TEK GECE BİR HECE (AŞK) Düzenleniyor

Bölüm 12

Instagram____

Aşk___perisi

Keyifli okumalar 😊😊

Gözlerin diyorum beni uçurumlara iten tek yer....

Lidya....

Sahi neydi mutluluk bi bakışla içi erirmi insanın gülümsemek için onun bi hareketi yeterlimi beynim durmuş zaman akmıyordu sadece o an vardı eve nasıl geldim nasıl odama çıkıp üzerimi değiştim ve şu an başımda car car öten eceyi nasıl farketmedim hiçbir fikrim yoktu.

Ali beni öpmüştü o dakikalarda asılı kalmıştım hala kolumdaki ani acıyla inledim "kızım sağırmısın sana diyorum"

kolumu cimcikleyen eceye ters ters bakıp "ne cırlıyon kızım ne var " dedim tok bir sesle

"hemen ne olduğunu anlatacakmısın? Yoksa zorlamı konuşturayım? . " ecenin başımdan gitmesi şu an mümkün değildi hem benimde kendimle savaşmayı bırakıp akıl almam gerekiyordu. Boğazımı temizleyip anlattım olan biteni .

"Yuuuhhhhhh kızım helal olsun adama" ece kes şunu" dedim bu olayı abartması utanmama sebep oluyordu "ne keseceğim kızım adam sana abayı yakmış" dedi alayla.

Benim daha büyük sorunlarım vardı bakalım ali ailem hakkındaki yalanımı duyunca da yanımda olacakmıydı beynimi kemiren soruları ve eceyi orda bırakarak odama çıktım gecenin sessizliğinde kafamı dinlemeye ihtiyacım vardı. ..

Şimdi ne olacaktı bir yanda geçmişin izlerini taşıyan annem. Diğer yanda annemin yaralarını sarıp beni bende daha derin yaralar açacak olan ali.

Keşke zaman denilen kavramın ilerisini görme şansım olsaydı

O zaman ne annemin eceli olurdum ne de aşkın büyüsüne kapılmış bir kız çocuğu

Ali.....

Ben kendime hakim olamadım ve onu öptüm büyülü birşey vardı onda insanı kendine çekiyordu kapıldım bende.

Onu öptüğümde yaşadığı heyecan gözle görülürdü o an şok olmuş bi vaziyette bi kaç saniye baktı bana daha sonra hızla arabasına binip uzaklaştı bende şu an evdeyim ve o aklımda o kadar saf ve güzel masum ki kırılacak bir eşya gibi duruyor onun nefesinde kaybolmayı istiyor insan aşk buysa eğer evet ben lidyaya gerçekten aşık oldumuştum.

Peki lale ne olacaktı o çok kurılgandı geçmişinde yaşadığı acıları anlatırken bir nebzede olsa seninle huzur buluyorum derdi.

Ben şimdi ona ne diyecektim nasıl yaralarını tam sarmışken yeniden kabuklarını koparıp kanatacaktım.

Peki benim suçum sadece kalbime söz geçirememek mi olacaktı. Kendimden yaşça küçüktü lidya evet ama tutulmuştuk.

İllet bir hastalık gibi sarmıştı aşk bütün vücudumuzu. Dünyada birtek o ve ben vardım sanki ta ki yanından ayrılana kadar.

Yanlız kalınca acı gerçeklerle yüzleşiyordum. Bitirmem gereken bir ilişki vardı, ben bu ilişkide sadece yara bandıydım ama lale o seviyordu beni hemde çok.

Düşünmekten kafayı yiyecektim artık ne ara bu konuma geldiğime hiçbir fikrim yoktu bildiğim tek şey varsa artık lidya sız bir hayatım olmayacağıydı.

Canım okurlarım  varsa kitap hakkında önerilerinizi bırakın buraya paylaşın benimle ❤️❤️❤️