BAY UKALA

9. Bölüm KARARSIZLIK

9.BÖLÜM KARARSIZLIK

Bir kalp iki kişiyi aynı anda sevebilir mi? Bu soru benim için hem zor hemde karmaşıktı. Hayatımda iki kişi vardı ,ve ikiside uçurumun önündeydi. Hangisine doğru koşsam ,ikisinden biri kalbimdeki boşluktan düşecekmiş gibi geliyordu. Gökhana deliler gibi aşıkken karşıma çıkan Aras her şeyi çıkmaza sokmuştu. Ona yakınlaşmamı sağlamış hayatımı olduğundan daha zora sokmuştu ona aşık gibi hissediyordum. Ama içimden geçen gerçek duygular Gökhana aşıktı içimden geçirdiğim tek kelime unutmak için sevmedim ki oldu evet gerçekten unutmak için sevmemiştim her şeyin gerçekten anlamını bir cümlem açıklıyordu Aras, Gökhanın yokluğunda bana kendimi mutlu hissettiriyordu ama tam açılımı aşk değildi sanki bunun. Peki ozaman Arası neden kıskanıyordum? İşte bu sorunun cevabı bende yoktu . En yakın arkadaşımın mutluluğunu istemem gerekirken şuan en çok onu kıskanıyordum ben teklifini kabul etmedim diye hemen Ebrara teklif etmişti Sırf o Ebrara teklif etti diye bende o baloya önüme gelen heran gibi biriyle gidicektim okulun bahçesinde kafamı bir sağa bir sola çevirdim tabiki herhangi birine gidip "Benle Baloya gel" diyemezdim bu yüzden umudumu kestim tabiki baloya gidicektim ama yanımda biri olmasına hiç gerek yoktu ne yani prenses baloya tek başına gidemezmiydi?.........

Eve gittiğimde direk odama gittim dolabımın karşısına geçtim ve birkaç elbiseyi elime aldım, en beğendiğim beyaz askılı elbiseyi aralarından çıkardım ve üstüme geçirdim cidden elbise üstüme çuval gibi durmuştu şu son iki ayda ne çok kilo vermiştim elbiseden kurtulup , birkaç elbisemi daha denedim hepsi bir okadar çirkin durmuştu. Hani şu zayıflamak için bin bir farklı çözüm deneyen mankenler vardı ya ,aynaya baktığımda iskelet gibi bedenimle onlardan farklı olmadığımı anladım. Zayıflamak için tek çözüm depresyondu herhalde. Ama kötü yanı bir okadar sevmesem de alışverişe gidecektim. Hem de elbise alışverişine hemen üstüme bir şeyler geçirdim ve çantamı koluma takıp dışarı çıktım alışveriş konusunda hiçbir fikrim yoktu. Ne kadar zor olabilirdiki bir elbise almak caddenin sonundaki sevimli butiğe girdiğimde nekadar zor olabileceğini anladım çok fazla elbise vardı bir okadarda çeşit, ben etrafıma şaşkın şaşkın bakarken otuzlu yaşlarının sonuna gelmiş güzel bir kadın benim bu kararsız bakışlarımı fark etmiş olmalı ki yanıma geldi

" Hoş geldiniz nasıl yardımcı olabilirim size" kadının sevecen tavrı karşısında gülümseyerek cevap verdim

" Ben elbise alacaktım" kadın sıcak bir gülümsemeyle askıdaki elbiseleri gösterdi

" Peki nasıl bir elbise bakıyorsunuz uzun kısa straplez askılı"

" Bana çok çeşit saymasanız bana uyacağını düşündüğünüz bir elbise verin ben alıyım seçmek konusunda pek iyi değilim"

" Ama öyle olur mu deneseydiniz"

" Gerek yok" kadın pes etmiş olmalı ki askıların arasından uzun kırmızı bir elbise çıkarıp elime tutuşturdu daha sonra kafam kadar olan topuklu ayakkabıları da elime verdi

" Bunlar bence size çok yakışacak bence denemelisiniz" elimdekilerle kabine doğru ilerledim , kabine girdiğimde karşımdaki boy aynasıyla göz göze geldim o an sanki o aynada kendi bedenimin yerini Gökahın bedeni almıştı, Dalgalı sarı saçları , masmavi hayatımı mahvedecek kadar güzel olan gözleri , sivri yüz hatlarına sahip güzel yüzü, her şeyiyle oydu tamamen oydu aynada gördüğüm beden. Birazdan yok olacağını bilsemde uzun uzun baktım aynaya ama dediğim gibi gözümü kırpıştırdığımda Gökhan dan eser kalmadı lanet ettim gözlerime ne olurdu sanki biraz daha baksaydım ondan vazgeçmeyi düşünsemde bu mümkün değildi bir anlamı yoktu o baloya gitmemin hiçbir anlamı yoktu Gökhanı unutamamışken, gerçekten bir anlamı yoktu. O kırmızı elbiseyi tekrar üstüme tuttum gerçekten güzel bir elbiseydi sadece üstümde nasıl duracağını merak edip üstüme geçirdim gerçekten kırmızı elbise çok yakışmıştı şu kafam kadar topuklu ayakkabıları giydiğimde ise elbiseyi tam olarak tamamlamıştı. Baloya gitmeyeceğimi söyle semde o elbiseyi üstümde gördüğüm an gerçekten bütün fikirlerim değişti o baloya sadece elbiseyi giymek için bile gidebilirdim masallar alemindeki prenses gibi etrafımda birkaç kez döndüm gerçekten harika hissetmiştim. Bir elbise beni bu hale getiriyorsa diye düşünürken ,kabinin kapısın tıklatıldı dışarı çıktığımda bana elbiseyi veren kadın

" Elbise çok yakışmış" sadece her zaman yaptığım gibi gülümsemekle yetindim kabine geri girip üzerimdeki elbiseyi çıkardım ve kendi kıyafetlerimi giydim daha sonra elbisenin parasını ödeyip butikten ayrıldım ve eve doğru yürümeye başladım. Yürürken ayrıca Arasın beni iki gün sonra baloda görünce yüzünün alacağı ifadeyi düşündüm. Kaşları çatık tuhaf bakışlı BAY UKALA.....

Eve girdiğimde anneme elbisemi gösterdim.Benim kadar oda beğenmişti . Anneme çok yorgun olduğumu söyleyip oyalanmadan kendimi odama attım. Yatağıma uzandım biraz yarım bıraktığım kitabımı okudum, biraz sosyal medya hesaplarıma baktım, yarım bıraktığım dizilerimin bölümlerini izledim gözlerim kan çanağına dönmüştü ama uyumadım sanırım rüyamda Gökhanı görmekten korktum bilemiyorum. Sabah olduğunda ise okul kıyafetlerimi giyip saat 6.00 da evden çıktım hiç sevmediğim sabah yürüyüşü dedikleri şeyden yaptım deniz kenarına gittim ciğerlerimi iyotla doldurduktan sonra ise okula gittim tam saatinde hemde zamanlamam harika sınıfa çıktığımda Arası Göremedim sırama oturup gelmesini bekledim ama yoktu ilk ders boştu ama Arası gerçekten merak etmiştim sınıfta bir kişi bile yoktu ama ben Arası bekliyordum şimdi neydi bu. Dün aynada yansıyan Gökhana özlemle baktığımı unutturmamalıydım kendime kalbimimin köşesine atığım aşk duygusunu kalbimden her nekadar atmak istesem de olmuyordu daha çok körükleniyordu içimdeki aşk her geçen gün. Bugün ise Arasa yakınlaşmamın bedelini ödüyordum iki sağlam duvarın arasına sıkışmıştım duvarlar beni her geçen gün içine alıyordu eziliyordum gün geçtikçe eziliyordum yapmam gereken neydi bilmiyordum Ama aklıma gelen ilk şeyi yapıp sıradan kalktım ve herkez'in yaptığı gibi hızlı adımlarla kantine gittim. Kantinin bir kösesinde oturan kızlı erkekli grup gülüyor diğer kösesinde oturan üç kızdan oluşan grup ise birbirlerine heyecanla bir şeyler anlatıyorlardı. Ben ise boş bulduğum bir sandalyeye oturmuş somurtuyordum tam olarak o sırada Aras ile Ebrar da kantine geldiler ve tam karşımdaki masaya oturdular Aras ona öldürücü bakışlar attığımı sanırım fark etmemişti Ne konuştuklarını duymak istesem de duyamadım ben onlara öylece bakarken Az önceki erkek grubuna dahil olduğunu bildiğim Burak gelip yanıma oturdu " İzin istemeden oturdum ama" kafamı kaldırıp ona baktığımda tekrar dudaklarını araladı " Ben sana bir şey söylemek istiyordum" ona söyle der gibi baktığımda Arasın bakışlarının bana döndüğünü fark ettim "Okul balosuna kiminle gideceksin?" sesimi Arasın duyacağı şekilde ayarlayarak " Bilmiyorum Belki bazı arkadaşlar başkalarına teklif etmeselerdi onlardan biriyle gidebilirdim" Bana bakmayı sürdüren Burak "O zaman bence benimle gelebilirsin ne dersin" işte bu aradığım fırsattı gülümseyerek "Tabi neden olmasın yarın haberleşiriz benim numaram sende vardı değil mi?" olumlu anlamda başını salladı daha sonra arkadaş grubunun yanına döndü ben ise yerimden kalkacağım sırada dağ gibi sarsılmama sebep olan sesi duydum Arasın sesini kolumu tuttu ve sinirle bağırdı.

" Ne yapmaya çalışıyorsun sen" kendime güvenimin bir üst zirvesine çıkıp gözlerimi Arasın gözlerine odakladım

" Önce sen ne yapmaya çalıştığını söyle sonra bana sor BAY UKALA"

............

VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM <3 <3 <3