Nothing More (Greek Translation)

Κεφάλαιο 2

Όταν η βάρδια μου τελειώνει, σχολάω και αρπάζω δύο κούπες από τον πάγκο για να φτιάξω το συνηθισμένο μου ποτό αναχώρησης. Δύο macchiatos, ένα για μένα και ένα για την Tess.

Όχι απλά το καθορισμένο σου macchiato, προσθέτω τρεις κουταλιές φουντούκι και μία κουταλιά γεύση μπανάνας. Ακούγεται βρώμικο, αλλά είναι πολύ καλό. Το έφτιαξα κατά λάθος μια μέρα, αναμιγνύοντας το μπουκάλι της Βανίλιας με αυτό της Μπανάνας. Είναι το αγαπημένο μου ποτό, και της Tess. Εγώ φέρνω τα ποτά και αυτή φέρνει δείπνο-μερικές φορές ζεστό δείπνο, από το εστιατόριο στο οποίο δουλεύει.

Δουλεύει αργά σήμερα κι έτσι κλείνω με το πάσο μου. Δεν είναι ότι δεν μπορώ να είμαι σπίτι χωρίς αυτήν, είναι ότι έχω ήδη τελειώσει την εργασία μου για την επόμενη βδομάδα και δεν έχω βρει ένα καλό βιβλίο να καταβροχθίσω. Έχω δει όλες τις καλές ταινίες που έχουν βγει και η Tessa κρατά το σπίτι υπερβολικά καθαρό ώστε να μην έχω να κάνω δουλειές στο διαμέρισμα. Δεν έχω να κάνω τίποτα χρήσιμο και δεν έχω κάνει πολλούς φίλους εκτός δουλειάς πέρα από την Tessa.

Η Tessa λέει ότι φοβάμαι, ότι πρέπει να κάνω καινούργιους φίλους και να διασκεδάζω. Διασκεδάζω πολύ έχοντας βάρδια στο Grind. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερα, το ξέρω, αλλά όλα στην ζωή μου είναι εντάξει, απλά και εύκολα. Τσεκάρω το ρολόι στον τοίχο και γρυλίζω όταν παρατηρώ ότι είναι μόλις μετά τις δέκα. Σπατάλησα τόσο πολύ χρόνο να κλείσω, σφουγγάρισα το πάτωμα περνώντας το μόνο μία φορά και περπάτησα όσο πιο αργά μπορούσα για να γεμίσω τους κάδους με πάγο και τους κυλίνδρους με καφέ. Ο χρόνος δεν είναι φίλος μου απόψε. Σπάνια είναι αλλά απόψε με προδίδει περισσότερο από ότι συνήθως. Κάθε λεπτό που περνά με κοροϊδεύει, ο μικρός δείκτης στο ρολόι συνεχίζει να χτυπά, περνώντας αργά, αλλά ο χρόνος δεν φαίνεται να περνά αργά.

Τσεκάρω το μαγαζί μία τελευταία φορά. Φεύγω τελευταίος απόψε. Η Posey προσφέρθηκε να μείνει μαζί μου αλλά την κρυφάκουσα να λέει ότι έχει να κάνει κάτι με την αδερφή της. Η Posey δεν μοιράζεται πολλά για την προσωπική της ζωή με εμένα, αλλά οτιδήποτε λέει επικεντρώνεται στην οικογένεια της με κάποιο τρόπο.

Μία ομάδα τεσσάρων ανθρώπων περνούν καθώς κλειδώνω την πόρτα και στέκονται στο πεζοδρόμιο. Παρακολουθώ καθώς τα δύο ζευγάρια χωρίζονται μεταξύ τους κρατώντας τα χέρια τους ανά δύο. Ο ψηλότερος από τους άντρες φοράει μία φανέλα Brown και αναρωτιέμαι αν έχει τσεκάρει τα στατιστικά τους για αυτή την σεζόν. Αν τα είχε τσεκάρει, δεν θα κυκλοφορούσε τριγύρω με αυτή την φανέλα σε τέτοια τιμή. Τους παρακολουθώ καθώς περπατώ πίσω τους για να πάω σπίτι. Τηλεφωνώ στην μαμά μου για να δω τι κάνει και να την ενημερώσω ότι πέρασε άλλη μία μέρα στην μεγάλη πόλη.

Δεν ανησύχησε τόσο πολύ με την ιδέα ότι θα μετακομίσω όσο νόμιζα ότι θα ανησυχούσε. Ήθελε να είμαι χαρούμενος, και το να μετακομίσω στην Νέα Υόρκη με την Dakota με έκανε χαρούμενο. Καλά, μέχρι να με χωρίσει πριν μετακομίσω εδώ για αυτήν. Δεν ήμουν θυμωμένος μαζί της τότε, και ακόμα δεν είμαι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν κατέστρεψε τα σχέδια μου. Νόμιζα ότι θα μετακόμιζα στην Νέα Υόρκη, θα ζούσαμε σε ένα διαμέρισμα μαζί. Θα ξυπνούσα με τα πόδια της τυλιγμένα γύρω μου και την γλυκιά μυρωδιά των μαλλιών της στο πρόσωπο μου. Νόμιζα ότι θα μαθαίναμε την πόλη μαζί, θα κάναμε αναμνήσεις, να κάνουμε βόλτες στα πάρκα της Νέας Υόρκης. Περίμενα τόσα πολλά, περίμενα ότι αυτή η κίνηση θα ήταν η αρχή του μέλλοντος μου, όχι το τέλος του παρελθόντος μου.

Μέχρι την στιγμή που έβαλε τέλος, είχα επενδύσει πολύ στην κίνηση να αλλάξω γνώμη. Είμαι ακόμα χαρούμενος με την επιλογή μου τώρα, ειδικά τώρα που ή Tessa είναι μαζί μου. Ήταν η πρώτη και η μόνη φίλη που έκανα στην Washington, και το ίδιο ήμουν για εκείνη. Νόμιζε ότι είχε φίλους στο WCU, αλλά όλοι την κορόιδευαν. Η Tessa με χρειαζόταν για υποστήριξη και ήταν καλό για μένα να έχω κάποιον να μιλήσω αν ήθελα.

Μου αρέσει να έχω την επιλογή, παρόλο που δεν την εξαργυρώνω. Μου αρέσει η θέση μου ως φίλος, ως το καλό παιδί. Είμαι το καλό παιδί όλη μου την ζωή και είμαι άνετα με αυτό. Δεν θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής. Ακόμα κι όταν όλα πήγαιναν χάλια στο Michigan, ήθελα να υποφέρω μόνος. Δεν ήθελα να αιμορραγεί μαζί μου, ειδικά η Dakota. Ο πόνος της ήταν αναπόφευκτος και ότι κι αν έκανα δεν μπορούσα να τον διορθώσω. Έπρεπε να την αφήσω να αιμορραγεί και ήμουν αναγκασμένος να κάθομαι πίσω και να παρακολουθώ καθώς ο κόσμος της διαλυόταν από μία τραγωδία που έβαλα τα δυνατά μου να αποτρέψω. Ήταν ο επίδεσμος μου και εγώ ήμουν το δίχτυ της. Την έπιανα όταν έπεφτε θα είμαστε δεμένοι, είτε από φιλία είτε από κάτι παραπάνω, μέχρι το τέλος του κόσμου εξαιτίας του πόνου που μοιραστήκαμε.

Το μυαλό μου συνήθως δενπεριπλανιέται εδώ, σε αναμνήσεις που ανάγκασα τον εαυτό μου να ξεχάσει. Αυτό τοκουτί της Πανδώρας είναι κλειστό, σφραγισμένο και θαμμένο κάτω από το τσιμέντο