Multimedya: Kumsal
Yıllar geçsede unutulmaz bazı şeyler
Defterimin arasına ne zaman yazdığımı hatırlamadığım küçük cümleyi okudum
Mavi gözlerini bana çevirdi oysa iki saniye önce benim anlamamakta direttiğim şu kafa karıştırıcı cinsten olan problemi anlatıyordu. Eh tabi dinlemediğim için en son dediği şeyi bile hatırlamıyordum
" Anladınmı" dedi önümdeki milyondan fazla işlem olan kağıdı göstererek
" Ya Benim matematikle hiçbir zaman aram olmadı ki sen boşuna uğraşıyorsun" Dedim.
Dediğim her şeyde haklıydım aslında matematiğin m sini bilmezdim yeni bir kağıt çıkardı ve üstüne bir problem yazdı ve tekrar önüme koydu.
" Çöz hadi çok konuşuyorsun"
"Aras anlamadım diyorum"
" Özel güçlerin olsa ne yapardın"
Bu soruda nereden çıkmıştı şimdi konuyu dağıtmak istiyordu sanki bende sıkılmıştım zaten bu yüzden sorduğu soruyu yanıtlamaya karar verip dudaklarımı araladım.
"Gerçekten özel güçlerim olsaydı kendimi kimsenin olmadığı bir yere ışınlamak isterdim ve kendi yalnızlığımda boğulmak isterdim"
BAY UKALANIN sorduğu saçma soruya böyle yanıt verdim o ise yüzünü tekrar kağıda çevirdi.
" Aslına bakarsak sen zannettiğin kadar yalnız değilsin" bir an durdu bu konuşma nasıl bir yerde son bulucaktı bilmiyordum ama sinirleniyordum her konuştuğumuzda böyle oluyordu onu anlamak zordu belkide beni anlamak zordu ikimizde birbirimizi anlıyamıyorduk bir soru daha yönelti
"Sen kendine acımı çektirmek istiyorsun?"
" BAY UKALA emin ol her insanın istediği gibi bende mutlu olmak istiyorum tabi sen bunu nerden anlıycaksın sana göre boş yere kendine acı çektirmek isteyen bir kızım dimi ben başka hiçbirşey düşünmüyorsun çünkü beni anlamak istemiyorsun "
" Seni herkezden çok anlamak istiyorum"
herkezden çok anlama tarzı bumuydu bana sen kendine acımı çektirmek istiyorsun diyerekmi anlıycaktı beni oturduğum sıradan kalktım
" Daha fazla konuşmak istemiyorum"
" Sen bilirsin"
Onu Arkamda bırakıp kantine doğru yürümeye başladım.
Kantine girdiğim ve boş olan masalardan birine oturdum 2 dakika geçmeden Ebrar geldi ve yanıma oturdu yüzünde güller açıyordu resmen fazlasıyla mutluydu merak etsemde sormadım yüzünü bana döndü
"Kumsal ya baksana" dedi elindeki telefonunun ekranını gösterip. Ekranında BAY UKALANIN resmi vardı
" Neden ekrana onun resmini koydun ki"
" Kumsal birde soruyormusun ekranda onu her gördüğümde mutlu oluyorum" Gerçekten aşıktı BAY UKALAYA onun resmini gördüğünde mutlu olduğunu söylüyordu ben öylece Ebrara bakarken telefonum çalmaya başladı
BAY UKALA arıyor
Evet Arası telefonuma BAY UKALA diye kaydetmiştim Telefon aramasını redettim telefonu masaya koydum Ebrar soran gözlerle bana bakıyordu
" Kim bu BAY UKALA"
" Bir Arkadaş"
O sırada telefonum tekrar çalmaya başladı bu sefer dayanamıyım açtım
" Ne Oldu BAY UKALA"
"Birkerede düzgün aç şu telefonu"
" Ne istiyorsan söyle hadi"
" Arka bahçeye gelsene"
" Neden"
"Birkerede sorma hadi bekliyorum"
Ne işler çevirdiğini merak ediyordum bu yüzden Ebrara döndüm
" Ben bahçeye gidiyorum sonra görüşürüz" dedim.
Beni başıyla onayladığında bende yürümeye başladım. O sırada aklıma bazı şeyler geldi BAY UKALAYLA ilgili farklı düşüncelerim olmuştu şu birkaç günde yani Bir hafta olmuştu galiba BAY UKALAYLA tanışalı sadece bir hafta birkaç gün önce sadece 24 saat olduğunu söylerken şimdi bir hafta olmuştu günler hızlı geçiyordu ya abartılcak kadar kötü bir hayatım olmadığını öğrendim ben bu bir haftada BAY UKALA değiştirmişti beni sanki veya onunla mutlu oluyordum her saniyem güzel geçiyordu sanki Gökhan da hissettiklerimin aynısından olmasa da bir şeyler hissediyordum yani aşk değildi belki bu ama düşüncelerime ara verdim çünkü sedelememe neden olan kaya gibi bir şeye çarptığımı hissettim
" Kızım dikkat et"
BAY UKALA karşımda duruyordu
"Ben senin kızın felan değilim düzgün konuş benimle"
" Şimdi senle kavga etmek istemiyorum gel benle" kavga etmek istemiyormuş ne büyüklük ama ona öldürücü bakışlar attım ardından tekrar bana döndü
" Senden bir şey istiycem"
" Umarım insan gibi bir şey istersin"
"Kaldır kafanı ne görüyorsun"
Kafamı kaldırdığımda tam hesap edemesemde benden baya uzun olan basketbol potasına bakakaldım sonra ona döndüm
"Ne yani botaya girmemi felan istiyorsan çok beklersin"
Bir kahkaha attı ve tekrar bana döndü
" Tabiki öyle bir şey istemiyorum sadece senden okulun kızlar arası basketbol turnuvalarına katılmanı istiyorum"
Benmi sanırım bunu sesli söylemem gerekiyordu BAY UKALA gerçekten delirmiş olmalıydı ben basketbol oynama konusunda baştan kaybediyordum boyumun 1.60 olmadığını var sayarsak ve boyumunda 1.80 felan olduğunu var sayarsak oynayabilirdim sanırım
" Sen Şakamı Yapıyorsun"
" Yo gayet ciddiyim ne yani olamazmı "
" Olamaz BAY UKALA ordan bakılınca nasıl gözüküyorum bilmiyorum ama boyumun 1.60 olduğunu hatırlatmayı unuttum sanırım"
" Hayır boyunun 1.60 olduğunu görüyorum ama bence hiçbirşey imkansız değil yani bir hafta çalışırsak haftaya olan maça hazır olursun"
Haftayamı dedi o
" Haftaya olan maçmı dedin sen"
" Evet Kumsalcım bence bugünden başlayabiliriz çalışmaya"
"Çalışmaktan kastın"
"Önce Beden hocasına adını yazdır derim sonra konuşuruz"
" Tamam yazdırırım ama bir şartım var Bana AKSİ demekten vaz geçiceksin"
" Seni bu kadar rahatsız ettiğini bilmiyordum"
" Anlaştıkmı?"
"Anlaştık"
VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM SİZİ SEVİYORUM
<3 <3 <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAY UKALA
Ficção AdolescenteO BAY UKALAYDI ben ise onun her şeye rağmen sevdiği AKSİ KIZIYDIM Başlangıç 3.11.2017