Şubat tatilinin son haftasıydı.Sevda esyalarını toplarken kapı zili caldı.Annesi Zeynep hanım açmıştı.Seda şirketten gelmis burnundan soluyordu.
Salona geçip çantasını koltuğun üzerine fırlattı sonra kendisi Köse'ye oturdu.Zeynep hanım ;
-Ne oldu hayırdır bu saatte ne bu sinir?
Sevda da sese gelip Seda'ya bakıyordu.Dokunsalar aglayacaktı.
-Bir daha ben o şirkete gitmem.Onunden bile gecmem,babam olacak adam bugun beni personelin önünde azarladi neymis dosyalar incelenmeden rafa konuyormuş rezil oldum Anne.
Sevda; karşısındaki koltuga oturdu.
-Ah Seda ah bana kızmıştın seni uyardım.Babamı biliyorsun onun icin sadece şirketi önemli senin gururun ve tercihlerin onun icin koskoca bir hic.
-Baska carem mi var? Sınava girdim olmadi gördünüz.Olmuyor iste hicbirsey yapamıyorum.
-kızım üzme kendini.Dershanene devam et ve bir daha dene tekrar dene dedi Zeynep hanım.
Seda elindeki peceteyle gözlerini sildi.
-olmuyor anne neyini deneyim istemiyorum diye bağırıp odasına gitti.
Zeynep hanım eline telefonu alıp Ekrem beyi (eski esini) aradi.
Uzunca çaldıktan sonra açabildi.
-Aksam buraya gel konusmamız lazım seninle. Sert bir ses tonuyla söyledi.Ekrem bey ne kadar ayrıda olsalar Zeynep hanımdan cekinir dediklerini dinlerdi.
-tamam diyerek kapattı telefonu Ekrem bey.
Sonra Sevda ;
-ne konuşacaksın Sanki dinleyecek mi seni?
-Dinler ya da dinlemez kızım ben anne olarak hakkınızı savunayım da..
Sevda
-sen bilirsin diyerek odasına gitti.Yarim kalan islerini halletti,Mehmet'le iki gune bir buluşmuşlardı hersey simdilik iyi gidiyordu.Birbirlerini daha iyi tanımaya başlamışlardı.Bugunde bulusacaklardi herzaman gittikleri cafede.
Aksam Ekrem bey kızlar ve Zeynep hanım masada yemeklerini yerken eve geldi.Seda selam bile vermeden masadan kalkıp odaya gecti.Sevda da
-hosgeldin deyip annesini öptü ben çıkıyorum gec kalmam Zeynep sultan diyerek cikti.
Cafeye geldiğinde Mehmet kapıda bekliyordu.Birlikte elele tutuşarak girdiler ve bos bir masaya oturdular.Cafenin etrafı camla kaplıydı yol kenarında oldugu icin Her gecen araba ve yayalar görülüyordu.Gayet elit bir cafeydi.Garsonlarla sık gittikleri icin Mehmet daha samimi olmustu eliyle işaret ederek iki kahve alalım diyerek seslendi.Sevdanin ellerini tutup,
-Sevgilim neler yaptın görüşmeyeli.
-okul açılıyor onun üzüntüsü var her öğrenci gibi sen kurtardın tabi son senen,
-evet ama biz birlikte olduktan sonra senelerin ve sayılı gunlerin benim icin bir önemi yok diyerek tebessüm etti ve devam etti.
-Sevda ailen nasıl hic bahsetmedin anneni tanıyorum artık ama kardeşin veya baban nasıllar?
Sevda şeffaf camdan yoldaki yürüyen insanlara bakarak,
-annem ve babam ben ilkokuldayken ayrıldılar.Babamın sirketi var orayla ilgileniyor birde benden bir yaş büyük kardeşim var oda şirkette calisiyordu bugüne kadar! Babam biraz aksi birisi annem biliyorsun emekli hemşire,Babamla pek samimi degilim açıkcası.
Mehmet
-Anladım takma birtanem hersey düzelir dedi kahvelerini içerken yanlarına orta boylu esmer bir genc geldi.
-sevdaa iyi aksamlar nasılsın tanıdın mı beni? Diye seslendi.
Sevda kafasını kaldırıp baktı bu genc emreydi lise birinci sınıftan ayni sınıfta okumuşlardı.Ayaga kalkıp elini tuttu selamlastı.
Emre Mehmet'e pek odaklanmadı zaten masaya da oturmadı sevdayla ayak ustu sohbet edip arkadaslarinin yanina gecti.
Mehmet;
-kim bu Sevda?
-liseden arkadas ayni sınıftaydık.
-Hic hosuma gitmedi bana selam vermedi bile direk seninle konusması tuhaf!
-kıskandı birileri diyerek güldü Sevda.
Mehmet gülmesine karşılık vermedi olayı ciddiye aldı ve devam etti konuşmasına.
-Sana karsı samimi davranması hos degil kıskandım evet.
-yine mi Mehmet onun nasıl davrandığının ne önemi var abartma görmus selam verdi ve gitti zaten.
-Yine senin dedigin olsun diyerek suratını astı Mehmet.
Sevda'nın;bu davranışlarından dolayı Mehmet'e olan düşünceleri değişiyordu.Korkuyordu yarın birgun evlensek bu sekilde nasıl anlaşabiliriz diye düşünüyordu.
-Artık kalkalım Mehmet
-tamam olur arabaya kadar götüreyim ben seni dedi.Birlikte arabaya kadar yuruduler.Sevda'ya sarılıp kendine dikkat et görüşürüz dedi ve Mehmet'te eve dogru yola cikti.
Sevda aksamı bir gözden geçirdi.Hersey iyi giderken sadece sıradan bir arkadasinin gelip selam vermesiyle arada soguk rüzgarlar estiren Mehmet'i düşündü.O aksam annesiyle bile babasıyla ne konuştuğunu sormadan yatip uyudu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Benim Çıkmaz Sokağımsın
ChickLit***Hikayeden Kesitler*** Kabullendim; Hemde her gün gözyaşı döke döke kabullendim. Etimi koparıyorlarmış gibi acı cekerek... Saç tellerimi tavana asıp sallandıyorlarmış gibi... Kabullendim..! Sende ki ben demişti murat. Sevda ve sevdiği adamın çares...