Elimdeki uçak biletine bakıp derin bi nefes aldım. Lanet olsun ki ali yi tanıdığım güne kalbim acıyordu bunun bi tarifi yoktu.
Deli gibi sevdiğim adamı annemle görmeye dayanamıyordum. Annem zaten herşeyimdi içimdeki bebekle annemin kaderini yaşıyor gibiydim ama geçti işte dün doktora gittiğimde aldırırsam riskli olduğunu söyledi ki bu bebek içimde daha fazla durmaya başladığında ona alışıyordum. Durum kötüye gidiyordu
Bugün de bu şehirden hatta bu ülkeden gidiyordum. Kimseye birşey diyemezdim artık sonu olmayan bi yoldaydım hayatımdaki herkesi kaybetmiştim.
Kimsesizlik zordu çok zordu ama bende başarabilirdim sonuçta annem başarmıştı.
Annemden ayrı kalmam en acısıydı işte artık yanlızdım pardon bide bebek vardı bunu düşünerek elimi karnıma koydum.
Değişik bi histi içimde bi can vardı o an bu bebeği isteyip istemediğimi düşündüm.
O kadar çaresizdiki sanki onu koruyan bendim içimde yaşıyordu bu çok farklı bi duyguydu.
Göz yaşımı silip karnımı okşadım 'galiba hayat ortağı olacağız senle küçük şey ha yada ortak mı diyeyim' dedim acı bi gülümsemeyle.
Biraz daha oturup uçağın kalkış saati gelince yerdeki çantamı alıp hazırlanmaya başladığım anda kasıklarıma giren aşırı sancıyla olduğum yere çöktüm.
Karnımı tutup acıyla inledim bebeğim ona bişey oluyordu sanki karnımı deliyorlardı tekrar derin bi sancı girdiğinde yere yığıldım kolumdan biri tuttu kafamı kaldırdım güçlükle
"yardım edin bebeğime bişey olmasın nolur" dedim karşımdaki kişiye az çok gördüğüm yüzü genç biriydi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"merak etmeyin derhal sizi hastaneye götürüyorum " dedi bi keskin sancı daha geldiğinde artık gücüm olmadığı için karanlığa bıraktım kendimi.....
Ege.......
Sonunda büyük uğraşlar sonucu aldığım puanla yurt dışına gidiyordum.
Hayatıma yeni bi sayfa açmış devamını da en iyi şekilde yaşayacaktım havaalanında oturup saati beklerken bi çığlık sesi duydum hemen az ilerimde bi kız yerde kıvranıyordu yanına koşturup doğrulttum "Yardım edin bebeğime birşey olmasın nolur" dedi
sağıma soluma baktım herkes izliyor ama biri bile yardım etmiyordu "merak etmeyin derhal sizi hastaneye götürüyorum" dedim bi çığlık daha attı canı yanıyordu belliki sonra gözleri kapandı seslendim ama yok ne ses ne hareket bayılmıştı hemen kucağıma alıp dışarıya koştum var gücümle çıkışta bekleyen taksilerden birine işaret verip derhal hastanenin yolunu tuttuk....
Bi iki saat sonra doktor odadan çıktı "merak edilecek bi durum yok ilk aylarda böyle sancılar olur anne biraz kendini yormuş üzmüş onun için bebekte etkilenmiş şimdilik iyiler ama kendini yorması veya üzülmesi kesinlikle bir dahaki sefere bebeği kurtaramaz onun için eşinizin dikkatli olması gerekir"
diyerek yanımdan ayrıldı daha doktora ben onun eşi değilim demeye kalmadan.
İçeri girip yatakta solgun bi vaziyette uzanan kıza baktım yeni yeni kendine gelmişti "isterseniz eşinizin numarasını verin arayıp haber vereyim"
dedim yatakta biraz doğrulup "yardımınız için teşekkürler ben başımın çaresine bakarım sizin de zamanınızı aldım"
dedi mahcup bi şekilde "önemli değil kim olsa yapardı ha birde doktor üzüntü ve yorgunluk yaşamasın bebek için riskli dedi"
hafif tebessüm ederek "benim hayatımda artık ikiside eksik olmayacak " diye mırıldandı.
Nedeni ni bilmeden yakın hissettim kendimi bu kıza "neden öyle dedinizki bebeğinizin babası mı bunu size yapan " dedim
"onun bi babası yok" dedi sert ve kesin bi şekilde ağlıyordu babası olmayan bi bebekle belliki kötü bi olay yaşamıştı "o zaman izin verin size yardım edeyim" dedim bunu neden yaptığıma dair en ufak bi fikrim dahi yokken "nasıl yardım edeceksin ki bana benim berbat hayatıma" dedi
Belliki çaresizdi, kurılgan ve çekingen bunu düşünürken annem geldi aklıma.
Onun gecelerce dinmek bilmeyen ağlamaları ve hep benim yanımda bana sarılıp ben korkmayayım diye beni koruması.
Belki bu yüzden bu kızı koruyacaktım.
Sessiz kalamazdım çünkü belliki bir başına buralardan gidecek karnında bebeğiyle perişan olucaktı.
Ki kesin olacaktı çünkü kimi kimsesi gelmemişti hastaneye
Derin anlamlar taşıyan hafif ıslaklıkla buğulanmış gözlerine bakarak ne tepki vereceğini bilmeden bir çırpıda dile getirdim içimdeki düşünceleri sonunun nereye gideceğini bilmeden.. "bebeğinin bi babası yoksa ona baba olarak"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eveeeett yeni bi oyuncu ha hem de ne oyuncu 😍😍😍 bölüm kısa çünkü ilham yokkkk gelmioooo onun için lütfen oyyyy ve yorummmm 🙏🙏🙏🙏🙏 görüşmek üzere
