Κεφάλαιο 20

970 24 2
                                    

Τραγούδια για αυτό το κεφάλαιο:

Waiting Game – Banks

Lego House – Ed Sheeran

Haunting – Halsey

Τα τελευταία τριάντα λεπτά ήταν τουλάχιστον μπερδευτικα. Δεν ξέρω πως θα έπρεπε να σταματήσω αυτή την σπείρα ή αν θα έπρεπε να την σταματήσω. Τα λόγια της σημαίνουν πολλά για μένα αλλά υπάρχει κάτι που λείπει, κάποιο κομμάτι μου που δεν συνδέεται με τις λέξεις της. Νιώθω σκεπτικός και δεν ξέρω αν θα έπρεπε να πηδήξω όταν μου το λέει εκείνη.

Η σπείρα με σπρώχνει πιο πολύ από ότι η γκρίνια για κάτι που λείπει και δεν θέλω να τελειώσει αυτή η στιγμή, δεν θέλω εκείνη να φύγει. Θέλω να μείνει και να επανορθώσει για τις φορές που με άφησε και ένιωθε και πάλι φυσιολογικά. Είναι εύκολο να εστιάζω σε άλλους ανθρώπους και να κάνω όλους ευτυχισμένους από ότι να αντιμετωπίζω το γεγονός ότι είμαι πιο μοναχικός από όσο θέλω να παραδεχτώ. Είναι πολύ εύκολο να επιστρέψω σε αυτή την ρουτίνα μαζί της. Συνήθιζα να σκέφτομαι ότι δημιουργήθηκα για να την προστατεύω, ότι κάθε άτομο του σώματος μου δημιουργήθηκε για δικό της σκοπό. Ήμουν ο πιο ευτυχισμένος όταν την είχα μαζί μου, όταν είχα κάποια με την οποία ένιωθα σημαντικός, απαραίτητος.

Η Dakota ήρθε εδώ. Έτρεξε σε μένα. Κουράστηκε να με αποφεύγει; Το σώμα της είναι τόσο κοντά μου τώρα, τόσο κοντά που θα μπορούσα να απλώσω ένα χέρι και να την σηκώσω αν ήθελα, και θέλω. Απλά χρειάζομαι το άγγιγμα της. Θέλω να ξέρω αν αυτό το οικείο τσούξιμο θα διαδοθεί σε όλο το σώμα μου. Θέλω να γνωρίζω αν μπορεί να γεμίσει τα άδεια κομμάτια μου που εκείνη άφησε, σαν τρύπες στο σώμα μου.

Κάνω άλλο ένα βήμα και τυλίγω το χέρι μου γύρω από την μικρή της μέση. Εκείνη φέρνει προς εμένα χωρίς να χάσει ούτε δευτερόλεπτο και τα χείλη μου μετακινούνται για να βρουν τα δικά της. Το στόμα της είναι τόσο απαλό, τα χείλη της είναι σύννεφα που θέλω να χαθώ μέσα τους, πάνω από την λογική και μακριά από τον πόνο και των δύο μας. Θέλω να επιπλέω σε αυτό τον χώρο  όπου είναι δικός της και δικός μου, και υπάρχει αυτή και εγώ. Καθόλου χωρισμοί, καθόλου τραγωδία, καθόλου κακοί γονείς η εξετάσεις η πολλές ώρες δουλειάς.

Την στιγμή που τα χείλη μου γδέρνουν τα δικά της, η αναπνοή της Dakota  σκαλωνει και ανακούφιση με διαπερνά. Το στόμα μου είναι συνεσταλμένο. Η γλώσσα μου γλιστρά στην δική της και εκείνη λιώνει μέσα μου, όπως έκανε πάντα.

Φέρνω το άλλο μου χέρι στην πλάτη της και την σπρώχνω πιο κοντά. Το υλικό του tutu της λαμπυριζει άμεσα στον ιδρώτα μου και σπρώχνει το λαμπερό ύφασμα προς τα κάτω.

Vous avez atteint le dernier des chapitres publiés.

⏰ Dernière mise à jour : Nov 11, 2017 ⏰

Ajoutez cette histoire à votre Bibliothèque pour être informé des nouveaux chapitres !

Nothing More (Greek Translation) Où les histoires vivent. Découvrez maintenant