Beastly | #KNNotoriousWC

TWENTY NINTH

YOU NEED THIS

Ilang buwan na rin ang lumipas ang unti unti nang lumulobo ang tiyan ko. Sumisikip na rin yung mga maternity clothes na pinamili namin noon kaya bumili nanaman kami ng bago. Hindi lang din tiyan ko ang lumobo, pati na rin ang mukha ko.

Everything is okay, everything was okay. During the first month of my pregnancy, Griffin and I's relationship was like a fairytale. Was.

Ngayon, napapadalas na ang mga away namin. Minsan, hindi na umuuwi si Griffin at kapag uuwi siya kinabukasan, we'll treat each other like nothing happened last night.

Naging hit din ang loveteam nila ni Chiel. It's okay with me, lalo na't trabaho lang ang lahat ng ito pero habang tumatagal, mas kasama pa ni Griffin si Chiel kesa sakin. Alam kong mahahati talaga ang oras at atensyon niya sakin. He told me that he will balance his time for me and his time for his 'kaloveteam' but did he?

"Ano nanaman ba ang problema, Trinity?" Mariin niyang tanong sakin nang mapansin niyang nakasimangot ako habang kumakain ng dinner.

I looked at him. Still frowning. "What?"

"Tell me, what the hell is your problem again?" He groaned.

"Wala! Nakatingin nga lang ako sa pagkain ko, may problema na agad?" Inis kong sabi.

"Don't fucking frown in front of me, Trinity." Sabi niya habang nakahawak ng mahigpit sa kutsara't tinidor niya.

"Wag mo akong murahin, Griffin." Sagot ko, nakasimangot pa rin.

"So, ano? We'll fight again?" Sabi niya bago binitawan ang kutsara at tinidor niya.

Nalaglag ang panga ko. "Wow! Ikaw pang may ganang magsabi niyan? I didn't even say anything and then you--.."

"Is it my fault that you were doing something disrespectful in front of our food?!" Sigaw niya.

"Don't yell at me!" I yelled back. "hindi ko na napigilang sumimangot dahil lately, you're not acting like my boyfriend anymore! You're acting like my enemy!"

"Enemy? If you stop being so stubborn and a jealous girlfriend, wala tayong problema!" He stood up. Bago siya makaalis ay nagsalita ako.

"Kapag ikaw ang magseselos, ayos lang pero kapag ako na ang magseselos, magagalit ka?! You're so unfair! Hindi mo alam kung gano kahirap magpigil ng selos! I do have the right to get jealous since I am your girlfriend pero wala akong karapatan na ipaalam sa mundo na nagseselos ako at akin ka dahil tinatago lang natin ang lahat ng to!" I cried.

"Jesus Christ, Trinity! Hindi pa ba sapat na sayo ako umuuwi?! How many times do I have to tell you that all of these are fake! Wala lang ang lahat nang to! Ang tigas ng ulo mo!" Sigaw niya bago ginulo ang buhok niya sa inis.

Tulo lang nang tulo ang mga luha ko. My heart was beating so fast. "Who are you? Hindi naman ganito yung dating Griffin, ah. What happened to you?!" 

"Can you please stop complaining?!" Galit na galit niyang sabi. "kung hindi lang dahil diyan sa batang--.."

"Ano! Ano nanaman bang kasalanan ng anak natin--.."

"Anak mo." Mariin niyang sabi habang nakatingin ng diretso sakin.

Nawalan ako ng mga masabi. Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya.

Anak ko? Anak niya rin to!

Huminga ako ng malalim para pigilan ang sarili kong umiyak na ng grabe. "A-Anak mo rin to." Nabasag ang boses ko.

"Wala kang katibayan na anak ko yan." Malamig niyang sabi bago nag-iwas ng tingin.

"Oh my God," Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang mga palad ko. "p-pitong buwan na itong tiyan ko at sa loob ng pitong buwan na yun, pinagdududahan mo pa rin ang batang dinadala ko?" Tumulo ang mga luha ko.