Bir ruha aşık oldum (gxg)

28

   5k herkese teşekkür ederim. Ama artık hikayenin sonuna geldik. Bir sonraki bölümde final yapacağım. Yeni hikayeler var aklımda. Bu yolculukta yanımda olan herkese teşekkür ederim. İlk bölümden beri yalnız bırakmayan sevgilim. Sanada teşekkür ederim. Kitabın içinde biraz göndermeler olabilir :)
Kitapla ilgili görüşlerinizi yorum ve mesaj olarak atabilir beğendiyseniz vote atabilirsiniz

TEŞEKKÜRLER 🌹                                      

Kristen

Korkuyordum.

Uçurumun başındayım rüzgar beni ölüme adım adım yaklaştırıyor. Gece parlayan yıldızlara ve Ay'a son kez baktım.

"YALANCILAR."

Yalancı olan aslında bendim. Bizdik"

"BİTTİ İŞTE SEVGİLİM.BİTTİ."

Bir adım daha yaklaştım. Son son kez getirdim gözlerini aklıma.

"Seni seviyorum."

Sanırım sona yaklaştım. Seni seviyorum Anna.

Seni seviyorum. Ve bir adım daha..."DURRRR"

Bu sesi biliyordum. Arkamı dönemezdim. Ayak sesleri bana hızla yaklaşırken hemen kendimi serbest bıraktım. Tabiki beni yakaladı.Kokusunu içime çekip boynumu göğsüne gömdüm. Kendi hıçkırığımdan çok onun hıçkırığını duyuyordum.

"Seni ona götüreceğim. Kendine gel."

"Benden nefret ediyor."

"Etmiyor Kristen. Sadece zor günler geçirdi ve acele etsek iyi olur. Yerini yine kaybetmeyelim."

Elimden tutup beni arabaya sürüklediğinde onu takip ettim.Araba sımsıcaktı. Aynadan kendime baktığımda yürüyen ölüden farkım yoktu.
Heyecanlı değildim. Bir şey hissetmiyordum.

"Beni neden sevmedin.?"

Sorusuna soruyla karşılık verdim.

"Bana neden yalan söyledin.?"

Gri gözlerini tekrar yola çevirdiğinde elinin tersiyle bir damla yaşı sildi.

"Bütün aileme rezil oldum Kristen. Unutursun her şey bitti sanmıştım. Beni sevdiğini sanmıştım."

Cevap vermeden başımı cama yaslayıp gözyaşlarımın akmasına izin verdim. Şuan Anna'ya gidiyordum. Ama yüzsüz bir kız gibi. Hani sevilmediğinizi bildiğiniz halde kalbe karşı koyamazsınız ya.
Sevilmediğimi bile bile gidiyordum ona. Son kez sarılmak için her şeyimi verirdim.

Gözlerimi açtığımda çakıllı bir yoldan ilerliyorduk. Güneş yeni doğmaya başlıyordu. Bir köşkün önünde durduğumda Alice'ye döndüm.

"Teşekkür ederim. Ama lütfen, lütfen şimdi git.Onunla son kez konuşmak istiyorum. Sonra geleceğim."

Tam kapıdan çıkacaklen kolumdan tutup beni kendine çekti. Dudaklarımız arasında çok az bir mesafe kalmışken yutkunduğunu duydum.

"Bana söz ver Kristen. Sağ döneceğine söz ver."

Dudaklarına bir öpücük bırakıp geri çekildim.

"Söz."

Arabadan inip kapıyı kapattım. Evin kapısına yürüyecekken sıçramam bir oldu.
Gözleri mosmordu.  Elinde kesik izleri,
Duştan çıktığını belli eden baş havlusu... Beyaz askılısı siyah şortu ve elinde şarabıyla kapıda dikilmiş arabaya bakıyordu. Ona yaklaştım. Yaklaştım ve daha da yaklaştım. Ama bakmadı. Şarabından bir yudum alıp içeri geçti. Arkasından girip kapıyı kapattım. Araba seslerinden Alice'nin gittiğini anlamıştım. Sendeleye sendeleye şöminenin başına oturduğunda gözlerimdeki yaşları silip ne söyleyeceğimi düşündüm.
Ne söyleyecektim ?
Seni 4 yıl unuttum hayatı zindan ettim şimdi gel tekrar benim olmu ?
Kalbim eskisi gibi değildi eskiden onu gördüğünde hızla atardı. Çünkü eskiden bir kalbim vardı.
Herşeyimi kaybetmiştim duygularımı. Kapıyı açıp dışarı bir adım attım. Arkama döndüğümde bana bakmıyordu bile arkası dönük sadece yanan ateş eşliğinde muazzam denizi izliyordu. Yapmak istediğim şeyi yapıp gidecektim.
İçeri geri girip tam karşısına dikildim. Elini ellerimin arasına aldım. Gözü hala denizdeydi. Bir zamanlar denizle aynı renkte olan gözleri şuan korkutucu gece mavisi rengini almıştı. Dudaklarına uzanıp her metresini öptüm. Bana karşılık vermiyordu. Kollarımı beline sarıp onu kendime çekip kafamı saçlarına gömdüm. Sarılmama bile karşılık vermiyordu. Beni özlememişti ama ben onu deli gibi özlemiştim.

"Lütfen dedim yalvarır bir şekilde. Lütfen hikayemiz böyle bitmesin. Bırak yanında olayım. Kaybolan yıllarımızın acısını çıkartalım.İzin ver bana Anna. Sadece izin ver"

Titreyen sesimle söylemiştim bunları.

Sonunda çevirdi gözlerini bana.

      "Saat 5 Kristen. Gecemi Sabah mı ? 5 yıl boyunca her gün bu saatte kalkıp yıldızlara lanet okumak kadar yorucu bir şey yok. Senden nefret ediyorum. Ve seni unutmayacağım."

İşte o an anladım onda bittiğimi. Gözlerinde bana dair hiçbir şey yoktu. İkimize bu eziyeti daha fazla çektiremezdim. Belki kaderimiz bağlıydı ama bir sonumuz yoktu.
Dudaklarını son kez öpüp ayağa kalktım. Bu öpücüğün bir daha olmayacağını biliyordum.

Kapıyı çarpıp dışarı çıktım.

Arkamdan kapıyı açtığında ona döndüm.Belki de son kez baktık birbirimize. Ne o konuştu ne ben. Dakikalarca sadede bakıştık. Sonunda arkamı dönüp yürümeye başmadım.

Gözyaşlarım soğuktan donmuştu. Üstümde sadece kazak vardı. Aklıma gelen ilk ismi aradım. Çok uzaklazmış olamazdı.

Alice 5 dkkaya burada olacağını söylediğinde gözyaşlarım akmamak için kendini zor tutuyordu. Alice geldiğinde hemen arabaya atlayıp köşke baktım. Yoktu. O gün kendime yemin ettim. Yeni bir hayat kuracak onu unutacaktım.

Alice arabayı çalıştırdığında kafamı cama yaslayıp gözlerimi kapattım.

Kolumda hissettiğim dürtmeyle gözlerimi açtım. Evime gelmiştik. Arabadan inip içeri girdiğimizde direk duşa ilerledim. Üstümdekileri çıkarmadan kendimi soğuk suya bıraktım. Biriktirdiğim gözyaşlarımı da .

Alice gelip hızlıca suyu kapattığında titriyordum.
Bana sarıldığında bedenindeki sıcaklık bile geçirmiyordu acımı.

Yaklaşık 5 dakika öylece kaldığımızda Alice üstündekileri çıkarıp sıcak suyu açtı. Benimde üzerimdekileri çıkardığında sıcak suyun bedeninden düşüşünü ıslanan saçlarını izledim.
Ona hayatının en berbat gününü yaşatmama rağmen burdaydı. Yanımda.

Ona sımsıkı sarıldım.

"Özür dilerim."

"Şşş Kristen. Artık ağlama gözlerime bak.
Seni kaybetme riskini göze alamam. Evet o yaptığın şey ... Sana 4 yıl boyunca yalan söyledim biliyorum. Bunu aşkım için yaptım.
Beni sevdiğini Anna'yı unutamadığını biliyorum. Yalnız kalmak ve yeni bir aşka yelken açmak istersen..."

Elimi dudağına dokundurup"Seni istiyorum Alice . 5 yıldır yanımda olan insanı, sadece seni istiyorum."

Dudaklarına güzel ve masum bir öpücük bıraktım.
Ve onu bir daha üzmeyeceğime yemin ettim. Başkasına aşık olsamda onunla kalacaktım. Anna'yı bir daha arayıp sormayacaktım.
*