TERS KÖŞE

2.4

"Oha peki ya o ne dedi?"

"Sadece bir denemeydi... Ha birde zeki insan dedi."

"Bu ne be? Ne yani ne demek istiyor?"

Benimkine benzer bir tepki vermesi de kankalığa dahil sanırım. Canım kara kızım.

"Bende anlamadım işte. Bunu dedikten sonra göz kırpıp sınıfa girdi birden."

"Erkekler sevdikleriyle uğraşırmış. Emre'de öyle olmasın?"

"Sevdiğini nerden biliyoruz? Bir garip zaten. Hem bu nasıl uğraşmak? Daha düzgün versiyonu yok mu bunun?"

"Ne biliyim git Emre'ye sor."

"Öff Eylül!" deyip arkamı döndüm. Ceren kollarını kafasının etrafına dolamış uyuyordu. Anlattıklarını hatırlayıp Eylül'e döndüm. Fısıldayarak "Cerenin ailesini taşınacakmış." dedim.

"Hadi ya. Peki Ceren ne yapacak?"

"Bir ev ve ev arkadaşı bulamazsa gidecek. Bâyâ bir üzgün. Ben diyorum ki-"

"Tamam."

"Ne tamam."

"Bizle yaşasın."

Eylül'e sarılıp "Oha ciddi misin?" dedim.

"Evet." dedi.

Bu konularda bâyâ pimpirikliydi. Yakın olduğumuz insanları bile eve almıyordu. Demek ki Ceren'in halini o da farketmişti. Altın kalpli insan!

Ceren'in yanında oturan Murat'a döndüm. Kitap okuyordu.

"Murat."

Kafasını kaldırıp bana baktı. "Efendim Mine."

"Beş dakikalığına yer değiştirsek olur mu?"

Anlamayan gözlerle bir bana bir de uyuyan Ceren'e baktı. "Tabi olur da bir sorun yok değil mi?"