fırtına öncesi

1.4K 62 0
                                    

Selamlar yeni bir bölüm daha bazen geç geliyor kusura bakmayın hayat şartları diyelim tek isteğim satır arası yorumlarınız ve kitap hakkında düşünceleriniz benim için önemli ve oy neyse iyi okumalar 💕💕

Defalarca ölmeyi öğrendiğim gözlerinde bir kere yaşamak tek hayalimdi....

Lidya....

Zordu işte yaşadıklarım ve yaşayacaklarım. Hadi bunların üstesinden geldim de en korktuğum şey olmasın derken o da oluyordu. Annemin herşeyi öğrenmesi ve onunla yüz yüze gelmek benim sonumdu.

Yaklaşık iki saattir annemin ameliyatının bitmesini bekliyordum. Delirmek üzereydim artık boğazlarım ağlamaktan acıyordu, gözlerim yanıyor vücudum bitkindi. Annem merdivenlerden yuvarlandığında şoktan çıkıp çığlıklarla yanına koştum alnı kanıyordu. Doktorlar, ege, hemşireler, hepsi gelip annemi derhal ameliyathaneye aldılar.

İki saat olmuştu tam iki saat. Ölümle yaşam arası gibi iki saat. Bu iki saatte sadece annemi düşündüm zaman geçmiyordu sanki üzerimdeki gelinlikten kurtulmak amaçlı yanımda duran eğe ye " giyecek birşeyler bulabilir misin bana " dedim cılız bir sesle hafif tebessüm etmeye çalışarak zorda olsa. Çünkü onun birşeyden haberi yokken öylece yanımda destek oluyordu.

"Ben bunu isteyeceğini düşünüp bi arkadaşımdan rica etmiştim birazdan burada olur getirecek birşeyler " dedi tekrar hafifçe gülümseyip yerime geri oturdum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Ben bunu isteyeceğini düşünüp bi arkadaşımdan rica etmiştim birazdan burada olur getirecek birşeyler " dedi tekrar hafifçe gülümseyip yerime geri oturdum. "Teşekkürler " diye mırıldandım "önemli değil sadece iyi olmaya çalış" dediği anda ameliyathane nin kapısı açıldı ayağa kalkıp baktım. Doktor " ameliyat iyi geçti ama maalesef bebeği almak zorunda kaldık çünkü düşüş esnasında bebeği kaybetmiş" dediği anda sendeledim. "Olamaz " diyerek ağlamaya başladım ege, koluma girip beni arkadaki koltuğa oturttu "Allahım bitsin artık bu işkence dayanamıyorum" dedim "şşiii lidya güçlü ol sen güçlü ol ki annene destek ol" dedi anlamıyordu anneme bunları yaşatan zaten bendim. Kafamı kaldırıp doktora "ne zaman uyanacak" dedim "birazdan uyanır şimdi normal odaya alacağız" diyerek uzaklaştı.

Üzerimdeki gelinliği çıkarıp gelen giysileri giydim. Odadan çıkıp elbise getiren arkadaşına teşekkür edip ege nin yanına gittim. "Ege annemi görmek istiyorum" dedim ayaklarım geri geri gitsede kalbim orda canı yanan annemi görmek için diretiyordu. Odanın önünde durup derin bi nefes aldım kulpu tutup aşşağı asılıp kapıyı açtım hemşire vardı serumu kontrol edip odadan çıktı. Annem dışarıya bakıyordu pencereden, "anne" diye seslendim hızla başını bana çevirdi. Gözlerinde saf öfke vardı. Evet evet saf öfke ağlamıştı kızaran gözleriyle bu çok belliydi bir adım daha yaklaştım.

"Katil" diye bağırmasıyla olduğum yerde donup kaldım. "Katilsin sen bi adım daha atma" işte dünyamın yıkıldığı an bu andı. "Anne" diyebildim hıçkırarak ağlarken "anne deme bana sakın. Ben senin için hayatımı feda ettim. Senin için ailemden herşeyimden Vazgeçtim. Sadece dedim iyi olsun mutlu olsun . sonucunda tek mutlu olmak istedim. Sen onu bile çok gördün bana bebeğimi aldın benden katil çık dışarı defol" dedi bağırarak "anne dinle beni lütfen" dedim yalvararak "sana defol dedim" diyerek yüzünü dündü. Elimle ağzımı kapatıp hıçkırıklarımı engellemeye çalıştım. Odadan çıktığım anda ege, "iyi misin" dedi iyi değildim başımı olumsuzca salladım konuşamıyordum. Nefes alamıyordum sanki bi el boğazıma yapışmış tüm gücümü alıyordu. Ege hemen doktor çağırıdı gözlerim açık herşeyi görüyor ama kımıldayamıyordum. Sedye geldi koşuşturmaca arasında nefes almam için oksijen taktılar bense öylece uzanıyordum hareketsiz.

En son hatırladığım doktorun sesiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

En son hatırladığım doktorun sesiydi. "Ağır derecede şok geçiriyor hemen müdahale edin" gerisi uğultular ve karanlık......

Ali .....

Bir rüyada gibiydim sanki ucu sonu olmayan bir arazi gibi bir yerdeydim. Tek bir ses bir nefes dahi yaşama dair en ufak bir işaret yok gibiydi. Ölüm böyle birşeymiydi ölmüşmüydüm. En son hatırladığım yolda son hız giderken kaza yaptığımdı. O zaman kesin ölmüştüm. İlerde biri vardı biraz daha yaklaştım laleydi. Elini bana doğru uzatıp gel diyordu kimse olmadığı için ona doğru yürümeye başladım o anda arkadan lidyanın sesini duydum "ali" dedi hemen arkama döndüm ordaydı bembeyaz gelinliğiyle gülümseyip ona doğru gitmeye başladım elini kaldırıp dur diye işaret etti. Olduğum yerde durup lidya yanına geleyim izin ver dedim "olmaz ali senin yerin orası " dedi annesini işaret ederek lale hala bekliyordu "hayır lidyam benim yerim senin yanın " dedim "hayır ali ben yokum ben bittim artık sen " dedi beni işaret ederek "sen annemin yanında olacaksın ve ben artık yokum " diyerek bi anda gözden kayboldu hemen oraya koştum yoktu "lidya nolur gel ben seni seviyorum " diye ağladım koştum sağa sola yoktu lale ye baktım ordaydı ve bana hala gel diyordu gülümseyerek çaresizce yanına doğru giderken tam ona ulaşmıştım ki o da gözden kayboldu o anda sesler duymaya başladım "doktor bey hasta gözlerini açıyor"

Ege....

Üçüde ayrı ayrı odadaydı. Hangisinin yanına gideceğimi bile bilmiyordum tamam annesinin sevgilisini tanımıyordum ama onunda henüz geleni gideni yoktu . beklerken ali nin odasının orda bi koşuşturma başladı hemen gidip ne olduğunu sordum . uyanmış en azından bu iyi haber diyerek lale hanımın odasına gittim içeri girip öylece bakan kadına " nişanlınız uyanmış haber vermek istedim" dedim kımıldanıp " onu görmek istiyorum" diyerek ayağa kalmaya çalıştı "ama biraz iyileşin öyle görürsünüz " dedim. Bana sinirle bakıp "orası seni ilgilendirmez sadece yardım et gitmeme " dedi "peki tamam" diyerek yardım edip koluna girdim benden destek alarak yürümeye başladı.
Zorda olsa ali nin odasına vardık bana  dönüp "teşekkür ederim " dedi "önemli değil sadece kendinizi yormayın " dedim "sadece biraz görücem " dedi ve odadan çıkan doktora sordu "ali yi görebilirmiyim " çok değil beş dakika fazla durmayın hem sizin için hem ali bey için sakıncalı daha yeni uyandı ama hala kendinde değil" lale hanım başıyla onaylayıp kabul etti..

Lale....

Neler duyacağıma karşı en ufak bi tereddüt etmeden ege ye bakıp kapıya yöneldim. Kulpu aşşağıya çevip açtım odaya girip kapıyı kapatım. Ali öylece yatıyordu ona ve kendime bakıp biz neden bu haldeyiz diye iç geçirdim.

Yavaş adımlarla yatakta öylece yatan ali nin yanına ulaşıp yandaki sandalyeye oturdum. Ali nin sanki kanı çekilmiş gibi soğuk elini elime alıp öptüm . izledim her zerresine aşık olduğum adamı. Mırıltılar çıkarıyordu sevinçle gülümseyip 'burdayım aşkım' dedim birşeyler söylüyordu. Ne dediğini anlamak için yaklaştım iyice 'lale' dedi gülümseyip "tamam geçti yanındayım" dedim yine birşeyler söylüyordu tekrar yaklaşıp dinlemeye başladım. Ve dünyamı yıkan o sözleri duydum. "Geçmedi lale ben seni değil lidyayı seviyorum" ....

evet bir bölüm daha bitti satır arası yorum ve oylarınızı bekliyor olacağım şimdilik hoşçakalın..💕💕

TEK GECE BİR HECE (AŞK)  Düzenleniyor Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin