87/ Epiloog

3.3K 229 20
                                    

Wij dachten beide anders over het geslacht. Naoufal denkt dat het een jongen is, en ik een meisje. We hebben niet geknikt toen de vrouw vroeg of we het geslacht wouden weten. Vandaag, gaan we het weten.

Dina geeft samen met mijn nichten een soort van babyshower georganiseerd. Het is dan dat we beiden een confetti in ons hand krijgen gedrukt. Om het geslacht dat te weten, moeten we het ding open zien te krijgen.

Dit kwam voor ons beiden super onverwacht, maar het is niet erg. Beiden hadden we geen plannen.

"Oké, doe dan" haalt de zenuwachtige stem van Dina mij uit mijn gedachten. Ik wend mijn blik meteen af van Naoufal, waarna ik mijn beste vriendin aankijk. Het lijkt wel alsof ze het niet weet. Zaineb, mijn nicht staat te filmen naast haar. Ik blik nog eén keer naar Naoufal en als hij een knik geeft trekken we na de '3,2,1' dat ding naar beneden.

Blauwe sliertjes gaan door de lucht heen. Ik zie het niet de grond raken. Naoufal lijkt weer even blij te als op onze bruiloft. Misschien zelfs blijer. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd "Ik hou van je"





Het ene moment hoor ik mezelf niet door alle blije stemmen, en het volgend moment is het doodstil. Iedereen heeft zijn aandacht op hem. Terwijl de laatste woorden 'kan tegen je gebruikt woorden' vang ik de blik van Naoufal. De gevoelens zijn gemengd. Boos, spijt en zelfs schaamte kan ik zien. Naoufal word in de boeien gezet en terwijl ik zijn laatste blik vang kan ik alleen maar denken wat ik moet doen. Wat moet ik doen?

Pistolen & Rozen |||Voltooid|||Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu