Chapter 1

1.8K 72 18
                                    


Kristel's Pov

01.01.18.

Hi self. Today, the earth starts its annual rotation around the sun.

I am Kristel Lewis, but people call me Dale because i made a total disappearance. I eradicated my past. And so, Kristel Lewis is gone.

Wala na siya.

Wala na yung destroyer.

Wala na yung life wrecker.

Wala na yung bitch.

I left chad and i don't know what happened next.

I chose to leave kasi nga if it's meant to be, it will be. And i chose to leave to make his life even better.

Kahit na lumayo man ako, kung itinakda talaga kami para sa isat isa, magkikita at magkikita parin kami.

NPA ako sa loob ng siyam na taon.

Kasama ko si Nathaniel. Kasama naming pinalaki si Hope.

I chose her name based on Chad's name. If he is Chance, then his daughter would be hope. Chance and Hope.

And you might be questioning kung bakit NPA kami sa loob ng siyam na taon. Well,it's simply because parating nagtatagpo ang landas namin ni Chad. Parati ko siyang nakikita but i wasn't ready to face him.

Like, minsan habang namamalengke ako, bigla ko siyang nakita sa isang construction site malapit sa bahay namin so i had to moved out.

May pagkakataon rin na sa eskwelahang pinapasukan siya ni Hope nakaassign to supervise the  construction of a building.

Maraming beses kaming pinagtagpo at maraming beses din akong umiwas.

The last time i saw him was 2 years ago, it was when i was applying for a job sa isang company na siya nanaman ang engineer.

Simula nun, i decided to moved in a place na hindi na magtatagpo ang landas namin. Nasa isang lugar kami ngayon na napapaligiran ng bulubundukin o mas simpleng sabihin na, nasa bundok na kami nakatira.

Nathaniel was rich pero naubos lahat ng pera niya kakapagamot kay hope. Hope has a hole in her heart. Noon kasing pinagbubuntis ko siya eh iyak ako ng iyak and i was stressing out myself kaya ito na nga ang resulta. But she's fine now dahil nga sa tulong ni Nathan.

"Mamaaaaaaa"

Kasalukuyan akong nagbubungkal ng lupa sa taniman namin nang dumating si Hope galing sa paaralan niya. Her smile lessened my stress.

Nang makalapit siya saken ay may iniabot siyang papel.

"Ano to?"

I asked her.

"Matutuwa ka niyan ma"

She said still confusing me.

Binasa ko na nga.

It's a scholarship from...

...

...

No way.

It's a scholarship from SEU.

"Bakit meron ka nito?"

"Ma, ano kasi... Niyaya ako ng mga kaibigan ko na mag apply for scholarship doon. May pinasagutan na papel samin tapos sabi nila ako lang daw ang nakapasa"

Nawala bigla ang ngiti niya. Alam niyang tutol ako dito at alam ko ding gustong gusto niya to.

Is it the right time para harapin ko na si Chad?

Pero para saan pa?

LOVE PERSISTED (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon