***Sen Benim Çıkmaz Sokağımsın***

201 33 14
                                    

Bu sana Son vedam.Geri dönüşü Yok... Yeniden biz olma ihtimali de Yok.Ben senden vazgeçtiğim gün kendimden de vazgeçtim elveda Murat...'
Son bir kez mesaj atmıştı sevdiği Adam'a...
Sonra telefonu bırakıp kasım ayının şiddetle pencereye çarpan yagmur damlalarına daldı gözleri,çok önceki yılları düşündü hepsi film şeridi gibi geçti gözlerinin önünden.
Mersin'deki yazlıktaydı;annesiyle ve kız kardeşi ile birlikte kalıyordu,agustos ayıydı o zamanlar da şimdiki gibi bakımlı ve alımlıydı.Upuzun dalgalı kahverengi saçları,iri gözleri ve uzun kirpikleri vardı.
Annesi ve babası yıllar önce daha Sevda ve ablası küçükken ayrılmışlardı.
Sevda  üniversite sınavının verdiği stresi atmak icin yazlığa gelip dinlenmek istemişti.Telefonu çaldı arayan liseden arkadaşı Elif;
Telefonu açar açmaz.
-Sevda! Çok mutluyum çok ... tercihler belli olmuş.Antalya iktisat bölümünü kazanmışım.
Sevda'nın aklından uçup gitmişti stresle beraber yaptığı tercihleri de silip atmıştı kafasından.
-Senin adına çok sevindim Elif,ben unutmuştum birazdan bakarım.
-İnanmıyorum sana Sevda bu kadar vurdumduymaz olunmaz ki ! hemen bak ve beni ara bugün akşam her zaman gittiğimiz cafede kutlayalım lütfen!
-Haklısın! bakınca haber ederim görüşürüz.
Diyerek kapattı telefonu,O büyük gün bugünmüş meğer diyerek bilgisayarı açtı ve sonucunu görür görmez gözleri doldu.Sonuc karşısında hayatında yepyeni bir başlangıç yapacaktı üstelik en çok istediği mesleği okuyarak.
Hemen Elif'i aradı.
-Elif! Trabzon'a gidiyorum sınıf öğretmenliği sevinçten ellerim titriyor akşam buluşabiliriz.
-Canım sen bunu haketmistin çok çalıştın çok mutluyum ikimizin adına,görüşürüz dostum akşam sekizde orada ol.
Sevda odasındaki bilgisayarı kapatmadan terasta oturan annesine koştu sarıldı.
-Zeynep sultan gidiyorum gözün aydın Trabzon'a yolcuyum tercihlerimiz açıklanmış biraz önce Elif'le konuştum sınıf öğretmenliğini kazanmışım çok mutluyum diyerek güldü.
Zeynep hanım ayağa kalktı çok sevindim en güzel haber benim icin buydu tebrik ederim seni  kızım.
Diyerek birbirlerine sarıldılar.
-teşekkür ederim annem bunu seninle tekrar kutlayacağız ama önce hazırlanmam lazım Elif'le buluşup küçük bir kutlama yapacağız.
Akşam Bulusma saati yaklaşıyordu arabasına bindi yola çıktı.Sarkılar dinliyor şarkılara eşlik ederek Elif'le buluşacağı cafeye ulaştı ve Cafeye girdiğinde Elif çoktan gelmişti yanında geleceğinden bahsetmediği bir genç adam vardı.Okuldan kimseye benzetemedi belliki tanımıyordu.İcinden masaya gidene kadar;
-ah Elif yanında birisini getirmişsin bana bahsetmeden üstelik...
Diyerek masaya yaklaştı.Bugday tenli,deniz mavisi gözleri olan,gayet şık ve uzun boylu genç adam da hosgeldin demek icin ayağa kalktı Elif ile birlikte.
Elif; Sevda'nın boynuna sarıldı.
-Hosgeldin Sevda.Arkadasım Mehmet,Benim mahalleden arkadasım olur.Buraya geldiğimde tesadüf buradaymış yanımda oturmak istedi kıramadım.
Sevda Ne diyebilirdi ki oda olsa geri çeviremezdi böyle bir durumda,Elif'e olan önyargısını geride bırakıp
-merhaba önemli değil Elif ! Sizede merhaba memnun oldum.
Diyerek sandalyesine oturdu.
-Sevda Mehmet üniversite birinci sınıf PMYO okuyor anlayacağın gelecegin polisi insallah seneye.
-Güzel meslek başarılar şimdiden Mehmet bey.
Mehmet tebessüm ederek konuşmaya dahil oldu
-Teşekkür ederim bizim meslekte başarı demek ülkenin huzuru demek temennimiz her zaman başarılı olmak.Sizde öğretmen olacakmışsınız çok güzel bir meslek tebrik ederim Sevda.
Mehmet'in içinde kopan kıvılcımları bir bilse Sevda.
Masaya garson geldiğinde ortam kaynaşmıştı Sohbetler koyulaşmıştı.Sevda ve Elif'in mutluluğuna ortak oluyordu Mehmet.
-Saat geç oldu ben artık gideyim Elif'cim.Bu hafta artık hazırlıklara başlamam gerekecek.
-Çok doğru sohbetlere daldık benimde geç kalmamam lazım birlikte kalkalım.
Mehmet tebessüm ederek; 
-Tekrar memnun oldum Sevda.
-Tesekkurler bende; kendinize iyi bakın iyi geceler.

Sen Benim Çıkmaz SokağımsınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin