.” Sabi niya sabay yuko.
“No, not your fault. It’s him” sabi ko sabay sipa kay Carl na nakahiga parin sa semento. Sarap nga sa pakiramdam. ^__^
“Tara na.” sabi ko sa kanya as I take her hand.
“Huh?” blankong sagot niya.
“Uwi na tayo.” Sabi ko sabay ngiti sa kanya.
