Pistolen & Rozen |||Voltooid|||

23.

23.

Pierrii - Sinds klein (Wijzer met de tijd)

-

De gun die Moussa in zijn hand heeft richt hij op hem, waarna, hij kort lacht.

Vraag me niet waarom.

"Hoelang?" vraagt hij dan aan Moussa.

"5 jaar terug?" beantwoord hij zijn vraag meteen, knikkend.

Met een snelle beweging gaat een hand van hem onder zijn vest waarna er al snel een gun tevoorschijn komt.

Geschokt kijk ik van zijn gun, naar zijn gezicht en weer terug. Daarna naar Hakeem en Moussa, die dit blijkbaar niet hadden verwacht.

-

"Zet die gun van je weg, want ik ga echt schieten''

Moussa, die hem eerst een blik stuur, haalt zijn gun omlaag, wat hem naast mij laat glimlachen, breed.

"Great, en nu mag je die bledder naast jou meetrekken naar buiten, en vervolgens verdwijnen" volgt hij doelend op Hakeem.

"Wat?" roept Hakeem, meteen, vol ongeloof na de woorden van hem.

Meteen nadat Hakeem zijn woord heeft uitgesproken neemt hij ook één stap richting, nouja deze hier waarvan ik de naam niet weet.

"Jij kent mij volgens mij niet" sist hij dan in zijn gezicht, en in zijn plaats, echt ik zou allang al door de grond hebben gezakt.

Zijn glimlach verschijnt weer waarna hij alsnel afstand creëert tussen hem en Hakeem, wat hem zo te zien bozer maakt.

"Jawel" volgt hij dan, doodnormaal "Hakeem Saïda, getrouwd met Rachida Benmo en heeft zijn oude vrouw, Fatima Youssra vermoord, waar tot de dag van vandaag niemand vanaf weet"

"Oh" stopt hij Hakeem meteen wanneer Hakeem zijn mond opentrekt "sorry, nu weten wij het, en ja iedereen vanuit mijn kant kant die wist het al"

Bij het horen van zijn worden neem ik één stap naar achter, meteen vervolgd door de tweede en zo de derde waarna ik vanuit afstand blijf kijken hoe Moussa zijn hand op Hakeem' schouder plaatst.

"Wie ben jij" sist Hakeem het toe, weer.

"Naoufal el Mousi, aangenaam"

Naoufal el Mousi, el Mousi Naoufal.

Blijkbaar is de manier van praten tegen Hakeem het teveel geworden waarna hij de gun uit Moussa' handen grist, wat mij laat schrikken, net als Moussa.

Naoufal daarin tegen blijft kijken naar de gun die Hakeem hem voorhoud, waarna hij zijn eigen gun laat zakken.

"Moussa, zeg even tegen die pedofiel dat hij zijn gun moet laten vallen" hoor ik zijn geïriteerd stem -dit keer- waarna Moussa, gek genoeg zich omdraait naar Hakeem en hem wat in zijn oor fluistert.

Hakeem schud zijn hoofd waarna Moussa nog iets fluistert.

"3 secondes" roept Naoufal ongeduldig waarna hij zijn gun alweer omhoog haalt, richtend op Hakeem en Moussa.

Wanneer Moussa de hand van Hakeem omlaag haalt,en Hakeem het alweer richt op hem haalt Naoufal zijn trekker over.

"2 secondes, ik schiet echt"

"Wollah, hij schiet echt" volgt Moussa de worden van Naoufal, wat Hakeem meteen zijn gun laat zakken.

"Oké" vervolgd Naoufal bij het zien van hun gun die op de grond valt "jullie hebben nu precies weer 3 secondes om dit huis te verlaten"

Bij die woorden draait hij zich om naar mij, waardoor zijn groene kijkers de mijne ontmoeten.

"En dit meisje voor de rest van haar leven met rust te laten"

Bij het zien van hun lichamen die hun meteen omdraaien kan ik mijn verbaasdheid bijna niet meer onderdrukken.

Zo snel, ik bedoel wat is er net gebeurt? Ze zijn weg zonder mij verder wat te vragen of nouja,te slaan?

Wanneer hun alweer uit het zicht zijn loopt Naoufal naar de deur en probeert die meerdere keren te sluiten, wat natuurlijk niet lukt gezien Moussa net die deur heeft ingetrapt.

Na zijn zesde of misschien zelfs zijn zevende poging geeft hij het op waarna hij zich omdraait naar mij.

Bij het vangen van zijn blik wend ik mijn blik meteen af wat mij een zucht oplevert vanuit zijn kant.

"De deur gaat niet dicht" deelt hij dan, alsof ik het zelf niet hem gemerkt.

Ik knik en kijk hem kort aan waarna ik mijn blik alweer na enkele tellen afwend.

Ik bedoel na wat er net is gebeurt, ik weet het niet. Hij heeft Hakeem soort van weggejaagd? Ik bedoel een man van in de veertig en hij is volgens mij niet eens in de dertig. Nouja sowieso niet, hij lijkt jong.

"Je kan hier niet blijven" volgt hij waarna hij duidelijk mijn blik zoekt.

"Ik kan nergens anders heen, ik weet namelijk niet of jij het weet, maar Moussa is mijn broer en Hakeem is officieel mijn stiefvader"

Wanneer ik mijn blik weer op hem vestig zie ik hoe hij knikt, als bevestiging dat hij het al weet. Door Farid natuurlijk ,dom.

"Je kan ook niet hier blijven, het is met te veel risico's voor jou"

Hij blijft toch ook? Ik bedoel naast hem hoef ik nergens bang voor te zijn.

Hakeem was gewoon weggegaan, na het horen van zijn worden.

Maar what the fuck, wie is hij?

"Ken je niemand verder, ik bedoel na jouw moeder, Hakeem en Moussa"

Ik schud mijn hoofd, en denk meteen aan Dina, maar nee ik wil niet terug naar daar.

"Oké, dan ga je met mij mee, en kom je morgen terug. Ik bel dan onderweg wel iemand die de deur komt maken. Op jouw broer' kosten"

-
Hmmm, wie is Naoufal??
-
07-11 NIET GECONTROLEERD OP SPELINGSFOUTEN!

18:44 : ik had deze deel dus verwijdert omdat toen ik het publiceerde in de ochtend, er opeens stukje zomaar weg waren.

Eergisteren was deze deel opeens weg, ik kon hem nergens meer vinden en gister toen ik die er opeens stond wou ik het publiceren waarna mijn telefoon zomaar uitviel. Van in de 80% naar 5 waardoor ik het gewoon had gelaten.

Nu het er wel weer opstaat en denk dat ik het wel kan publiceren zonder dat er stukjes weggaan of mijn telefoon zomaar uitgaat doe ik dit zonder dit deel door te lezen. Dus mocht er iets zijn ,daarmee bedoel ik dus spellingsfouten of dingen die onbegrijpelijk zijn door stukjes die weg zijn ofsoo, deel het met mij.

Ik heb geen zin om alles 25duizend keer te lezen.