TEK GECE BİR HECE (AŞK) Düzenleniyor

Bölüm 9

Instagram____

Aşk___perisi

İyi okumalar 😇

Seni seviyorum derken hiç yalan söylemedim yalan söylerkende hiç seni seviyorum demedim ..

Lidya......

Elbisem ve makyajıma son kez baktım evet gayet güzel olmuştu hoş ve iddalı.

Ama sanki benden çok uzakta gibiydim kendimi rahatsız hissetsem de karşımdaki kuaför ve ece bana hayran hayran bakıyordu ece elindeki telefona bakıp

"çıkmalıyız az vaktimiz var" başımla onaylayıp kasaya yürüdüm tatlı kıza kredi kartımı verip kuaför masrafınıda ödedim kuaförden çıkıp alinin verdiği adrese göre navigasyonu açıp kemerimi taktım ece kuaförden çıkınca bi taksiye atlayıp gitmişti.

Navigasyonu takip edip adrese ulaştım büyük bi restorant tı arabanın kapısını vale açtı kendimi özel hissetmeme sebep olan bu davranış karşısında hafif bi gülümseme ve baş selamıyla arabadan indim vale arabamı uzaklaştırırken büyük binaya baktım.

Gri ton ağırlığındaki göz alıcı yapısıyla insanı büyülüyordu geniş pencereleri parlak gri duvarlar insanı başka dünyaya sürüklüyordu.

Girişe gidip otomatik kapı açıldı içeri girdim içerisine bi göz attığımda dışardakinden başka bir dünya gibiydi grinin aksine içerisi bembeyaz gösteriş ama hoş bi hava vardı hemen hemen her masa doluydu o tarafa yöneldim ve onunla göz göze geldim.

Kalbim hızlanmıştı bu nasıl bi yakışıklılıktı beyaz gömleği siyah dar paça pantolonu siyah ceket ve ona uyumlu ayakkabılar saçları yana hafif dalgalı yatmış şekilde çok hoştu.

Gözleri loş ışıkta parlıyordu gözlerimi ondan ayırmadan bakıyordum oda bakıyordu yanıma geldi

"aman Allahım lidya bu ne güzellik gözlerim kamaşmayı bırak yerinden çıkacak " şaşkın bi halde olsamda belli etmeden hafif gülümsedim

"teşekkür ederim sizde iyi görünüyorsunuz" iyimi bumu sadece muhteşemdi ama bunu söyleyemezdim değilmi neyse unutun o kısmı ..

*yemek çok güzel geçiyordu ilk karşılaşma okul falan derken aileye geldi konu

"ailenizle mi yaşıyorsunuz " sorduğum soruyla gözlerime bakıp gülümsedi "hayır onlar yurt dışında ben burada kalmayı istediğim için burada okudum hayatımı burada kurdum halimden fazlasıyla mamnunum "

dedi gülümseyip "peki kaç kardeşsiniz" şarabından bi yudum aldı çok mu soru soruyordum " iki kardeşiz ben ve kız kardeşim. Kız kardeşim o da yurt dışında okuyor henüz okulu bitmedi" ...

"Şimdi ben sorayım ailenlemi yaşıyorsun"

sorduğu soruyla boğazıma bi yumru oluşmuştu ona sorarken banada aynı şeyleri soracağını nasıl akıl edememiştim ama mutlaka günün birinde illaki biri soracaktı buna alışmalıydım yutkunup zor çıkan sesimle

"annem ve babam ankarada ben burda okuduğum için onlar memleketlerinde kalmak istedi sık sık gelip yanımda kalırlar "

birden söylediğim şeylerden pişmanlık duymuştum neden yalan söylemiştimki anlatamamıştım gerçeği ne diyecektim babam kim bilmiyorum dersem saçma olacaktı annemin hayatını bilmezken nasıl anlatacaktım hem sadece bi yemekti özür yemeği bir daha olmaz diye düşünüp bunu yapmıştım yanlış olduğunu düşünmeyi kenara bırakmalıydım

" anladım peki senin kaç kardeşin var " hah bu soruda yalana gerek yoktu

" tek kızım kardeşim yok " diyerek gülümsedim "lidya ben bu yemeği senden özür dilemek için düşündüm o gün hata bende olsa dahi herhangi bi karşılık beklemedin ben gerçekten bu kaza için özür dilerim "