TEK GECE BİR HECE (AŞK) Düzenleniyor

Bölüm 19

Instagram____

Aşk___perisi

Selaaaaaaammm baya oldu maalesef ama gerçekten yoğundum ve bi türlü kurguyu toparlayamadım ilham gelmedi valla tam uyucaktım bi ilham geldi yazdım inşallah güzel olur neyse bys 😊😊😊😊💕

Ben vedaları sevmedim hiç senin dışında ....

Lidya.....
Duvar gibiydim herşeyi görüyor biliyor ama sessiz yüzüm tamda duvar gibiydi tepkisiz soğuk sessiz.

Uçurum kenarında ölmekle kalmak arasında olan ve bir umut eli uzanacakmı diye çaresizce bekleyen biriyle eş değerdi duygularım.

Ne ölüyordum ne yaşıyordum hayatın tam ortasındaki o ince çizgideydim.

Varla yok arası

Doğruyu yanlışı düşünemiyor çıkış yolu arıyor bulduğum çıkış yolu ise tekrar uçurumun kenarı oluyordu.

Bi aşkın bedeli bu kadar ağır mı olmalıydı. Hayır olmamalıydı

En başından beri bir uğursuzluk vardı bizim üzerimizde annem 16 yaşındayken gelmişti bu lanet bize. Yakamızı bırakmıyor ve en son oyununu ali ile oynuyordu

Tuhaf bir ironiydi yaşadığımız olay bi açıklaması yok çıkışı yok sonu yok dipsiz kuyu misali içine çekildikçe çekiliyorduk

Üçümüzün hayatı şu andan itibaren artık tamamen mahvolmuştu çünkü girdiğimiz bu dipsiz kuyu bize son ve en büyük kazığını da atmıştı milyonda bir bile görülmeyecek olayla..

Vücudum bu kadar yükü kaldırıyordu ama daha fazlasına tahammülüm yok Yoruldum derken en büyük yük başıma gelmişti

Bu çok ağırdı hadi ben bu haldeyim ya annem.

Benim hastanedeki son günüm dü yaklaşık beş gün kalmıştım annem yanımdaydı.

O şahıs adını bile söylemek istemediğim kişi hergün gelip güya beni merak ediyormuş anneme de merak ettim sizi diyordu.

Yalan külliyen yalan yarattığım eseri eser ne ki yıkımı görmeye geldim diyemiyorda.

Neyse son gün artık toparlanıp çıkış için hazırlandım annemde işlemleri yaptı odadan çıktık çıkar çıkmaz annem koluna girmişti kolumu sıkmaya başladı.

Ben ne oldu anne demeye kalmadan yere yığıldı panikle bağırmaya başladım.

İçim bir tuhaf olmuştu şimdi annem durup dururkdn niye bayılmıştı öğrenmişmiydi

Aklıma başka bir olasılık gelmiyordu çünkü

Annemi hemen benim kaldığım odaya alıp beni çıkardılar bi yirmi dakika sonra kapı açıldı hemen doktora sordum

"annem iyimi Nasıl durumu" dedim

"merak etmeyin bayılmış şimdi tahlil aldık uyandırdık ama bi iki saat gözlemleyeceğiz şimdi  görebilirsiniz"

der demez odaya daldım uzanmış gülümsüyordu yanına gidip elimle yanağını okşadım

"annem iyimisin " elimin üstüne elini koyup "iyiyim meleğim birşeyim yok sadece başım döndü yorgunluk ve hastane stresidir" dedi

"bak kendini iyi hissetmeden burdan çıkmak yok"dedim zaten doktor bikaç saat dinlenmesi gerekli demişti.

Aradan bi iki saat geçti annem uyuyordu ben koltukta öylece oturuyordum

Uyuyan annemi izledim nasıl da masum ve güzeldi

Ben bu kadına ne yapmıştım böyle . Canım çok yanıyordu yanağımdan akan yaşı elimin tersiyle sildim

Kapı çaldı
doktor girdi içeri elindeki kağıda bakıp gülümsedi o sıra annemde uyandı

" buyrun doktor bey annem neden bayılmış" diye sordum ayağa kalkıp elindeki kağıdın tahlil sonucu olduğu belliydi

"anneniz kendine pek dikkat etmemiş ama artık etmesi gerek hamileliğin ilk aylarında olduğu için normal görünen bi baş dönmesi"

der demez kendimi koltuğa bıraktım nasıl ne diyordu bu adam "siz ne diyorsunuz ne hamilesi "

dedim anneme bakarak o da en az benim kadar şaşkındı

"anneniz hamile dört haftalık tebrikler" diyerek odadan çıktı arkasında bi kıyamet bıraktığını bilmeden.

Duyma görme konuşma yetkimi kaybetmiş gibiydim sanki kalbime bir hançer saplıyorlardı ki hançer bile daha az acı verirdi şu anki halimden

Oturduğum yerden yalpalayarak kalkıp "ben lavaboya gidiyorum" diyebildim "lidya ben bilmiyordum" dedi "anne sonra"

dedim elimle dur işareti yaparak odadaki banyoya girdim aynadan kendime bakıp daha ne yaşayabilirim ne kadar dayanabilirim diye düşünmeye başladım ..

Aynadaki yansımama daha fazla bakamadan gözlerim buğulanmaya başladı ağlamam durmuyordu dizlerimde güç yoktu kapıya sırtımı verip yere çöktüm

Dizlerimi kendime çekip annem duymasın diye için için akıttım çaresiz gözyaşlarımı

En zoruda buydu için avaz avaz bağırırken dışının sessizliği kabullenmesiydi vazgeçiş

Evet vazgeçmiştim şu saatten sonra artık anladım ki ben artık ne annemin yanında kalamazdım onun kızı olamazdım ki zaten annem beni silecekti.

Onu kaybetmiştim te birde hamileydi. Allahım aklım almıyor düşündükçe kendi kendime deliriyordum benim bebeğimle annemin karnındaki bebek yani kardeşim aynı adamdan ve onlar da kardeş oluyordu bu nasıl bir çıkmazdı

Orada öylece ne kadar oturdum bilmiyorum içeri girdiğimde annemle hiç göz göze gelmedim.

Bi saat sonra kapı açıldı içeri o girdi lanet olsun kafayı yemek üzereydim

Onu gördüğüm anda tek hissettiğim nefret ti tamam o da bilmiyordu ama aynı anda iki kadını idare etmek te neydi bu ondan nefret etmeme yeterdi zaten.

Üçümüz sessiz bir şekilde ben koltukta oturmuş dışarı boş boş bakarken camdaki yansımadan annemin ve ali nin beni izlediğini farkettim

Başımı çevirdiğimle annemle göz göze geldik annem gözlerini benden kaçırıp ali ye baktı

"Lale neler oluyor burada sen neden yatıyor sun " diye sordu

Duyacaklarımı bildiğim halde yine de hazmedemiyordum ki annem konuşmaya başladı şu andan itibaren üçümüzün hayatını o dipsiz kuyuya atacak ve bir daha çıkarmayacak olan cümleler döküldü dudaklarından.

"Ali sana bi haberim var ben dört haftalık hamileymişim bi bebeğimiz olacak"

Hıhhhh çok güzel bide lale de hamile daha bu hiçbişi değil ilham için oy ve yoruuuuuuummm 😊😊💕