28-Tak bardzo mi Ciebie brakowało...

2.1K 35 12
                                    

Natalia:
Obudziłam się przywiązana do krzesła. Wszędzie było ciemno, a ja się bałam. Płakałam. Nie tylko z tego powodu, ale też dlatego że moja miłość życia nie żyje. Nie mogę sobie wyobrazić życia bez niego. Drugi raz straciłam partnera. Ponadto moją miłość. Wtem z ciemności wyłonił się Tomasz. No tak. Porwał mnie.
-I co zamierzasz teraz zrobić?-Zapytałam hardo, choć wcale nie byłam odważna. Byłam załamana.
-Na początek Cie potorturuje, później zgwałcę, a potem zabije. Pasuje?
-Pff... Seks z Tobą to tortura...-Niedokonczyłam, bo uderzył mnie w twarz.
-Milcz suko.-Powiedział twardo.-On Cię nie uratuje. On nie żyje.-Rozplakałam się jeszcze bardziej. Wsadził ręce pod moją bluzkę i zaczął dotykać moich piersi. Kiedy przestał, ponacinal w niektórych miejscach, moją skórę i przyłożył do nich sól!
-Aaaa!!!
-Boli? Ma boleć.
Wtem usłyszałam syreny policyjne. Ger też je usłyszał. Wziął bejsbol i chciał mnie uderzyć w głowę, ale przybiegła policja.
-Rzuć to!-Krzyczą.
-Nigdy!-Zamachnął się...
*STRZAŁ*
To Krystian strzelił!
-Natalia!-Podbiegł do mnie.-Zrobił Ci coś?!
-Kuba... Kuba...-Płakałam.
-Natalia! Kuba żyje, słyszysz? Żyje. Nic mu nie jest.
Spojrzałam na niego zdziwiona. Potem dałam się odwieźć do szpitala.
***
Po opatrzeniu wszystkich ran, pobiegłam do sali Kuby.
-Kuba! Kuba!
-Natalia?
Wpadliśmy sobie w objęcia. Rozplakałam się ze szczęścia.
On ujął moją twarz w swoje dlonie i powiedział:
-Tak bardzo mi Ciebie brakowało...
Po czym mnie pocałował. Bardzo namiętnie.

KONIEC
Zastanowię się nad kolejną częścią ;)

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Nov 28, 2017 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

Całkiem inna historia-Gliniarze-Roguz i NowakOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz