forever still exist

Everything under this story is full of fiction. This is my first story. I apologize for all the wrong grammars and more ahead. Thanks and enjoy.

Forever?

Yan ang bagay na madalas pagtalunan ngayon, kung meron daw bang forever o wala.

Para sa mga in love, syempre may forever

Pero

Para sa mga single na tulad ko? Ang forever na kay Lord lang. Haha

Masarap namang maging single. Hindi nga lang nakikita ng iba or better yet hindi lang nila inenjoy ang single life.

Pag single ka walang hassle. Hindi ka nasasakal. Walang nagtatanong maya't maya kung nasan ka, anong oras ka uuwe at anong ginagawa mo.

Pero ano ba lagi ang panlaban ng mga in love sa mga single? The feeling of loneliness. Yung pagiging alone. Pag single ka alone ka.

But still whatever you choose always make the most out of it.

But i conclude not to fall in love.

"Hoy babae! Year 20's na at hindi ka pa din tumitigil sa kakasulat mo sa diary na yan! Duh uso na kaya social media!"

"Wala ka ng pake tss. Tsaka Mas okay na 'to, handwritten diary with love"

"Alam mo ang labo mo din e no!

loka talaga tong kaibigan ko. Ano namang malabo dun? Mas masarap iexpress ang nararamdaman pag sulat at para sakin private kesa naman ipost ko pa to sa blog di ba. Kuntento na ko na ako lang nakakabasa ng mga kalandian, galit, depression at kung ano ano pang bagay na tumatakbo sa utak kong napakagulo sa bawat araw

my entries are my escape.

"Hay, ewan ko ba naman kasi sa mga lalaking nandito kung bakit di nila makita ang napakagandang binibining tulad mo!"

"Karel, saang banda naman ako gumanda ha? Mukhang tinubuan ng tigyawat, katawang tinubuan ng fats? Hahaha"

"Maganda ka kriza. Inside and out. I know it"

"Hmmm, alam kong kaibigan kita kaya nasasabi mo yan haha"

Im no perfect. Wala nga ata akong pwedeng ipagmayabang eh. Looks? Naku super fail ako jan. Pero sa brains? Pwede na din, average naman utak ko eh hahaha